'Ερχονται τη νύχτα, ή στην αυγή. Ζετούν κάποιον και τον παίρνουν. Καποιος που, συχνά, δε θα ξαναδεί ποτέ το σπίτι του, το κρεβάτι του, την οικογένεια του. Δεν αρκούνται σ'αυτό· κλέβουν όλα που βρίσκουν στο σπίτι. Βιάζουν καμιά φορά. Είναι οι αστυνομίες, “μυστικές”, “πολιτικές”, των δικτατορικών καθεστώτων, οι δολοφόνοι στο όνομα του “νόμου” και της “τάξης”. Στη Πορτογαλία, στην Ισπανία, στην Ελλάδα, στη Χιλή και οπουδήποτε υπάρχουν ή έχουν υπάρξει στρατιωτικά καθεστώτα, αστυνομικά κράτη και “γεροί άντρες” με παράντες, φανφάρες και δούλους. Μένει μόνο η γεμάτη ερήμωση, μένει η απελπισία. [PB]
ΗΤΑΝ ΤΗ ΝΥΧΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΠΗΡΑΝΕ (Continues)
Contributed by CCG/AWS Staff - Ελληνικό Τμήμα 2009/6/26 - 23:48
Da: Inti-Illimani, Canti di lotta, d'amore e di lavoro, La nuova canzone cilena e dell'America Latina - Introduzione di Jorge Coulón, Cura e traduzione di Ignazio Delogu - Newton Compton Editori, Paperbacks Poeti 53, 1977.; p. 83
Poiché, nella canzone, il testo è ripetuto due volte, abbiamo qui deciso di darlo la prima volta nell'alfabeto serbo-latino (latinica) e la seconda in quello cirillico (ћирлица).
Si dovrebbe aggiungere che il "prode di Sfakià" di questa canzone ha un risvolto del tutto autobiografico nella vita di Xylouris. Infatti, un antenato di Nikos Xylouris, Manolis Xylouris (Μανώλης Ξυλούρης), detto "Tzitzìs" (Τζιτζής, "Cicala", 1844-1913) fu un eroe della rivoluzione cretese antiturca negli anni del 1866-1869. Nativo di Anogia, come "Psaronikos", fu proprio a Sfakià nel giugno del 1867 che fu protagonista di un episodio significativo della lotta antiturca: poiché infatti i turchi avevano in mano tutte le fonti e le sorgenti d'acqua della zona, Manolis "Tzitzis" Xylouris e altri 50 anogiani conquistarono il colle dove si trovavano molti pozzi e sorgenti che da allora è detto "Testa di Tzitzis". Non sottraendosi a nessuna delle lotte che si svolsero a Creta, sembra però che Manolis Xylouris abbia saggiamente seguito l'implorazione di questa canzone: morì nel 1913 in tarda età.
Con un'introduzione di Gian Piero Testa per i lettori Ellenici. Σε μια εισαγωγή από το Δζαν Πιέρο Τέστα για τους 'Ελληνες αναγνώστες.
Αυτές τις γραμμές τις χαράζω γιά τους πολύ αγαπημένους μας ‘Ελληνες που επισκέπτονται αυτή την ιστοσελίδα.
Το τραγούδι, που μπορούν οι ‘Ελληνες να διαβάζουν εδώ απάνω, δεν το ξέρουν όλοι οι Ιταλοί. Κυκλοφόρησε μόνο σε ειδικό μέρος της Ιταλίας, κι εγώ που γράφω, δεν το ήξερα πριν να το διαβάσω εδώ.
Σίγουρα πολλοί ‘Ελληνες ξέρουν το περίφημο μυθιστόρημα “Η Ζωή εν τάφῳ” του Στράτη Μυριβίλη. Και έχουν μάθει εκεί την ατμόσφαιρα του Πρώτου Παγκόσμιου Πόλεμου, πως πολεμούσανε και πως πεθαίνανε σαν μύγες οι φαντάροι τους και οι φαντάροι μας και οι φαντάροι όλων των λαών σ’ εκείνες τρομερές τις μάχες που η ζωή του καθενός ανθρώπου δεν είχε ούτε την ελάχιστη αξία.
Το Ιταλικόν Βασίλειον, το οποίο πριν ένα χρόνο ήταν ακόμα σύμμαχος με τις Γερμανική και Αυστροουγγαρικήν... (Continues)