| LATINO / LATIN - Richardus Venturi
|
ТО ВОГĒР НЪ ПЪЙРЕ | CARMEN DE PETRI MILITIA |
| |
Ымусъз хамā ин акор нъ рāн, | Pro te sepulto atque dormiente |
нъсӣ то рōзе, нъсӣ то дуилбāн | neque rosae in agro frumenti |
шегвіллъ тъ ап н' хуссāи то мокен | neque tulipae e fossis umbrosis |
ал съ хойл паупагън дръкен. | vigilant, sed milia rubrorum florum. |
| |
Анър то спунāи нъ мāн трēноре | “Utinam fluant secundum ripas |
вӯлл шетēндъ иллукāи гесыноре | rivi mei argentei lucii esoces! |
нъпйŏс то кыргсāи нъ солдāтāи | Sed ut ferantur corpora mortua |
ап то сӯтрем гелāд ин харнāи. | militum nolo secundo amne.” |
| |
Тевел дāйнез ин дйēн нъ вентыс | Tempore brumae haec dixisti |
го кā т' оллŏсāи адпър то миендыс | agitatusque furiis abisti, |
гӣз гетāлистāт кā чес браук гӣстāи, | in faciem tuam omniumque aliorum |
то вънд тъ спъд ин то кър снйāг. | conscriptorum nivem inspuit ventus. |
| |
Стāи ин Пъйре! Стāи ин нынема | Petre, nunc recte tibi consistendum, |
тадни то вънд шетāне лӣг дема, | atque te mollire ventum sinendum. |
нъ мāрдāи 'н вогēр брēз то флŏссън, | Tecum fers vocem mortuorum proeliantum |
чес шедудā гвӣн хā шъч ено крŏссън. | cruce pro vita remuneratorum. |
| |
Ал нъкудвāст йъ, то земāн пēране | Sed non audisti. Tempus fugiebat |
съм то йасадāи кā жāва ендалтāне | et pleno gradu menses effluebant, |
го дудылевāст им пъшепēраз ланвър | externum limitem demum transisti |
ин ен' дйĕн арвēн нъ пранвър. | suave die in tempore verni. |
| |
Го зменē маршнез съм лŏче гефāрте | Umeris animam sicut transferens |
гӯмън дърквāст ин бъд нъ то вāлте | vidisti in valle aliquem distantem |
шединге тāн вӣсду мāтиг го смēлиг | ut te morosum, tetricum, tristem |
ал т' унивŏрмъм съм ченде нъттēриг. | sed differentem vestitum habentem. |
| |
Сӣд ин Пъйре! Сӣд ин нынема! | Petre, nunc tibi hunc est percutendum |
Го мон 'но стрāк, сӣд ин 'нāкēма! | bis terque tibi hunc est verberandum |
Бес шедъркъз йъ вателēме | dum eum exanimem atque morientem |
пāдӯрус хамā, тӯгӯрус чāн хēме. | in suum sanguinem vides decidentem. |
| |
Го йъ ансӣдъм ин бозъм ау 'н кāрд | “Percute frons vel cor vel caput, |
земāн нъмеис шет им шепāд мāрд, | tantum moriendi ut ei sit tempus. |
ал мъ, то з'мāн мъ калше 'м шедъркъм, | Sed mihi ut observem sufficiet tempus |
шедъркъм āпāин нъ гӯм мāрдиганкъм. | vultum oculosque hominis morientis. |
| |
Го зменē йъ фаувъз каландыр тут | Dum tecum reputas animo tam benigno |
не ŏмверът, дърк тъ го хе бактӯт | se vertit iste terrore perculsus, |
го импърӯрус то артиллерӣйе | te aspicit, capit ignivoma tela |
тъ āрнъдā то куртуазӣйе. | tibique officium et obsequium non reddit. |
| |
Пāдвāст хамā аун ено дархӯг | Gemitum nullum edens decidisti, |
го шавилвāст дымā 'н ено дӯг | ad punctum temporis hoc percepisti |
то з'мāн тъ шера нъгингетерик | temporis satis tibi non futurum |
им шевоскъз виен пър кāис масылерик. | ad peccatorum veniam petendam. |
| |
Пāдвāст хамā аун ено дархӯг | Gemitum nullum edens decidisti, |
го шавилвāст дыма 'н ено дӯг | ad punctum temporis hoc percepisti |
тāн гвӣ шебъдне ин те дйēн | de te illo die esse acturum |
го шенъбырра пър тъ ревйēн. | teque numquam esse rediturum. |
| |
Ō мāн Мӣнеле, мāрдестāи ин мāй | “Ninula mea, ut moriar mense Maio |
браукуар кŏурāй пŏлл го пърпŏлл. | maximo animo mihi confidendum. |
Ō мāн Мӣнеле, уссыд ад то гентыс | Ninula pulchra, di sane me perdant |
рам гегӣ пйŏссавӯа ин вентыс. | sed hoc malueram tempore brumae.” |
| |
Го зменē то рāн стодн' йъ лъснестāи | Atque frumento aures praebente |
ин то менъс тāн геврен хъунднез, | telum manibus constringebas, |
ин то вехāд мелāкāин хъунднез | et ore verba tua retinebas |
гефрадӯсвиен им шемулдшъ ин халāи. | adstricta gelu quae sol non solvebat. |
| |
Ымусъз хамā ин акор нъ рāн, | Pro te sepulto atque dormiente |
нъсӣ то рōзе, нъсӣ то дуилбāн | neque rosae in agro frumenti |
шегвіллъ тъ ап н' хуссāи то мокен | neque tulipae e fossis umbrosis |
ал съ хойл паупагън дръкен. | vigilant, sed milia rubrorum florum. |