איך ליג לעבן פולעמיאָט [1]
און שעפטשע אַ ייׅדישן ניגן.
אַרום מיר איז אַלץ שטיל,
נאָר ס׳טוען די גרעזעלעך זיך וויגן .
כ׳דערמאָן זיך מיין פריילעך שטעטל
ווער האָט עס ניט געקענט?
איצט איז עס פּוסט, אָן מענטשן,
אוי די שטיבער פאַרברענט.
נאָר ס׳איז דאָ אַ רויטע ארמיי,
האָט זי מיר אַ פולעמיאָט געגעבן,
שלאָג איך און שלאָג איך די דײַטשן
קעדײ אונדזערע פעלקער זאָלן פרײַ לעבן.
אוי, איר וויסטע מענטשן־פרעסער,
אוי, איר דײַטשישע באַנדיטן!
הײ, פולעמיאָט, ציל בעסער
זאָלסט קיין דייטש ניט אויסמיטן.
און שעפטשע אַ ייׅדישן ניגן.
אַרום מיר איז אַלץ שטיל,
נאָר ס׳טוען די גרעזעלעך זיך וויגן .
כ׳דערמאָן זיך מיין פריילעך שטעטל
ווער האָט עס ניט געקענט?
איצט איז עס פּוסט, אָן מענטשן,
אוי די שטיבער פאַרברענט.
נאָר ס׳איז דאָ אַ רויטע ארמיי,
האָט זי מיר אַ פולעמיאָט געגעבן,
שלאָג איך און שלאָג איך די דײַטשן
קעדײ אונדזערע פעלקער זאָלן פרײַ לעבן.
אוי, איר וויסטע מענטשן־פרעסער,
אוי, איר דײַטשישע באַנדיטן!
הײ, פולעמיאָט, ציל בעסער
זאָלסט קיין דייטש ניט אויסמיטן.
×
![]()
Un sheftshe a yidishn nign.
Arum mir iz alts shtil,
Nor s’tuen di grezelekh zikh vign.
Kh’dermon zikh mayn freylekh shtetl
Ver hot es nit gekent?
Itst iz es pust, on mentshn,
Oy di shtiber farbrent.
Nor s’iz do a royte armey,
Hot zi mir a pulemyot gegebn,
Shlog ikh un shlog ikh di daytshn
Kedey undzere felker zoln fray lebn.
Oy, ir viste mentshn-freser,
Oy, ir daytshishe banditn!
Hey, pulemyot, tsil beser
Zolst keyn daytsh nit oysmitn.