Είμαστε δυο

Siamo in due, in tre, in mille e ventitré...

Si tratta di una delle canzoni-simbolo della resistenza alla dittatura dei Colonnelli greci. Si tratta di una canzone-simbolo dell'opposizione alla tortura. Si tratta di una canzone-simbolo tout court; sotto qualsiasi angolazione la si voglia considerare, è soprattutto il simbolo di ciò che il suo autore, Mikis Theodorakis, ha dovuto subire di persona, durante la sua carcerazione per motivi politici. E, assieme a lui, altri due, altri tre, altri mille e ventitré, altre decine di migliaia di persone che, in tutte le epoche e in tutti i paesi, hanno sperimentato la violenza quotidiana del potere e dello stato (come il matematico antifascista Andreas Lendakis, per cui Theodorakis scrisse l'altrettanto celebre Το σφαγείο ed altre canzoni). Poco altro ci sarebbe da dire; Είμαστε δυο è una delle canzoni più famose in assoluto tra quelle scritte in lingua greca, e altro non poteva essere. Una canzone che, purtroppo, non perderà mai di attualità. E' stata scritta nel 1968 da un uomo incarcerato da una dittatura e sottoposto a pestaggi e vessazioni; si rivolge a tutti gli uomini che, dall'antichità più remota fino ai nostri giorni, hanno dovuto subire le medesime cose. Proprio adesso, in questo momento, altri due, altri tre, altri mille e ventitré.

Είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είμαστε χίλιοι δεκατρείς...

Είναι ένα από τα συμβολικά τραγούδια της αντίστασης στη δικτατορία των Ελληνών συνταγματάρχων. Είναι ένα από τα συμβολικά τραγούδια της αντίστασης στο βασανιστήριο. Είναι συμβολικό τραγούδι, εν συντομία· όπως και να το θεωρούμε, το τραγούδι αυτό είναι, προ πάντων, το σύμβολο αυτού που ο δημιουργός του, ο Μίκης Θεοδωράκης, το έπαθε προσωπικά κατά την φυλάκησή του για πολιτικές αιτίες. Και, μαζί μ' αυτόν, άλλοι δύο, τρεις, χίλιοι δεκατρείς και μυριάδες άνθρωποι που, σε κάθε εποχή και σε όλες τις χώρες, έπαθαν τη καθημερινή βία της εξουσίας και του κράτους (όπως ο αντιφασίστας και μαθηματικός Αντρέας Λεντάκης, για τον οποίον ο Θεοδωράκης έγραψε το επίσης γνωστó Σφαγείο κι άλλα τραγούδια). Λίγα άλλα θα μπορέσουμε να πούμε· Είμαστε δυο είναι απολύτως ένα από τα γνωστότατα τραγούδια που γράφτηκαν στην Ελληνική γλώσσα. 'Ενα τραγούδι που δε θα χάσει ποτέ την επικαιρότητά του, δυστυχώς. Το έγραψε το 1968 ένας άνθρωπος που μία δικτατορία τον είχε φυλακίσει με χτυπήματα κι άλλες αυθαιρεσίες· γράφτηκε γι' όλους αυτούς που, από τις αρχαιότατες εποχές μέχρι ως σήμερα, έπαθαν τα ίδια. Ακριβώς τώρα, άλλοι δύο, τρεις, χίλιοι δεκατρείς. [PB]

We are two, we are three, we are thousands...

This song is a symbol of the resistance against the Greek military dictatorship. It is also a symbol of the opposition against torture. It is a symbolic song under any aspect and, above all, the symbol of what its author, the great Mikis Theodorakis, had to endure in person as a prisoner for political reasons. And, together with him, other two, three and thousands of people who had, and still have, to face the daily violence of power and the State (like the antifascist mathematician Andreas Lentakis, for whom Theodorakis composed the equally known Το σφαγείο and other songs). There is hardly anything to add: Είμαστε δυο is one of the best known songs even composed in the Greek language. Sadly enough, a song that is not likely to lose anything of its actuality. It was written 1968 by a man imprisoned and tortured by order of a dictatorship, and that man wrote it for anyone who endured the same from the oldest times up to modern days. Just now: other two, three, thousands. [RV]