(Sung:)
Birer birer, biner biner ölürüz
Yana yana, döne döne geliriz
Biz dostu'da düşmanıda bilriz
Vurulup düşenler darda kalmasın
Vurulup düşenler darda kalmasın
(Spoken:)
Çünkü isyan bayrağıdır böğrüme saplanan sancı
Çünkü harcımı öfkeyle, imanla karıyorum
Ve kederin
Ve solgun yüzlü işçilerin üzerine
Dağ başlarının hırçınlığı savruluyor benden
Çünkü beni ateşiyle dimdik tutan kin
Çünkü benim gözbebeklerimde tutuşan şafak
Miting afişleri cesur pankartlar
Ve binlerce militan
Derin denizlerin aydınlığı
Zorlu sabahlar
Gökyüzü ve lale
Sıkılmış bir yumruk gibi giriyoruz hayata
Çünkü ben sevdigim kızı
Yaşamak gibi halkım gibi sevdiğim kızı ki şiirini yazamayan
Ve türküsünü söyleyemeyen halkım gibi
Binlerce ve binlerce kurşunlanan halkım gibi
Zincire vurulan
Şavaşlara yollanan
Vergilere bağlanan halkım gibi
Felç olmuş yalnızlıklara bırakarak
Büyük acıların ve göz yaşlarının içine bırakarak
Şiirlerimin bir bıçak gibi ışıldadığı
Devrim türkülerini
Ve baş kaldırmayı öğreten dudaklarını
Bir kere olsun öpmeden
Bir kere olsun tutamadan kaygısızca
Serin bir yaz gecesi gibi ürperen ellerini
Hatta boynunu ve ayak bileklerini
Bilemeden, Bilemeden, Bilemeden
Vurdum yüreğimi şanlı kavgaya
Barışın ve özgürlügün dağlarına yürüyorum işte
Yiğitsen uslandır beni
Ey yasakların, kahpeliğin
Ve soygunların koruyucusu
Türkü çağıran kızlarımı sustur
Ve kahraman oğullarımı mezar kaza kaza kederli, kızgın
Tohum serpe serpe hünerli
Ve sömürüle sömürüle bomboş
Ve açlığın ve zulmün izlerini
Derin uçurumlarında taşıyan ellerimi
Naçaklara ve tırpanlara sarılan ellerimi
Mavzerlere sarılan ellerimi
Zincirlere vur gücün yeterse
Ama adına yaşamak dersen
Re-zil-ce
Çatlayan tomurcuğun
Doğan çocugunü çığlığını duymadan
Gül benizli sevgilinin
Titreyen gögüslerini öpmeden doyasıya
Korka korka, yana yana
Hergün biraz daha derinden
Hergün biraz daha kapkara duyarak ölümü
Aç ve arkasız
Köpekleşerek yaşamak dersen
Bu yürek
Çat diye çatlasın be
(Chorus:)
Kirsiz passız
Arı duru özümüz
Namussuza kanlı hançer sözümüz
Çok uzaktır dostlar bizim yolumuz
Durana yürüyene bin selam olsun.
(Sung:)
Birer birer, biner biner ölürüz
Yana yana, döne döne geliriz
Biz dostu'da düşmanıda bilriz
Vurulup düşenler darda kalmasın
Vurulup düşenler darda kalmasın
(Spoken:)
Gel gelelim parlayan güneşi
Emekçi kalkların
Kahraman halkların güneşini
Şehvetle içine dolduran toprak
Şimdi sımsıcak şimdi ulaşılmaz
Şimdi olgun meyvalarla dolu
Bahar bahçelerini sarmaktadır dünyaya
Ve gülbenizli sevgilinin dudaklarında hayat
Bizi aşka ve kavgaya çağırmaktadır
Bıçak kemiğe dayandıgı
Ok yaydan fırladığı için degil
Bu bezirgan saltanatı
Bu zulüm bitsin diye
Ağaran günler için
Yeni bir dünya uğruna
Yüzlerinde cesaretin onuru
Ve imanlı gücü döğüşen dünyanın
Ve ölüme
Gülerek koşan genç savaşçıların
Albayrakları dalgalansın
Dalgalansın, dalgalansın
Kinle boğuşan yorgun yüregi
Aydınlansın diye anamın
Dişleri sökülmüş kederli ağzı
Ağlamaya hazır gözleri
Safrası, ve sonsuz dağları eriten sabrı
Merhameti
Yani bir bütün halinde insanlığımız
Yunsun arısın diye durgun pınarlarda
Alınterinin namusu kurtulsun diye
Kurtulsun diye sıcak somun
Acı soğan ve çiçekli basmalar
Ahdettik, vefaettik
Kelle koyduk
Ölen ölür dostlar
Düşmanlar heyy heyy
Kalan sağlar...
