Είμαι μια στάμνα ραγισμένη
έν' ακυβέρνητο καράβι
που χρόνια τώρα περιμένει
τη μοίρα του να καταλάβει.
Είδα καπνούς θριάμβους ήττες
και το γυμνό σπαθί του μπόγια,
είδα κι άλλόκοτους προφήτες
με κούφια χρυσωμένα λόγια.
Aδιάφορα περνάν της γης τα τρένα
κανένα δεν σταμάτησε για μένα.
Μα εγώ με τα παιδιά μαζί του δρόμου
Ανάστασή έχω κάνει τ΄ όνειρό μου
και μέσ' από βροχή κι ανεμοζάλη
το φως μου ακολουθώ κι όπου με βγάλει.
Τις νύχτες μελετάν οι γλάροι
των άστρων τις γεωμετρίες
κι εγώ με πήλινο λυχνάρι
για πεθαμένες ψάχνω Τροίες.
Αχ ανθρωπάκια του σωλήνα
ποτέ δεν βγήκατε ταξίδι
εκεί που ζούσε η Μπουμπουλίνα,
Ύδρα, Ψαρά και Γαλαξείδι.
Aδιάφορα περνάν της γης τα τρένα
κανένα δεν σταμάτησε για μένα.
Μα εγώ με τα παιδιά μαζί του δρόμου
Ανάστασή έχω κάνει τ΄ όνειρό μου
και μέσ΄ από βροχή κι ανεμοζάλη
το φως μου ακολουθώ κι όπου με βγάλει.
έν' ακυβέρνητο καράβι
που χρόνια τώρα περιμένει
τη μοίρα του να καταλάβει.
Είδα καπνούς θριάμβους ήττες
και το γυμνό σπαθί του μπόγια,
είδα κι άλλόκοτους προφήτες
με κούφια χρυσωμένα λόγια.
Aδιάφορα περνάν της γης τα τρένα
κανένα δεν σταμάτησε για μένα.
Μα εγώ με τα παιδιά μαζί του δρόμου
Ανάστασή έχω κάνει τ΄ όνειρό μου
και μέσ' από βροχή κι ανεμοζάλη
το φως μου ακολουθώ κι όπου με βγάλει.
Τις νύχτες μελετάν οι γλάροι
των άστρων τις γεωμετρίες
κι εγώ με πήλινο λυχνάρι
για πεθαμένες ψάχνω Τροίες.
Αχ ανθρωπάκια του σωλήνα
ποτέ δεν βγήκατε ταξίδι
εκεί που ζούσε η Μπουμπουλίνα,
Ύδρα, Ψαρά και Γαλαξείδι.
Aδιάφορα περνάν της γης τα τρένα
κανένα δεν σταμάτησε για μένα.
Μα εγώ με τα παιδιά μαζί του δρόμου
Ανάστασή έχω κάνει τ΄ όνειρό μου
και μέσ΄ από βροχή κι ανεμοζάλη
το φως μου ακολουθώ κι όπου με βγάλει.
envoyé par Riccardo Venturi - 24/2/2010 - 01:59
Langue: italien
OMUNCOLI DI PROVETTA
Sono una brocca incrinata
una nave senza governo
che da tanti anni aspetta
di capire il suo destino.
Sconfitte ho visto trionfi e fumi
e la spada sguainata del boia,
ho visto anche profeti strani
dalle parole vuote scintillanti d'oro.
Indifferenti passano i treni della terra
nessuno per me si è mai fermato.
Ma insieme coi ragazzi della strada io
ho fatto del mio sogno una Resurrezione
e in mezzo alla pioggia e alle ventate
inseguo la mia luce ovunque mi conduca.
Quando è notte studiano i gabbiani
le geometrie delle stelle
e io con una lucerna di cotto
vado in cerca delle defunte Troie.
Ah omuncoli di provetta
mai siete partiti per un viaggio
là dove viveva Bubulina,
Idra, Psaràs e Galixìdi.
Indifferenti passano i treni della terra
nessuno per me si è mai fermato.
Ma insieme coi ragazzi della strada io
ho fatto del mio sogno una Resurrezione
e in mezzo alla pioggia e alle ventate
inseguo la mia luce ovunque mi conduca.
Sono una brocca incrinata
una nave senza governo
che da tanti anni aspetta
di capire il suo destino.
Sconfitte ho visto trionfi e fumi
e la spada sguainata del boia,
ho visto anche profeti strani
dalle parole vuote scintillanti d'oro.
Indifferenti passano i treni della terra
nessuno per me si è mai fermato.
Ma insieme coi ragazzi della strada io
ho fatto del mio sogno una Resurrezione
e in mezzo alla pioggia e alle ventate
inseguo la mia luce ovunque mi conduca.
Quando è notte studiano i gabbiani
le geometrie delle stelle
e io con una lucerna di cotto
vado in cerca delle defunte Troie.
Ah omuncoli di provetta
mai siete partiti per un viaggio
là dove viveva Bubulina,
Idra, Psaràs e Galixìdi.
Indifferenti passano i treni della terra
nessuno per me si è mai fermato.
Ma insieme coi ragazzi della strada io
ho fatto del mio sogno una Resurrezione
e in mezzo alla pioggia e alle ventate
inseguo la mia luce ovunque mi conduca.
envoyé par Riccardo Venturi - 24/2/2010 - 02:10
×
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Πρώτη εκτέλεση: Νανά Μούσχουρη
Versi di Nikos Gatsos
Musica di Stavros Xarchakos
Prima interprete: Nana Mouskouri