The Divine Image
William Blake| Versione polacca di Leopold Staff | |
| Łaski Współczucia Pokoju Miłości Błagają wszyscy w nieszczęścia godzinie I tym to cnotom wieczystej radości Dzięki składają, kiedy ból przeminie. A Łaska Miłość Współczucie i Pokój To Bóg, co wszystkich nas ma w swej opiece; I Łaska Miłość Współczucie i Pokój To Człowiek - jego ukochane dziecię. Bo Łaska ludzkie serce ma, Współczucie - ludzką twarz, Miłość - człowieka boski kształt, A Pokój - ludzki płaszcz. Dlatego każdy, kto w modlitwie klęka Zdjęty rozpaczą, cierpieniem i troską, Klęka przed boską postacią człowieka: Łaską Współczuciem Pokojem Miłością Człowieka zatem i kształt jego boski Kochajcie w żydzie, turku, poganinie, Bo gdzie siedziba Łaski i Miłości, Tam i Bóg mieszka: tam Jego świątynie. | BOSKI WIZERUNEK Gdzie Dobroć, Pokój, Litość, Miłość Tam płyną nasze modły Żadnej znękanej ludzkiej duszy Te cnoty nie zawiodły. Bo Dobroć, Pokój, Litość, Miłość To Bóg ukryty w świecie. I Dobroć, Pokój, Litość, Miłość To człowiek - Jego dziecię. Dobroć ma bowiem ludzkie serce, Litość - ludzkie wejrzenie, Miłość - człowieka postać boską, Pokój - jego odzienie. W każdej krainie każdy człowiek W udręce swej i znoju Przyzywa ludzki kształt Miłości, Litości i Pokoju. Szanuj kształt ludzki w poganinie I w Żydzie, i w Cyganie. Gdzie Dobroć, Pokój, Miłość mieszka Tam Bóg ma swe mieszkanie. |