(Chorus:)
Kirsiz passız
Arı duru özümüz
Namussuza kanlı hançer sözümüz
Çok uzaktır dostlar bizim yolumuz
Durana yürüyene bin selam olsun.
Kirsiz passız ..
Birer birer, biner biner ölürüz
Yana yana, döne döne geliriz
Biz dostu'da düşmanıda bilriz
Vurulup düşenler darda kalmasın
Vurulup düşenler darda kalmasın
(Spoken:)
Çünkü isyan bayrağıdır böğrüme saplanan sancı
Çünkü harcımı öfkeyle, imanla karıyorum
Ve kederin
Ve solgun yüzlü işçilerin üzerine
Dağ başlarının hırçınlığı savruluyor benden
Çünkü beni ateşiyle dimdik tutan kin
Çünkü benim gözbebeklerimde tutuşan şafak
Miting afişleri cesur pankartlar
Ve binlerce militan
Derin denizlerin aydınlığı
Zorlu sabahlar
Gökyüzü ve lale
Sıkılmış bir yumruk gibi giriyoruz hayata
Çünkü ben sevdigim kızı
Yaşamak gibi halkım gibi sevdiğim kızı ki şiirini yazamayan
Ve türküsünü söyleyemeyen halkım gibi
Binlerce ve binlerce kurşunlanan halkım gibi
Zincire vurulan
Şavaşlara yollanan
Vergilere bağlanan halkım gibi
Felç olmuş yalnızlıklara bırakarak
Büyük acıların ve göz yaşlarının içine bırakarak
Şiirlerimin bir bıçak gibi ışıldadığı
Devrim türkülerini
Ve baş kaldırmayı öğreten dudaklarını
Bir kere olsun öpmeden
Bir kere olsun tutamadan kaygısızca
Serin bir yaz gecesi gibi ürperen ellerini
Hatta boynunu ve ayak bileklerini
Bilemeden, Bilemeden, Bilemeden
Vurdum yüreğimi şanlı kavgaya
Barışın ve özgürlügün dağlarına yürüyorum işte
Yiğitsen uslandır beni
Ey yasakların, kahpeliğin
Ve soygunların koruyucusu
Türkü çağıran kızlarımı sustur
Ve kahraman oğullarımı mezar kaza kaza kederli, kızgın
Tohum serpe serpe hünerli
Ve sömürüle sömürüle bomboş
Ve açlığın ve zulmün izlerini
Derin uçurumlarında taşıyan ellerimi
Naçaklara ve tırpanlara sarılan ellerimi
Mavzerlere sarılan ellerimi
Zincirlere vur gücün yeterse
Ama adına yaşamak dersen
Re-zil-ce
Çatlayan tomurcuğun
Doğan çocugunü çığlığını duymadan
Gül benizli sevgilinin
Titreyen gögüslerini öpmeden doyasıya
Korka korka, yana yana
Hergün biraz daha derinden
Hergün biraz daha kapkara duyarak ölümü
Aç ve arkasız
Köpekleşerek yaşamak dersen
Bu yürek
Çat diye çatlasın be
(Chorus:)
Kirsiz passız
Arı duru özümüz
Namussuza kanlı hançer sözümüz
Çok uzaktır dostlar bizim yolumuz
Durana yürüyene bin selam olsun.
(Sung:)
Birer birer, biner biner ölürüz
Yana yana, döne döne geliriz
Biz dostu'da düşmanıda bilriz
Vurulup düşenler darda kalmasın
Vurulup düşenler darda kalmasın
(Spoken:)
Gel gelelim parlayan güneşi
Emekçi kalkların
Kahraman halkların güneşini
Şehvetle içine dolduran toprak
Şimdi sımsıcak şimdi ulaşılmaz
Şimdi olgun meyvalarla dolu
Bahar bahçelerini sarmaktadır dünyaya
Ve gülbenizli sevgilinin dudaklarında hayat
Bizi aşka ve kavgaya çağırmaktadır
Bıçak kemiğe dayandıgı
Ok yaydan fırladığı için degil
Bu bezirgan saltanatı
Bu zulüm bitsin diye
Ağaran günler için
Yeni bir dünya uğruna
Yüzlerinde cesaretin onuru
Ve imanlı gücü döğüşen dünyanın
Ve ölüme
Gülerek koşan genç savaşçıların
Albayrakları dalgalansın
Dalgalansın, dalgalansın
Kinle boğuşan yorgun yüregi
Aydınlansın diye anamın
Dişleri sökülmüş kederli ağzı
Ağlamaya hazır gözleri
Safrası, ve sonsuz dağları eriten sabrı
Merhameti
Yani bir bütün halinde insanlığımız
Yunsun arısın diye durgun pınarlarda
Alınterinin namusu kurtulsun diye
Kurtulsun diye sıcak somun
Acı soğan ve çiçekli basmalar
Ahdettik, vefaettik
Kelle koyduk
Ölen ölür dostlar
Düşmanlar heyy heyy
Kalan sağlar...
