En in wat eens de loopgraaf was
Nu een modder plas
Biedt het lijk van een soldaat
Nog het enig houvast.
En recht op tegen de wand
Een kameraad
Beide benen zijn verdwenen
De dood in zijn gelaat
En alleen de rug nog zichtbaar
Naast het smal plankier
Geduwd niet uitgegleden
De officier
En er schreeuwt er een voluit
Als hij de armen uitgespreid
De volle laag ontvangt
Het einde van zijn strijd
En het lichaam van een man
Hangt in het prikkeldraad
Geraakt onder zijn helm
Gezicht zonder gelaat
Vertel van die verschrikking
Maar niet aan mij
Ik hoef niet meer te weten
Ik was er bij
En tegen over elkaar
Twee mannen in het veld
Wie het eerste steekt die leeft
Maar allebei sowieso een held
En 's nachts hoor je ze zingen
Vanuit de loopgraaf aan de overkant
Zo klinken dus de stemmen
Van de vijand
En doodstil op zijn rug
Bedekt onder een vlag
De man zonder benen
Die naar huis toe mag
Vertel van die verschrikking
Maar niet aan mij
Ik hoef niet meer te weten
Ik was er bij
En in de stad viert de soldaat het feest
Dat hij het heeft gehaald
Terwijl in alle bedden van de stad
Voor de liefde wordt betaald
En veilig verder in de hoofdstad
Met het wijnglas in den hand
Toasten de hoge hoeden heren
Op volk en vaderland
Vertel maar van die leugen
Maar niet aan mij
Ik hoef niet meer te weten
Ik was er bij
Ik vond daar mijn dood
En hoewel vergeten gegaan
Geeft het als precies kompas
In deze keer bestaan
Mijn richting aan
Nu een modder plas
Biedt het lijk van een soldaat
Nog het enig houvast.
En recht op tegen de wand
Een kameraad
Beide benen zijn verdwenen
De dood in zijn gelaat
En alleen de rug nog zichtbaar
Naast het smal plankier
Geduwd niet uitgegleden
De officier
En er schreeuwt er een voluit
Als hij de armen uitgespreid
De volle laag ontvangt
Het einde van zijn strijd
En het lichaam van een man
Hangt in het prikkeldraad
Geraakt onder zijn helm
Gezicht zonder gelaat
Vertel van die verschrikking
Maar niet aan mij
Ik hoef niet meer te weten
Ik was er bij
En tegen over elkaar
Twee mannen in het veld
Wie het eerste steekt die leeft
Maar allebei sowieso een held
En 's nachts hoor je ze zingen
Vanuit de loopgraaf aan de overkant
Zo klinken dus de stemmen
Van de vijand
En doodstil op zijn rug
Bedekt onder een vlag
De man zonder benen
Die naar huis toe mag
Vertel van die verschrikking
Maar niet aan mij
Ik hoef niet meer te weten
Ik was er bij
En in de stad viert de soldaat het feest
Dat hij het heeft gehaald
Terwijl in alle bedden van de stad
Voor de liefde wordt betaald
En veilig verder in de hoofdstad
Met het wijnglas in den hand
Toasten de hoge hoeden heren
Op volk en vaderland
Vertel maar van die leugen
Maar niet aan mij
Ik hoef niet meer te weten
Ik was er bij
Ik vond daar mijn dood
En hoewel vergeten gegaan
Geeft het als precies kompas
In deze keer bestaan
Mijn richting aan
envoyé par Bernart Bartleby - 10/11/2016 - 09:38
Langue: italien
Traduzione italiana di Riccardo Venturi
12 novembre 2016 23:08
12 novembre 2016 23:08
IO C'ERO
E in quel che in tempo fu la trincea
Adesso una pozza fangosa
Offre al cadavere di un soldato
Ancora l'unico appiglio
E a destra, contro un pezzo di muro
Un compagno
Senza più tutte e due le gambe
La morte sul suo viso
Gli si vede solo ancora la schiena.
Vicino allo stretto assito
Spunta senza inciampare
L'ufficiale
Grida come un ossesso
Mentre a braccia spalancate
Il fango ricopre del tutto
La fine della sua battaglia
E il corpo di un uomo
Pende dal filo spinato
Colpito sotto l'elmetto
Viso senza faccia
Racconta questo orrore
Ma non a me
Io non devo saperne di più,
Io c'ero
E l'uno fa a gara con l'altro
Due uomini sul campo
A chi crepa per primo
Ma comunque saranno tutti e due eroi
E di notte li si sente cantare
Da una trincea e dall'altra
Così risuonano le voci
Del nemico
E sdraiato in silenzio mortale
Coperto da una bandiera
L'uomo senza gambe
Può tornare a casa
Racconta questo orrore
Ma non a me
Io non devo saperne di più,
Io c'ero
In città il soldato si diverte
Col soldo che ha guadagnato
Mentre in ogni letto della città
Si paga per fare l'amore
E al sicuro laggiù nella capitale
Col bicchiere di vino in mano
I caporioni brindano alla salute
Della nazione e della patria
Racconta queste menzogne
Però non a me
Io non devo saperne di più,
Io c'ero
Io ho trovato là la morte.
