Τι να κανω φιλε, ειμαι παλιοελληνας αγραμματος θαρρεις σχεδον χαιβανι, κι εμαθα ελληνικα απο ζωντανα στοματα μοναχα, σχολειο δεν το γνωρισα. Παντα μπερδευτηκα με την ορθογραφια κι ουτε ποτες δεν καταλαβα πως μπορουνε οι δασκαλες , τις ελληνιδες λεω, να μαθουν στους μαθητες τους πως να γραφονται οι λεξεις που ακουγουνται με το ιωτα, ρε γαμωτο πρεπει να ειναι τρελλα στα σχολεια, ωστε φανταζομαι ναναι και σαν ο πυργος της Βαβελ. Και μην μου μιλας για τους τονους, να σε χαρω, που τους πρεπει να τους εχει βρει καποιος διαλος, ας γαμηθει κι αυτος, που μοναχα επιθυμει να μας ενοχλει. Απριλι, Απριλη, Απριλιος, αμα καταλαβενομαστε πες μου εσυ γιατι θα πρεπε νε τρελλενομαστε συζητοντας πως γραφονται οι λεξεις. Τις γραφεις οπως τις νιωθεις εκεινη τη στιγμη και τερμα. Ελληνες ειμαστε, μηπως ζουμε σε αλλη χωρα; Μηπως καναμε κλασσικο λυκειο στην Ιταλια στο πλαι των μορφομενων αστυκης ταξεως; Αντε γαμησου, καλε, και να ζησουμε ερημοι και να περναμε οποσδηποτε ωραια. Για.

mitica questa canzone, l'ho sentita ad una delle mie prime manifestazioni a Castel sant'Angelo contro Haider nel lontano dicembre del 2000. Non sapevo né il titolo, né il gruppo. Finalmente l'ho ritrovata. Anche per questo, oltre ad altri 1000 motivi, grazie CCG