Πάλι καλά που ήμουν κάποτε και νέος
αλλά θα πρέπει πάλι να τα θυμηθώ
πραγματικά ήταν ο κόσμος πιο ωραίος,
ή το νομίζω για να παρηγορηθώ
Πάλι καλά που είχα πάει και σχολείο
αλλά δεν ξέρω για τις γνώσεις τις παλιές
ήταν καλός ο καπετάνιος για το πλοίο,
ή είχε μάθει φουσκωτό σε ακρογιαλιές
Και ευτυχώς είχα υπάρξει και παιδί
και ευτυχώς είχα φωνάξει στις πορείες
κι όλο μου έλεγαν «μην πας και προσοχή,
όλοι αυτοί κάνουν μονάχα αλητείες»
Πάλι καλά που ‘χα διαβάσει και βιβλία
αλλά θα βάλω στο μυαλό μου μια γραμμή,
που ξεχωρίζει τα σπουδαία απ’ τα γελοία
και τις αλήθειες από τη λοβοτομή
Πάλι καλά που κι ένα ασπρόμαυρο κουτί
πριν γίνει έγχρωμο δεν πρόλαβε να κλέψει
όλο το χρώμα απ’ τη δική μας τη ζωή
που βρίσκει τρόπο στη χαρά να επιστρέψει
Γιατί ευτυχώς είχα υπάρξει και παιδί
γιατί ευτυχώς είχα φωνάξει στις πορείες
κι ας λεν ακόμα «μακριά και προσοχή»
τώρα θα μένουνε γεμάτες οι πλατείες.
αλλά θα πρέπει πάλι να τα θυμηθώ
πραγματικά ήταν ο κόσμος πιο ωραίος,
ή το νομίζω για να παρηγορηθώ
Πάλι καλά που είχα πάει και σχολείο
αλλά δεν ξέρω για τις γνώσεις τις παλιές
ήταν καλός ο καπετάνιος για το πλοίο,
ή είχε μάθει φουσκωτό σε ακρογιαλιές
Και ευτυχώς είχα υπάρξει και παιδί
και ευτυχώς είχα φωνάξει στις πορείες
κι όλο μου έλεγαν «μην πας και προσοχή,
όλοι αυτοί κάνουν μονάχα αλητείες»
Πάλι καλά που ‘χα διαβάσει και βιβλία
αλλά θα βάλω στο μυαλό μου μια γραμμή,
που ξεχωρίζει τα σπουδαία απ’ τα γελοία
και τις αλήθειες από τη λοβοτομή
Πάλι καλά που κι ένα ασπρόμαυρο κουτί
πριν γίνει έγχρωμο δεν πρόλαβε να κλέψει
όλο το χρώμα απ’ τη δική μας τη ζωή
που βρίσκει τρόπο στη χαρά να επιστρέψει
Γιατί ευτυχώς είχα υπάρξει και παιδί
γιατί ευτυχώς είχα φωνάξει στις πορείες
κι ας λεν ακόμα «μακριά και προσοχή»
τώρα θα μένουνε γεμάτες οι πλατείες.
envoyé par Gian Piero Testa - 18/12/2011 - 00:04
Langue: italien
Versione italiana di Gian Piero Testa
Το δεύτερο τραγούδι που συνέθεσε αποκλειστικά για το aixmi.gr o Γιάννης Ζουγανέλης σε στίχους του Γιώργου Δουλτσίνου. Αυτό πιο πολύ το αγαπάμε, γιατί το μας χάρησε ο καινούργιος φίλος μας, ο 'Ελληνας Γιάννης Δουλτσίνος (Αρκαδία, 1963), ένας νέος... μέσης ηλικίας, ο οποίος , μετά οικονομικές σπουδές, ξεκίνησε να γράφει στίχους για το ελληνικό τραγούδι. Τώρα ζυγιάζει με τα τραγούδια του την κατάσταση της γενιάς του, απατημένης και λαβωμένης, αλλά αποφασισμένης να ανεκτήσει τη λαχτάρα και τα όνειρα της νεαρής ηλικίας για να βρεθεί, πέρα από το σημερινό μαράζι, η ξαστεριά που ονειρεύτηκε ο Νίκος Χυλούρης.
Το δεύτερο τραγούδι που συνέθεσε αποκλειστικά για το aixmi.gr o Γιάννης Ζουγανέλης σε στίχους του Γιώργου Δουλτσίνου. Αυτό πιο πολύ το αγαπάμε, γιατί το μας χάρησε ο καινούργιος φίλος μας, ο 'Ελληνας Γιάννης Δουλτσίνος (Αρκαδία, 1963), ένας νέος... μέσης ηλικίας, ο οποίος , μετά οικονομικές σπουδές, ξεκίνησε να γράφει στίχους για το ελληνικό τραγούδι. Τώρα ζυγιάζει με τα τραγούδια του την κατάσταση της γενιάς του, απατημένης και λαβωμένης, αλλά αποφασισμένης να ανεκτήσει τη λαχτάρα και τα όνειρα της νεαρής ηλικίας για να βρεθεί, πέρα από το σημερινό μαράζι, η ξαστεριά που ονειρεύτηκε ο Νίκος Χυλούρης.
