E' quasi l'alba, la notte va
ed uno sbirro sveglia mi dà:
mi hanno messo le manette
e non erano ancora le sette
mi hanno messo...
Oggi ho perduto la mia libertà
ieri l'avevo, ma era morta già:
mi hanno detto: galeotto
e non erano ancora le otto
mi hanno detto...
Parlar di pace, ma che senso ha,
se chi ha i cannoni guerra farà?
Il traghetto già si muove
e non erano ancora le nove
il traghetto...
Addio, amore, non mi rivedrai,
da questi scogli non si torna mai.
Chi mi ha arrestato conosco già
lo sbaglio è stato farlo campar
farlo campar...
Cameroni e mare intorno
e non era ancora mezzogiorno
cameroni e mare...
ed uno sbirro sveglia mi dà:
mi hanno messo le manette
e non erano ancora le sette
mi hanno messo...
Oggi ho perduto la mia libertà
ieri l'avevo, ma era morta già:
mi hanno detto: galeotto
e non erano ancora le otto
mi hanno detto...
Parlar di pace, ma che senso ha,
se chi ha i cannoni guerra farà?
Il traghetto già si muove
e non erano ancora le nove
il traghetto...
Addio, amore, non mi rivedrai,
da questi scogli non si torna mai.
Chi mi ha arrestato conosco già
lo sbaglio è stato farlo campar
farlo campar...
Cameroni e mare intorno
e non era ancora mezzogiorno
cameroni e mare...
Contributed by Riccardo Venturi - 2005/9/21 - 03:34
Language: Greek (Modern)
Versione greca di Riccardo Venturi
Μετέφρασε στα Ελληνικά ο Ρικάρντο Βεντούρη
Μετέφρασε στα Ελληνικά ο Ρικάρντο Βεντούρη
“Το πραξικόπημα στην Ελλάδα και τα νέα από τους συντρόφους που τους συνελάμβαναν στις μέρες εκείνες δε μπορούσαν να μη μου προκαλέσουν αναμνήσεις για τους γονείς μου, που οι φασίστες τους καταδίκασαν στον εκτοπισμό. Φανταζόμουνα τα πλοία που φέρνανε τους αντιτιθεμένους στα νησιά (όπως συνέβη και με τον Θεοδωράκη) και συνέθεσα ένα τραγούδι πάνω από ένα μουσικό θέμα που το είχα ακούσει από τον Πάολο Καστανίνο όταν είχε παρουσιάσει στη Ρώμη, μαζί με τον Αρνόλντο Φωά, τη παράσταση Στην Ελλάδα η τυραννία.” - Λεωνκάρλο Σεττιμέλλι.
ΕΛΛΑΔΑ '67
Τα χαράματα. Η νύχτα πάει
κι ένας μπάτσος με ξυπνάει
Μ'έδεσαν με χειροπέδες
κι ακόμη δεν ήταν εφτά
με δέσανε...
Σήμερα ξέχασα τη λευτεριά
την είχα χτες μα πέθανε πια
Με λέγανε κατάδικο
κι ακόμη δεν ήταν οχτώ
με λέγανε...
Να μιλάμε γι'ειρήνη, τι σημαίνει
αν κάνουν πόλεμο με τα κανόνια τους;
Το πλοίο ήδη σαλπάρει
κι ακόμη δεν είναι εννιά
το πλοίο...
Αντίο, αγάπη μου, δε θα με ξαναδείς,
απ'τα νησιά αυτά κανείς δεν επιστρέφει.
Καλά γνωρίζω 'τους που με κρατάνε,
λάθος να μη τους σκοτώσουμε,
λάθος...
Υπνωτήρια και θάλασσα γύρω γύρω
κι ακόμη δεν ήταν μεσημέρι
υπνωτήρια και θάλασσα...
Τα χαράματα. Η νύχτα πάει
κι ένας μπάτσος με ξυπνάει
Μ'έδεσαν με χειροπέδες
κι ακόμη δεν ήταν εφτά
με δέσανε...
Σήμερα ξέχασα τη λευτεριά
την είχα χτες μα πέθανε πια
Με λέγανε κατάδικο
κι ακόμη δεν ήταν οχτώ
με λέγανε...
Να μιλάμε γι'ειρήνη, τι σημαίνει
αν κάνουν πόλεμο με τα κανόνια τους;
Το πλοίο ήδη σαλπάρει
κι ακόμη δεν είναι εννιά
το πλοίο...
Αντίο, αγάπη μου, δε θα με ξαναδείς,
απ'τα νησιά αυτά κανείς δεν επιστρέφει.
Καλά γνωρίζω 'τους που με κρατάνε,
λάθος να μη τους σκοτώσουμε,
λάθος...
Υπνωτήρια και θάλασσα γύρω γύρω
κι ακόμη δεν ήταν μεσημέρι
υπνωτήρια και θάλασσα...
×
![]()
Note for non-Italian users: Sorry, though the interface of this website is translated into English, most commentaries and biographies are in Italian and/or in other languages like French, German, Spanish, Russian etc.
Scritta da Leoncarlo Settimelli
Dal disco "Ogni giorno in piazza"
(con la collaborazione di Francesco De Gregori e Antonello Venditti
Testo ripreso da
Il Deposito - Canti di lotta
"Il colpo di stato in Grecia e le notizie dei compagni arrestati in seguito al golpe non potevano non suscitare in me ricordi legati ai miei genitori, spediti al confino sotto il fascismo. Immaginai le navi che portavano gli oppositori nelle isole (come del resto fu per Theodorakis) e scrissi una canzone su di un tema musicale che avevo ascoltato da Paolo Castagnino quando, insieme con Arnoldo Foà, aveva rappresentato a Roma lo spettacolo In Grecia la tirannide."
Leoncarlo Settimelli, Il '68 cantato (e altre stagioni), edizioni Zona, 2008, p. 40/41.