Στη γειτονιά μου πορνευόταν η αλήθεια
κουβεντιαστά από ταβέρνα σε ταβέρνα.
Και μια μικρή καμπαρετζού μ’ ωραία στήθια
γύριζε πάντοτε στο σπίτι της παρθένα.
Είχε μπεκρήδες και με τ’ όνομα ξενύχτες
που βρίζαν ψάχνοντας να βρουν τα βήματά τους
και κάτι μάγκες φτωχοδιάβολους αλήτες
που μπλέκαν σ’ έρωτες και βρίσκαν τον μπελά τους.
Στου Γεντί Κουλέ το δρόμο
τοιχοκόλλαγαν τον νόμο,
στου Γεντί Κουλέ την πύλη
κλαίγαν συγγενείς και φίλοι.
Στη γειτονιά μου είχαν να λεν πως το χασίσι
το κρύβαν μέσα στο ψωμί οι φυλακισμένοι,
μα τους την πέφταν κι αρχινούσε αλισβερίσι
μήπως γλιτώσουν τη ζημιά οι απελπισμένοι.
Κι οι κουρασμένοι απ’ τη ζωή νοικοκυραίοι
που αφήσαν τ’ όνειρο σ’ αντικρινές πατρίδες
ξέραν καλά ποιοι γαλονάδες και σπουδαίοι
ήτανε κάλπικοι και ποιοι ήταν μπεσαλήδες.
Στου Γεντί Κουλέ το δρόμο
τοιχοκόλλαγαν τον νόμο,
στου Γεντί Κουλέ την πύλη
κλαίγαν συγγενείς και φίλοι.
κουβεντιαστά από ταβέρνα σε ταβέρνα.
Και μια μικρή καμπαρετζού μ’ ωραία στήθια
γύριζε πάντοτε στο σπίτι της παρθένα.
Είχε μπεκρήδες και με τ’ όνομα ξενύχτες
που βρίζαν ψάχνοντας να βρουν τα βήματά τους
και κάτι μάγκες φτωχοδιάβολους αλήτες
που μπλέκαν σ’ έρωτες και βρίσκαν τον μπελά τους.
Στου Γεντί Κουλέ το δρόμο
τοιχοκόλλαγαν τον νόμο,
στου Γεντί Κουλέ την πύλη
κλαίγαν συγγενείς και φίλοι.
Στη γειτονιά μου είχαν να λεν πως το χασίσι
το κρύβαν μέσα στο ψωμί οι φυλακισμένοι,
μα τους την πέφταν κι αρχινούσε αλισβερίσι
μήπως γλιτώσουν τη ζημιά οι απελπισμένοι.
Κι οι κουρασμένοι απ’ τη ζωή νοικοκυραίοι
που αφήσαν τ’ όνειρο σ’ αντικρινές πατρίδες
ξέραν καλά ποιοι γαλονάδες και σπουδαίοι
ήτανε κάλπικοι και ποιοι ήταν μπεσαλήδες.
Στου Γεντί Κουλέ το δρόμο
τοιχοκόλλαγαν τον νόμο,
στου Γεντί Κουλέ την πύλη
κλαίγαν συγγενείς και φίλοι.
envoyé par Gian Piero Testa - 19/8/2011 - 23:05
Langue: italien
Versione italiana di Gian Piero Testa
GHEDI' KULE'
Nel mio quartiere si prostituiva la verità
offrendosi di taverna in taverna.
E un piccola cabarettista dalle belle tette
tornava sempre vergine a casa sua.
C'erano ubriaconi dal nome di nottambuli
che imprecavano tentando di trovare i propri passi
e certi guappi poveri diavoli balordi
che s'invischiavano in tresche e gli toccava il fatto loro.
Nella strada della Ghedí Kulé
incollavano la legge al muro
alla porta della Ghedí Kulé
piangevano parenti e amici.
Nel mio quartiere si diceva che l'hashish
i prigionieri lo nascondevano dentro il pane,
ma li beccavano e cominciava il tira e molla
non sia mai che la sfangassero i disperati.
E i "padroni di casa" stanchi della vita
che lasciavano il sogno nelle patrie dirimpetto
lo sapevano bene dei gallonati e dei capoccia
chi era infame e chi invece di parola.
Nella strada della Ghedí Kulé
incollavano la legge al muro
alla porta della Ghedí Kulé
piangevano parenti e amici.
Nel mio quartiere si prostituiva la verità
offrendosi di taverna in taverna.
E un piccola cabarettista dalle belle tette
tornava sempre vergine a casa sua.
C'erano ubriaconi dal nome di nottambuli
che imprecavano tentando di trovare i propri passi
e certi guappi poveri diavoli balordi
che s'invischiavano in tresche e gli toccava il fatto loro.
Nella strada della Ghedí Kulé
incollavano la legge al muro
alla porta della Ghedí Kulé
piangevano parenti e amici.
Nel mio quartiere si diceva che l'hashish
i prigionieri lo nascondevano dentro il pane,
ma li beccavano e cominciava il tira e molla
non sia mai che la sfangassero i disperati.
E i "padroni di casa" stanchi della vita
che lasciavano il sogno nelle patrie dirimpetto
lo sapevano bene dei gallonati e dei capoccia
chi era infame e chi invece di parola.
Nella strada della Ghedí Kulé
incollavano la legge al muro
alla porta della Ghedí Kulé
piangevano parenti e amici.
envoyé par Gian Piero Testa - 19/8/2011 - 23:08
×
![]()
Μουσική: Μάριος Τόκας
Πρώτη εκτέλεση: Πασχάλης Τερζής
Album: "Θέλω να πώ". 2001
Ghedì Kulé
Testo di Fìlippos Grapsas
Musica di Marios Tokas
Prima interpretazione di Paskhalis Terzìs
Album: "Thelo na po/Voglio dire", 2001
Bassifondi e galera, vecchio binomio. A Salonicco la galera per antonomasia aveva un nome turco: Ghedì Kulé (al posto dell'Eptapirghio che designa come nome ufficiale il castro bizantino dalle sette torri, che domina la città vecchia: vai a: εντί-Κουλέ-Επταπύργιο. Funzionò come carcere per un secolo, dalla fine del XIX al 1989, un tempo sufficiente per raccogliere tutta la "manghià" (la guapperia) di Salonicco, ma, all'occorrenza anche qualcosa di più nobile e degno, come ai tempi dell'occupazione, delle repressioni e delle dittature.
Fìlippos Grapsas, scrittore e poeta che collaborò con il compianto compositore cipriota Marios Tokas, a Salonicco ci è nato e cresciuto, e la conosce come le sue tasche nel suo presente e nel suo passato, al punto da dedicarle la sua autobiografia uscita lo scorso anno (2010) con il titolo "Ti cerco a Salonicco".