Wzywam Cię, wzywam
Do rozmowy szczerej,
Do rozmowy tak odważnej,
Że aż boli.
Są sprawy, o których
Nawet myśleć wstyd,
Nie bójmy się
O nich mówić.
Zanim nienawiść spali nas
I każdy swą zaciśnie pięść.
Popatrz! Wyciągam swoją dłoń,
Oto mój pojednania gest.
Może to ostatnia
Z naszych wszystkich szans?
Przyjmij moją wyciągniętą dłoń
I nie cofnij swej.
Wystarczy tylko
Zrobić jeden krok,
Zrozum, że bez siebie
Nie znaczymy nic.
Zanim nienawiść spali nas
I każdy swą zaciśnie pięść.
Popatrz! Wyciągam swoją dłoń,
Oto mój pojednania gest.
Do rozmowy szczerej,
Do rozmowy tak odważnej,
Że aż boli.
Są sprawy, o których
Nawet myśleć wstyd,
Nie bójmy się
O nich mówić.
Zanim nienawiść spali nas
I każdy swą zaciśnie pięść.
Popatrz! Wyciągam swoją dłoń,
Oto mój pojednania gest.
Może to ostatnia
Z naszych wszystkich szans?
Przyjmij moją wyciągniętą dłoń
I nie cofnij swej.
Wystarczy tylko
Zrobić jeden krok,
Zrozum, że bez siebie
Nie znaczymy nic.
Zanim nienawiść spali nas
I każdy swą zaciśnie pięść.
Popatrz! Wyciągam swoją dłoń,
Oto mój pojednania gest.
envoyé par Krzysiek Wrona - 3/8/2014 - 12:22
Langue: italien
Traduzione alla lettera di Krzysiek Wrona
(un po' rivista da RV)
(un po' rivista da RV)
TENDO LA MIA MANO
Ti sollecito, ti chiamo
Ad un discorso sincero,
Ad un discorso così ardito,
Che faccia male.
Ci sono cose a cui
Uno si vergogna perfino pensare,
Non temiamo
Di parlarne.
Prima che ci bruci l’odio,
E ognuno stringa il suo pugno.
Guarda! Tendo la mia mano,
Ecco il mio gesto di conciliazione.
Forse è l’ultima
Di tutte le nostre chance?
Accetta la mia mano aperta,
E la tua, non tirarla dietro.
Basta fare
un passo soltanto,
Riesci a capire, che senza di sé,
Non contiamo un bel nulla.
Prima che ci bruci l’odio,
E ognuno stringa il suo pugno.
Guarda! Tendo la mia mano,
Ecco il mio gesto di conciliazione.
Ti sollecito, ti chiamo
Ad un discorso sincero,
Ad un discorso così ardito,
Che faccia male.
Ci sono cose a cui
Uno si vergogna perfino pensare,
Non temiamo
Di parlarne.
Prima che ci bruci l’odio,
E ognuno stringa il suo pugno.
Guarda! Tendo la mia mano,
Ecco il mio gesto di conciliazione.
Forse è l’ultima
Di tutte le nostre chance?
Accetta la mia mano aperta,
E la tua, non tirarla dietro.
Basta fare
un passo soltanto,
Riesci a capire, che senza di sé,
Non contiamo un bel nulla.
Prima che ci bruci l’odio,
E ognuno stringa il suo pugno.
Guarda! Tendo la mia mano,
Ecco il mio gesto di conciliazione.
envoyé par Krzysiek Wrona - 3/8/2014 - 12:26
×
![]()
Testo di J. Rzehak, M. Piekarczyk
Musica di S. Machel, M. Piekarczyk
L'album "Rock 'n' Roll"
Testo da http://www.tekstowo.pl/
Sito ufficiale http://www.tsa.com.pl/aktualnosci