Κάπου υπάρχει η κόλαση
το όνομά της είναι Λέρος
Εκεί εξοντώνουν άνθρωπους
στο όνομα της επιστήμης
Τα ηλεκτροσόκ και τα δεσμά
και η απανθρωπιά τους
ψυχίατροι δεσμοφύλακες
νεκροί άνθρωποι στα κελιά τους.
Κάπου υπάρχει η κόλαση
το όνομά της είναι Λέρος
Εκεί εξοντώνουν άνθρωπους
στο όνομα της επιστήμης
Τα ηλεκτροσόκ και τα δεσμά
και η απανθρωπιά τους
ψυχίατροι δεσμοφύλακες
νεκροί άνθρωποι στα κελιά τους.
Η Λέρος είναι η κόλαση
το Δαφνί η Σταυρούπολη
αντίρρηση στο καθεστώς
η απάντηση στην τάξη.
Επιστημονικοί σωφρονισμοί
μιας κοινωνίας φυλακής
Τα ψυχολογικά προβλήματα
τα λύνουν με την βία
Στα επικίνδυνα τα άτομα
για την ισορροπία
η μόνη επιστημονική απάντηση
είναι τα ψυχιατρεία.
Η Λέρος είναι η κόλαση
το Δαφνί η Σταυρούπολη
αντίρρηση στο καθεστώς
η απάντηση στην τάξη.
Η Λέρος είναι η κόλαση
το Δαφνί η Σταυρούπολη
αντίρρηση στο καθεστώς
η απάντηση στην τάξη.
Μαύρα κελιά στιγματισμένα
με Δαντικές φιγούρες ξεχασμένες
Μάτια ριγμένα στο κενό
το μίσος ο πόνος η έλλειψη
Xωρίς ελπίδα για ζωή
εγκλωβισμένοι στην κόλαση
επικαλούνται το θάνατο
δεν υπάρχει μέλλον.
Η Λέρος είναι η κόλαση
το Δαφνί η Σταυρούπολη
αντίρρηση στο καθεστώς
η απάντηση στην τάξη...
τάξη...τάξη...
το όνομά της είναι Λέρος
Εκεί εξοντώνουν άνθρωπους
στο όνομα της επιστήμης
Τα ηλεκτροσόκ και τα δεσμά
και η απανθρωπιά τους
ψυχίατροι δεσμοφύλακες
νεκροί άνθρωποι στα κελιά τους.
Κάπου υπάρχει η κόλαση
το όνομά της είναι Λέρος
Εκεί εξοντώνουν άνθρωπους
στο όνομα της επιστήμης
Τα ηλεκτροσόκ και τα δεσμά
και η απανθρωπιά τους
ψυχίατροι δεσμοφύλακες
νεκροί άνθρωποι στα κελιά τους.
Η Λέρος είναι η κόλαση
το Δαφνί η Σταυρούπολη
αντίρρηση στο καθεστώς
η απάντηση στην τάξη.
Επιστημονικοί σωφρονισμοί
μιας κοινωνίας φυλακής
Τα ψυχολογικά προβλήματα
τα λύνουν με την βία
Στα επικίνδυνα τα άτομα
για την ισορροπία
η μόνη επιστημονική απάντηση
είναι τα ψυχιατρεία.
Η Λέρος είναι η κόλαση
το Δαφνί η Σταυρούπολη
αντίρρηση στο καθεστώς
η απάντηση στην τάξη.
Η Λέρος είναι η κόλαση
το Δαφνί η Σταυρούπολη
αντίρρηση στο καθεστώς
η απάντηση στην τάξη.
Μαύρα κελιά στιγματισμένα
με Δαντικές φιγούρες ξεχασμένες
Μάτια ριγμένα στο κενό
το μίσος ο πόνος η έλλειψη
Xωρίς ελπίδα για ζωή
εγκλωβισμένοι στην κόλαση
επικαλούνται το θάνατο
δεν υπάρχει μέλλον.
Η Λέρος είναι η κόλαση
το Δαφνί η Σταυρούπολη
αντίρρηση στο καθεστώς
η απάντηση στην τάξη...
τάξη...τάξη...