E anche se dimenticato
Come una bussola precisa
Lei mi indica stavolta
La direzione.
E in quel che in tempo fu la trincea
Adesso una pozza fangosa
Offre al cadavere di un soldato
Ancora l'unico appiglio
E a destra, contro un pezzo di muro
Un compagno
Senza più tutte e due le gambe
La morte sul suo viso
Gli si vede solo ancora la schiena.
Vicino allo stretto assito
Spunta senza inciampare
L'ufficiale
Grida come un ossesso
Mentre a braccia spalancate
Il fango ricopre del tutto
La fine della sua battaglia
E il corpo di un uomo
Pende dal filo spinato
Colpito sotto l'elmetto
Viso senza faccia
Racconta questo orrore
Ma non a me
Io non devo saperne di più,
Io c'ero
E l'uno fa a gara con l'altro
Due uomini sul campo
A chi crepa per primo
Ma comunque saranno tutti e due eroi
E di notte li si sente cantare
Da una trincea e dall'altra
Così risuonano le voci
Del nemico
E sdraiato in silenzio mortale
Coperto da una bandiera
L'uomo senza gambe
Può tornare a casa
Racconta questo orrore
Ma non a me
Io non devo saperne di più,
Io c'ero
In città il soldato si diverte
Col soldo che ha guadagnato
Mentre in ogni letto della città
Si paga per fare l'amore
E al sicuro laggiù nella capitale
Col bicchiere di vino in mano
I caporioni brindano alla salute
Della nazione e della patria
Racconta queste menzogne
Però non a me
Io non devo saperne di più,
Io c'ero
Io ho trovato là la morte.
E anche se dimenticato
Come una bussola precisa
Lei mi indica stavolta
La direzione.
Langue: anglais
English translation by Riccardo Venturi
November 13, 2016 10:26
Translator's note. This is midway between a true "translation" and an adaptation. I don't think anyway the song's meaning is altered in any way whatsoever.
November 13, 2016 10:26
Translator's note. This is midway between a true "translation" and an adaptation. I don't think anyway the song's meaning is altered in any way whatsoever.
I WAS THERE
In what used to be a trench
Now, a soldier's body
Lies in a muddy pool,
The only support he has.
On the right, against the leftovers
Of a wall, a brother in arms
Is leaning without both legs,
With death on his face
Only his back can be seen.
Next to the narrow planks
An officer's sticking out,
He isn't stumbling, yet.
He's shouting like a madman,
His arms are open wide.
The end of his battle
Is covered with mud
And the body of a man
Is leaning on the barbed wire
He was hit under his helmet
His face is empty now
If you tell this horror,
Don't tell it to me.
I need not know more,
I was there.
Two men on the battlefield,
The one challenging the other
Who's going to die first
And they soon become heroes
You hear them singing at night
From one trench to the other
This way the enemy's voice
Is sounding in the darkness
Lying in the silence of death
And covered with a flag
The man without his legs
Can now go back home
If you tell this horror,
Don't tell it to me.
I need not know more,
I was there.
Then soldiers have fun in town
With the pay they've been given
In every bed of the town
They pay for making love
And sure over there in the capital
With a glass of wine in their hands
The leaders are drinking a toast
To nation and fatherland
If you tell all these lies
Don't tell them to me.
I need not know more,
I was there.
And there I found my death.
Though I was forgotten,
Like an accurate compass
Death is showing me
The way I have to go.
In what used to be a trench
Now, a soldier's body
Lies in a muddy pool,
The only support he has.
On the right, against the leftovers
Of a wall, a brother in arms
Is leaning without both legs,
With death on his face
Only his back can be seen.
Next to the narrow planks
An officer's sticking out,
He isn't stumbling, yet.
He's shouting like a madman,
His arms are open wide.
The end of his battle
Is covered with mud
And the body of a man
Is leaning on the barbed wire
He was hit under his helmet
His face is empty now
If you tell this horror,
Don't tell it to me.
I need not know more,
I was there.
Two men on the battlefield,
The one challenging the other
Who's going to die first
And they soon become heroes
You hear them singing at night
From one trench to the other
This way the enemy's voice
Is sounding in the darkness
Lying in the silence of death
And covered with a flag
The man without his legs
Can now go back home
If you tell this horror,
Don't tell it to me.
I need not know more,
I was there.
Then soldiers have fun in town
With the pay they've been given
In every bed of the town
They pay for making love
And sure over there in the capital
With a glass of wine in their hands
The leaders are drinking a toast
To nation and fatherland
If you tell all these lies
Don't tell them to me.
I need not know more,
I was there.
And there I found my death.
Though I was forgotten,
Like an accurate compass
Death is showing me
The way I have to go.
