L'estaca

Lluís Llach

Originale	Traduzione semplificata in esperanto della precedente versione...
L'ESTACA L'avi Siset em parlava de bon matí al portal mentre el sol esperàvem i els carros vèiem passar. Siset, que no veus l'estaca on estem tots lligats? Si no podem desfer-nos-en mai no podrem caminar! Si estirem tots, ella caurà i molt de temps no pot durar, segur que tomba, tomba, tomba ben corcada deu ser ja. Si jo l'estiro fort per aquí i tu l'estires fort per allà, segur que tomba, tomba, tomba, i ens podrem alliberar. Però, Siset, fa molt temps ja, les mans se'm van escorxant, i quan la força se me'n va ella és més ampla i més gran. Ben cert sé que està podrida però és que, Siset, pesa tant, que a cops la força m'oblida. Torna'm a dir el teu cant: Si estirem tots, ella caurà i molt de temps no pot durar, segur que tomba, tomba, tomba ben corcada deu ser ja. Si jo l'estiro fort per aquí i tu l'estires fort per allà, segur que tomba, tomba, tomba, i ens podrem alliberar. L'avi Siset ja no diu res, mal vent que se l'emportà, ell qui sap cap a quin indret i jo a sota el portal. I mentre passen els nous vailets estiro el coll per cantar el darrer cant d'en Siset, el darrer que em va ensenyar. Si estirem tots, ella caurà i molt de temps no pot durar, segur que tomba, tomba, tomba ben corcada deu ser ja. Si jo l'estiro fort per aquí i tu l'estires fort per allà, segur que tomba, tomba, tomba, i ens podrem alliberar.	L'ESTACA Kamarado, rigardu ĉi tiun sklavan stangon Ĝi malklarigas ĉiun lumon Ni estis katenitaj al ĝi antaŭ longa tempo Ne estas libereco por ni en ĉenoj. Ni tiras la jugon ne ŝparante penon Ni atente aŭskultas la malnovan mensogon: "Ju pli alta estas la kolono, La pli bona la vivo de sklavo" Ĉiu cirklo estas la sama La batoj de la vipo bruligas la dorson Palacoj kreskas Malliberejoj kreskas Por la trompitaj homoj La vivo ne estas kiel mielo. Miloj da manoj provas por faligi kolonon dum centoj da jaroj Ĝi aspektas putrinta Li estas preta kolapsi Se ni kolektas la lastan el niaj fortoj Tiam ni forĵetos la pezajn katenojn Sed nenio ŝanĝiĝas en ĉi tiu rondo La batoj de la vipo bruligas la dorson Palacoj kreskas Malliberejoj kreskas La ribeluloj ne povas konsenti. Kiel cigno, ezoko kaj kankro. * Ili ne povas movi la stangon, Ili nur reduktas la lumon. Ili iras kontraŭ la malbona sorto, Ili skuas la katenojn, Ili sangigas siajn manojn. Ili senutile malŝparas sian forton. kamaradoj, ni staru ŝultron al ŝultro kaj forgesu la malnovan malpacon Kaj tiam putra kolono falos Ĉi tiu simbolo de honto Tiam la malvirta cirklo rompiĝos La skarlata tagiĝo leviĝos Palacoj fariĝos publikaj Kaj malliberejoj malaperos
	* referenco Al La fabelo De Krilov"La Cigno ,La Ezoko kaj La Krabo"