Contributed by Riccardo Venturi - Ελληνικό Τμήμα των ΑΠΤ "Gian Piero Testa" - 2018/5/26 - 20:29
Language: Italian
Traduzione italiana di Riccardo Venturi
26 maggio 2018 20:56
26 maggio 2018 20:56
LEROS
Dove esiste l'inferno
il suo nome è Leros
là annichiliscono esseri umani
in nome della scienza
Gli elettroshock e le catene
e la loro disumanità
psichiatri carcerieri
morti nelle loro celle
Dove esiste l'inferno
il suo nome è Leros
là annichiliscono esseri umani
in nome della scienza
Gli elettroshock e le catene
e la loro disumanità
psichiatri carcerieri
morti nelle loro celle
Leros è l'inferno,
Dafnì, Stavroupoli [1]
obiezione al regime,
la risposta è nell'ordine.
Punizioni scientifiche
di una società di galera
i problemi psicologici
li risolvono con la violenza
Per gli squilibrati
pericolosi
l'unica risposta scientifica
è la psichiatria
Leros è l'inferno,
Dafnì, Stavroupoli
obiezione al regime,
la risposta è nell'ordine.
Leros è l'inferno,
Dafnì, Stavroupoli
obiezione al regime,
la risposta è nell'ordine.
Nere celle di stiugna
con figure dantesche sperdute
occhi gettati nel vuoto
l'odio il dolore l'assenza
Senza speranza per la vita
inglobati nell'inferno
invocano la morte
non esiste futuro.
Leros è l'inferno,
Dafnì, Stavroupoli
obiezione al regime,
la risposta è nell'ordine...
ordine...ordine...
Dove esiste l'inferno
il suo nome è Leros
là annichiliscono esseri umani
in nome della scienza
Gli elettroshock e le catene
e la loro disumanità
psichiatri carcerieri
morti nelle loro celle
Dove esiste l'inferno
il suo nome è Leros
là annichiliscono esseri umani
in nome della scienza
Gli elettroshock e le catene
e la loro disumanità
psichiatri carcerieri
morti nelle loro celle
Leros è l'inferno,
Dafnì, Stavroupoli [1]
obiezione al regime,
la risposta è nell'ordine.
Punizioni scientifiche
di una società di galera
i problemi psicologici
li risolvono con la violenza
Per gli squilibrati
pericolosi
l'unica risposta scientifica
è la psichiatria
Leros è l'inferno,
Dafnì, Stavroupoli
obiezione al regime,
la risposta è nell'ordine.
Leros è l'inferno,
Dafnì, Stavroupoli
obiezione al regime,
la risposta è nell'ordine.
Nere celle di stiugna
con figure dantesche sperdute
occhi gettati nel vuoto
l'odio il dolore l'assenza
Senza speranza per la vita
inglobati nell'inferno
invocano la morte
non esiste futuro.
Leros è l'inferno,
Dafnì, Stavroupoli
obiezione al regime,
la risposta è nell'ordine...
ordine...ordine...
[1] Altre località greche dove esistono grossi ospedali psichiatrici. Dafnì, nella banlieue ateniese, “ospita” l'Ospedale Psichiatrico dell'Attica; Stavroupoli quello del distretto di Salonicco.
×
Note for non-Italian users: Sorry, though the interface of this website is translated into English, most commentaries and biographies are in Italian and/or in other languages like French, German, Spanish, Russian etc.
[1983/85]
Ο Ήχος της Ανασφάλειας II
[ρεμίξ και ακυκλοφόρητο υλικό, Demos - Tapes, 1983-1985]
(Wipe Out! Records, 1992)
Per tutta la questione del manicomio di Leros, si rimanda all'omonima canzone di Martha Frintzila. La scena musicale, qui, è però assai differente: siamo nel punk-rock militante greco degli anni '80. Gli Stress sono stati una band ateniese formatasi nel 1980 in un locale della Plaka, l'Aretousa, che era di proprietà di uno dei membri fondatori, noto come “Frank Panx”. Altri membri storici sono stati Louis (Louis Kondoulis), Kon (Kostas Drivas), Camel (Nikos Chronopoulos), Jhonny [sic, vale a dire Giannis Kafandaris] e Billy Lord (Vasilis Palaiokostas). Della situazione del manicomio di Leros, la scena punk greca si era evidentemente già accorta prima di Martha Frintzila, senza che lo scandalo del 1989 fosse ancora scoppiato: la canzone che qui si presenta risale agli anni tra il 1983 e il 1985, con il materiale in parte ripubblicato e remixato, e in parte inedito, contenuto nel secondo album della band, intitolato “L'eco dell'insicurezza II”. Come è lecito attendersi per un testo di una band punk, esso è assai diretto, esplicito. [RV]