(Chorus:)
Kirsiz passız
Arı duru özümüz
Namussuza kanlı hançer sözümüz
Çok uzaktır dostlar bizim yolumuz
Durana yürüyene bin selam olsun.
Kirsiz passız ..
Contributed by giorgio - 2022/6/2 - 09:00
Language: Persian
Traduzione persiana / Persian translation / Traduction au persan / Persiankielinen käännös:
learnlyric.com(L. Trans.)
learnlyric.com(L. Trans.)
جهان را با غرور مینگرم
یکی یکی، هزاران هزار میمیریم
اما برافروخته و سوزان، افتان و خیزان دوباره باز میآییم، جان من
خوب میشناسیم دوست و دشمن را
فراموش نخواهند شد، آنان که گلوله خورده و بر زمین میافتند، گل من
فراموش نخواهند شد، آنان که گلوله خورده و بر زمین میافتند
زیرا دردی که در پهلویم چنگ میزند بیرقی از عصیان است
زیرا ملاتم را با خشم و ایمان قوام میبخشم
و بر اندوه
و بر چهرهی کارگران رنگپریده
خشم قلهها را بر میافشانم
زیرا نفرت است، آنچه آتشاش مرا سراپا نگاه میدارد
زیرا سپیدهدم است، آنچه در مردمک چشمهایم شعله میکشد
پوسترهای راهپیمایی، پلاکاردهای جسورانه
و هزاران مبارز
روشنای دریاهای ژرف
صبحهای سهمگین
آسمان و لاله
چون مشتی فشرده به سوی زندگی روانه میشویم
زیرا من دختری را که دوستش داشتم
دختری که چون زندگی، چون خلقم دوستش داشتم، خلقی که شعرشان را نتوانستند بنویسند
و ترانهشان را نتوانستند بخوانند
همچون هزاران هزار خلقی که گلولهباران شدند
به زنجیر کشیده شدند
راهی جنگها شدند
همچون خلقم که به مالیات بسته شدند
رها شدند در تنهایی فلجکننده
در رنجهایی بزرگ با چشمانی گریان
شعرهایم که چونان خنجری برق میانداخت
ترانههای انقلاب را
و لبهایی را که سربلندی میآموخت
بدون یکبار بوسیدنشان
بدون یکبار گرفتنشان بیاضطراب
دستهایی را که چون یک شب خنک تابستانی لرزان بود
گردناش را، مچ پایش را
نشناخته، نشناخته، نشناخته
قلبم را به مبارزهی باشکوه بخشیدم
و روانهام حالا، به سوی قلههای صلح و آزادی
شهامتش را داری اگر، پشیمانم کن
ای نگهبان ممنوعیتها، هرزگیها و دزدیها
خاموش کن دختران ترانهخوانم را
و پسران قهرمانم را
آن گاه که با خشم و اندوه برایشان قبر میکنی
آن گاه که ماهرانه بذر میپاشی
و استثمار پوشالیات را درو میکنی
و دستهایم را، که در عمق پرتگاههای بیپایانشان
رد ظلم و گرسنگیست
و دستهایم که به داسها درآویختهاند
و دستهایم که به مسلسلها درآویختهاند
به زنجیرشان بکش اگر میتوانی
اما زیستن به نام تو
ننگین است
صدای نخستین گریهی نوزادی را ناشنیده
شکفتن جوانهای را
سینههای لرزان دلبندی گلچهره را نبوسیده
ترسان و لرزان، سوزان و برافروخته
روز به روز تاریکتر
روز به روز بیشتر فرو رفته در تیرگی مرگ
گرسنه و بیپناه
زندگی کردن همچون سگی را میخواهی اگر
این سینه
شکافته خواهد شد از میان، ای مردک!
