Βράχο βράχο

Mikis Theodorakis / Mίκης Θεοδωράκης

Originale	Versione polacca (cantabile!) di Maciej Froński
ΒΡΆΧΟ ΒΡΆΧΟ	MEJ TĘSKNOTY LICZĘ SKAŁY...
Eίναι βαριά η μοναξιά	Samotność wielki ciężar ma,
είναι πικρά τα βράχια	Goryczą skały stoją,
παράπονο η θάλασσα	A żal jak morze we mnie łka,
και μου ‘πνιξε τα μάτια	Zalewa duszę moją.
Βράχο βράχο τον καημό μου	Mej tęsknoty liczę skały,
τον μετράω και πονώ	W bólu lepsze to od słów,
κι είναι το παράπονό μου	Mój niepokój jest w tym cały:
πότε μάνα θα σε δω	Czy cię, mamo, ujrzę znów?
Πάρε με θάλασσα πικρή	O, gorzkie morze, weź mnie, weź,
πάρε με στα φτερά σου	Na mokrych skrzydłach ponieś,
πάρε με στο γαλάζιο σου	W swój błękit wprowadź, wciągnij, gdzieś
στη δροσερή καρδιά σου	W swym chłodnym umieść łonie.
Πάρε με να μην ξαναδώ	Niech widok skał nie męczy mnie,
τα βράχια και το χάρο	Do śmierci nie kołysze,
κάνε το κύμα όνειρο	Więc rozpuść fale swe we śnie,
και τη σιωπή σου φάρο	Latarnią uczyń ciszę.
Γίνε αστέρι κι ουρανός	Mym rozgwieżdżonym niebem bądź
γίνε καινούργιος δρόμος	I moją nową drogą,
να μην βαδίζω μοναχός	Bym miał w nią kogo zabrać bądź
να μην πηγαίνω μόνος	Odezwać się do kogo.