Langue: français
Version française – J’Y ÉTAIS – Marco Valdo M.I. – 2016
Chanson néerlandaise – Ik was erbij – Bram Vermeulen – 2000
Chanson néerlandaise – Ik was erbij – Bram Vermeulen – 2000
J’Y ÉTAIS
Dans ce qui fut la tranchée,
Maintenant une flaque boueuse,
Le cadavre d’un soldat offre
Encore le seul support.
Juste contre le pan de mur,
Un camarade :
Sans ses deux jambes,
La mort sur son visage
Le dos seul encore visible
À côté de l’étroite planche,
Poussé, pas trébuché
L’officier.
Gueule à tue-tête
Tandis que les bras déployés
La boue recouvre toute
La fin de son combat.
Le corps d’un homme
Pend au fil barbelé,
Touché sous son casque
Le visage sans face.
Raconte cette horreur,
Mais pas à moi,
Ce n’est pas nécessaire,
J’y étais.
Et l’un contre l’autre s’affrontent
Deux hommes dans le champ
À qui le premier quittera cette vie ;
Mais tous deux, de toute façon, seront des héros.
Et la nuit, on les entend chanter
De la tranchée de l’autre côté.
Ainsi résonnent les voix
De l’ennemi.
Et silencieux sur son dos,
Couvert par un drapeau,
L’homme sans jambes
Peut rentrer chez lui.
Raconte cette horreur,
Mais pas à moi,
Ce n’est pas nécessaire,
J’y étais.
En ville, le soldat fait la fête
Avec ce qu’il a reçu,
Alors que dans tous les lits de la ville,
On paye pour l’amour.
En sûreté, plus loin, à la capitale,
Le verre de vin à la main,
Les messieurs en haut-de-forme boivent à la santé
De la nation et de la patrie.
Raconte ce mensonge,
Mais pas à moi,
Ce n’est pas nécessaire,
J’y étais.
J’ai trouvé là ma mort
Et bien que je vais être oublié,
Telle une boussole précise
Cette fois, elle indique
Mon chemin.
Dans ce qui fut la tranchée,
Maintenant une flaque boueuse,
Le cadavre d’un soldat offre
Encore le seul support.
Juste contre le pan de mur,
Un camarade :
Sans ses deux jambes,
La mort sur son visage
Le dos seul encore visible
À côté de l’étroite planche,
Poussé, pas trébuché
L’officier.
Gueule à tue-tête
Tandis que les bras déployés
La boue recouvre toute
La fin de son combat.
Le corps d’un homme
Pend au fil barbelé,
Touché sous son casque
Le visage sans face.
Raconte cette horreur,
Mais pas à moi,
Ce n’est pas nécessaire,
J’y étais.
Et l’un contre l’autre s’affrontent
Deux hommes dans le champ
À qui le premier quittera cette vie ;
Mais tous deux, de toute façon, seront des héros.
Et la nuit, on les entend chanter
De la tranchée de l’autre côté.
Ainsi résonnent les voix
De l’ennemi.
Et silencieux sur son dos,
Couvert par un drapeau,
L’homme sans jambes
Peut rentrer chez lui.
Raconte cette horreur,
Mais pas à moi,
Ce n’est pas nécessaire,
J’y étais.
En ville, le soldat fait la fête
Avec ce qu’il a reçu,
Alors que dans tous les lits de la ville,
On paye pour l’amour.
En sûreté, plus loin, à la capitale,
Le verre de vin à la main,
Les messieurs en haut-de-forme boivent à la santé
De la nation et de la patrie.
Raconte ce mensonge,
Mais pas à moi,
Ce n’est pas nécessaire,
J’y étais.
J’ai trouvé là ma mort
Et bien que je vais être oublié,
Telle une boussole précise
Cette fois, elle indique
Mon chemin.
envoyé par Marco Valdo M.I. - 13/11/2016 - 12:12
×
![]()
[2000]
Parole e musica di Bram Vermeulen
Nell’album intitolato “Oorlog Aan Den Oorlog”
Lyrics and music by Bram Vermeulen
Album: Oorlog aan den oorlog
Woorden en muziek: Bram Vermeulen
Album: Oorlog aan den oorlog
1. Ik was erbij
2. Johnnie
3. Onschuldig landschap
4. De helden
5. Dans met mij
6. Met z'n allen
7. De verhalen
8. Ja het is waar
9. Meneer Van Der Velde (1)
10. Meneer Van Der Velde (2)
11. Verschrikkelijk inzicht
12. Ja het is waar (instrumentaal)
Trovo il brano anche nel disco collettivo “Seeds of Peace: Passendale Suite 2” (2005), con June Tabor, Coope Boyes & Simpson, Thomas Friz, Bram Vermeulen, Willem Vermandere, Patrick Riguelle, Koen De Cauter, Une Anche Passe, Vredesconcerten Quartet. Trattasi della registrazione di una performance musicale sulla Grande Guerra realizzata nel 2002 presso il cimitero di guerra di Tyne Cot ad Ypres, Belgio. [BB]