بدون خاک و زنگار
ما پاکیزگان
سخنمان چون خنجری خونین برای بیشرمان
راه ما بسیار طولانیست یاران
هزاران سلام بر ایستادگان و رهپویان
یکی یکی، هزاران هزار میمیریم
اما برافروخته و سوزان، افتان و خیزان دوباره باز میآییم، جان من
خوب میشناسیم دوست و دشمن را
فراموش نخواهند شد، آنان که گلوله خورده و بر زمین میافتند، جان من
فراموش نخواهند شد، آنان که گلوله خورده و بر زمین میافتند
اما به خورشید درخشان که برسیم
به خلق زحمتکش
به خورشید خلق قهرمان
و خاکی که با شهوت و میل آن را در درونش میاندوزد
اکنون گرم و جاندار، دست نایافتنی
سرشار است اکنون با میوههای رسیده
میپراکند بر جهان باغهای بهاریاش را
و زندگی بر لبان دلبندان گلچهره
ما را به عشق و مبارزه فرا میخواند
نه از آن روی که کارد به استخوان رسیده
یا کار از کار گذشته باشد
که این سلطنت تاجرانه
که به پایان رسد این ظلم
بهخاطر روزهای روشن
بهعشق جهانی تازه
با غرورِ شهامت در چهرههاشان
مبارزان جهانی با نیروی اعتقاد
مبارزان جهان با امپریالیسم
و جنگجویانی جوان پیشرونده به سوی مرگ با لبخندی بر لب
پرچمشان برافراشته باد
برافراشته باد، برافراشته باد
تا قلب سوخته و فرو مرده در نفرتش
روشنی گیرد مادرم
مصیبتها را از سر گذران مادرم
دندانهایش ریخته، دهان اندوهگینش
چشمانش همیشه در مرز اشک
و بیماریاش، و صبرش که ابدیت را و کوهها را به زانو در میآورد
بخشندگیاش
و جمع اینها که تمام انسانیت است
شسته و تر و تازه شود در چشمههای پاک
تا رها شود عرق پیشانی
تا نجات یابد گرمی قرص نان و تندی پیاز
تا نجات یابد حریر ابریشمین گلدار
عهد بستیم، وفا کردیم
سر سپردیم
از مرگ گریزی نیست ای رفقا
ای دشمنان های، های
ای بر جای ماندگان!
بدون خاک و زنگار
ما پاکیزگان
سخنمان چون خنجری خونین برای بیشرمان
راه ما بسیار طولانیست یاران
هزاران سلام بر ایستادگان و رهپویان
یکی یکی، هزاران هزار میمیریم
اما برافروخته و سوزان، افتان و خیزان دوباره باز میآییم، جان من
خوب میشناسیم دوست و دشمن را
فراموش نخواهند شد، آنان که گلوله خورده و بر زمین میافتند، گل من
فراموش نخواهند شد، آنان که گلوله خورده و بر زمین میافتند
زیرا دردی که در پهلویم چنگ میزند بیرقی از عصیان است
زیرا ملاتم را با خشم و ایمان قوام میبخشم
و بر اندوه
و بر چهرهی کارگران رنگپریده
خشم قلهها را بر میافشانم
زیرا نفرت است، آنچه آتشاش مرا سراپا نگاه میدارد
زیرا سپیدهدم است، آنچه در مردمک چشمهایم شعله میکشد
پوسترهای راهپیمایی، پلاکاردهای جسورانه
و هزاران مبارز
روشنای دریاهای ژرف
صبحهای سهمگین
آسمان و لاله
چون مشتی فشرده به سوی زندگی روانه میشویم
زیرا من دختری را که دوستش داشتم
دختری که چون زندگی، چون خلقم دوستش داشتم، خلقی که شعرشان را نتوانستند بنویسند
و ترانهشان را نتوانستند بخوانند
همچون هزاران هزار خلقی که گلولهباران شدند
به زنجیر کشیده شدند
راهی جنگها شدند
همچون خلقم که به مالیات بسته شدند
رها شدند در تنهایی فلجکننده
در رنجهایی بزرگ با چشمانی گریان
شعرهایم که چونان خنجری برق میانداخت
ترانههای انقلاب را
و لبهایی را که سربلندی میآموخت
بدون یکبار بوسیدنشان
بدون یکبار گرفتنشان بیاضطراب
دستهایی را که چون یک شب خنک تابستانی لرزان بود
گردناش را، مچ پایش را
نشناخته، نشناخته، نشناخته
قلبم را به مبارزهی باشکوه بخشیدم
و روانهام حالا، به سوی قلههای صلح و آزادی
شهامتش را داری اگر، پشیمانم کن
ای نگهبان ممنوعیتها، هرزگیها و دزدیها
خاموش کن دختران ترانهخوانم را
و پسران قهرمانم را
آن گاه که با خشم و اندوه برایشان قبر میکنی
آن گاه که ماهرانه بذر میپاشی
و استثمار پوشالیات را درو میکنی
و دستهایم را، که در عمق پرتگاههای بیپایانشان
رد ظلم و گرسنگیست
و دستهایم که به داسها درآویختهاند
و دستهایم که به مسلسلها درآویختهاند
به زنجیرشان بکش اگر میتوانی
اما زیستن به نام تو
ننگین است
صدای نخستین گریهی نوزادی را ناشنیده
شکفتن جوانهای را
سینههای لرزان دلبندی گلچهره را نبوسیده
ترسان و لرزان، سوزان و برافروخته
روز به روز تاریکتر
روز به روز بیشتر فرو رفته در تیرگی مرگ
گرسنه و بیپناه
زندگی کردن همچون سگی را میخواهی اگر
این سینه
شکافته خواهد شد از میان، ای مردک!