PER FORTUNA
Meno male che fui giovane una volta
ma bisogna che torni a ricordarmelo
davvero il mondo era più bello,
oppure così lo penso per consolazione
Meno male che ero andato a scuola
ma non so nulla delle nozioni vecchie
davvero buono era il capitano per la nave,
o aveva imparato in riviera sul gommone
E per fortuna ero stato anche ragazzo
e per fortuna avevo gridato nei cortei
e sempre mi dicevano « sta' attento non ci andare
quelli lì fanno tutti solo canagliate»
Meno male che avevo letto qualche libro
ma una riga voglio tracciarmi nel cervello
che separi ciò che conta dalle minchiate
e le verità dalla lobotomizzazione
E meno male che una scatola bianca e nera
non arrivarono a fregarla prima che si colorasse
di tutto il colore della nostra vita
che cerca il modo di tornare a quella gioia
Siccome per fortuna ero stato anche ragazzo
siccome per fortuna avevo gridato nei cortei
e dican pure ancora «Sta' alla larga e attento»
ora le piazze saranno sempre piene.
Meno male che fui giovane una volta
ma bisogna che torni a ricordarmelo
davvero il mondo era più bello,
oppure così lo penso per consolazione
Meno male che ero andato a scuola
ma non so nulla delle nozioni vecchie
davvero buono era il capitano per la nave,
o aveva imparato in riviera sul gommone
E per fortuna ero stato anche ragazzo
e per fortuna avevo gridato nei cortei
e sempre mi dicevano « sta' attento non ci andare
quelli lì fanno tutti solo canagliate»
Meno male che avevo letto qualche libro
ma una riga voglio tracciarmi nel cervello
che separi ciò che conta dalle minchiate
e le verità dalla lobotomizzazione
E meno male che una scatola bianca e nera
non arrivarono a fregarla prima che si colorasse
di tutto il colore della nostra vita
che cerca il modo di tornare a quella gioia
Siccome per fortuna ero stato anche ragazzo
siccome per fortuna avevo gridato nei cortei
e dican pure ancora «Sta' alla larga e attento»
ora le piazze saranno sempre piene.
envoyé par Gian Piero Testa - 18/12/2011 - 08:30
Θα κάνει ξαστεριά σίγουρα, γιατί "τώρα θα μένουνε γεμάτες οι πλατείες". Ευχαριστώ πολύ Gian Piero, θα τα πούμε πάλι.
Γιώργος Δουλτσίνος - 19/12/2011 - 01:03
Θα κάνει, θα κάνει η ξαστεριά. Μονάχα τώρα σου ζητάω συγνώμη, επειδή από λάθος έγραψα σαν Γιάννη το όνομά σου, που είναι Γιωργος. Ειδοποίησα τους διαχειριστές, όμως ακόμα δεν έχουν διορθώσει. Νομίζω ότι ασχολούνται με ετοιμασία μιάς άξιας σελίδας για το καλό τραγούδι σου. Να περιμένουμε κάνοντας υπομονή.
Gian Piero Testa - 19/12/2011 - 10:25
×
![]()
Στίχοι του Γιώργου Δουλτσίνου
Μουσική του Γιάννη Ζουγανέλη
(Το δεύτερο τραγούδι που συνέθεσε αποκλειστικά για το aixmi.gr o Γιάννης Ζουγανέλης σε στίχους του Γιώργου Δουλτσίνου. 2011).
Testo di Yorgos Doultsinos
Musica di Yannis Zouganelis
(La seconda canzone composta in esclusiva per aixmi.gr da Yannis Zouganelis su versi di Yorgos Doultsinos - 2011).
Una delle tre canzoni composte esclusivamente per il sito aixmi.gr dal versatile e fantasioso compositore Yannis Zouganelis. Questa ci è particolarmente cara, perché "offertaci" dal nostro nuovo amico greco Yannis Doultsinos (n. 1963), un giovane arcade di mezza età, arrivato da non molto - ci ha detto - a comporre versi dopo gli studi di economia, e oggi impegnato a fare il punto sulla sua generazione, ingannata e ferita, ma ben decisa a riprendere gli slanci e i sogni degli anni migliori per ritrovare al di là dell'attuale sfacelo la ξαστεριά - il giorno sereno - che induceva a sognare il canto di Nikos Xylouris. (gpt)