بدون خاک و زنگار
ما پاکیزگان
سخنمان چون خنجری خونین برای بیشرمان
راه ما بسیار طولانیست یاران
هزاران سلام بر ایستادگان و رهپویان
یکی یکی، هزاران هزار میمیریم
اما برافروخته و سوزان، افتان و خیزان دوباره باز میآییم، جان من
خوب میشناسیم دوست و دشمن را
فراموش نخواهند شد، آنان که گلوله خورده و بر زمین میافتند، جان من
فراموش نخواهند شد، آنان که گلوله خورده و بر زمین میافتند
اما به خورشید درخشان که برسیم
به خلق زحمتکش
به خورشید خلق قهرمان
و خاکی که با شهوت و میل آن را در درونش میاندوزد
اکنون گرم و جاندار، دست نایافتنی
سرشار است اکنون با میوههای رسیده
میپراکند بر جهان باغهای بهاریاش را
و زندگی بر لبان دلبندان گلچهره
ما را به عشق و مبارزه فرا میخواند
نه از آن روی که کارد به استخوان رسیده
یا کار از کار گذشته باشد
که این سلطنت تاجرانه
که به پایان رسد این ظلم
بهخاطر روزهای روشن
بهعشق جهانی تازه
با غرورِ شهامت در چهرههاشان
مبارزان جهانی با نیروی اعتقاد
مبارزان جهان با امپریالیسم
و جنگجویانی جوان پیشرونده به سوی مرگ با لبخندی بر لب
پرچمشان برافراشته باد
برافراشته باد، برافراشته باد
تا قلب سوخته و فرو مرده در نفرتش
روشنی گیرد مادرم
مصیبتها را از سر گذران مادرم
دندانهایش ریخته، دهان اندوهگینش
چشمانش همیشه در مرز اشک
و بیماریاش، و صبرش که ابدیت را و کوهها را به زانو در میآورد
بخشندگیاش
و جمع اینها که تمام انسانیت است
شسته و تر و تازه شود در چشمههای پاک
تا رها شود عرق پیشانی
تا نجات یابد گرمی قرص نان و تندی پیاز
تا نجات یابد حریر ابریشمین گلدار
عهد بستیم، وفا کردیم
سر سپردیم
از مرگ گریزی نیست ای رفقا
ای دشمنان های، های
ای بر جای ماندگان!
بدون خاک و زنگار
ما پاکیزگان
سخنمان چون خنجری خونین برای بیشرمان
راه ما بسیار طولانیست یاران
هزاران سلام بر ایستادگان و رهپویان
Contributed by Riccardo Venturi - 2022/6/2 - 17:48
An homage in graffiti to the power of Ahmet Kaya's voice in Okmeydanı, Istanbul: "The only drug taken through the ear is Ahmet Kaya".
×
![]()
Note for non-Italian users: Sorry, though the interface of this website is translated into English, most commentaries and biographies are in Italian and/or in other languages like French, German, Spanish, Russian etc.
Söz: Orhan Kotan
Müzik: Ahmet Kaya
Albüm: Şarkılarım Dağlara
"Ankara, Suruç, Roboski, Dersim, Ağrı, Zilan, Soma, Gezi Katliamlarını lanetliyoruz...Kürt halkına uygulanan soykırım ve asimilasyon politikasını kabul etmiyoruz... Yaşasın halkların eşitliği ve ortak mücadelesi..."
""Condanniamo i massacri di Ankara, Suruç, Roboski, Dersim, Ağrı, Zilan, Soma e Gezi... Non accettiamo la politica di genocidio e assimilazione applicata al popolo curdo... Viva l'uguaglianza e la lotta comune delle persone..."