Τι να ξεχάσω και πώς
ο τάφος τους είναι νωπός
μπροστά μου ζούνε ακόμα
με το δικό μου τρέχουνε σώμα
με το δικό μου ουρλιάζουνε στόμα.
Τι να ξεχάσω και πώς
ραγίζει ο λογισμός
ουρλιάζαν τ’ ασθενοφόρα
έπεσε φονικό στη χώρα
αίμα το αίμα τους γυρεύει τώρα.
Τι να ξεχάσω και πώς
σαν κρύσταλλο σπάει ο καιρός
μιλάω για τον δολοφόνο
πλέει η καρδιά μου γι’ αυτόν στον πόνο
μέσα του έκανε πρώτα το φόνο.
ο τάφος τους είναι νωπός
μπροστά μου ζούνε ακόμα
με το δικό μου τρέχουνε σώμα
με το δικό μου ουρλιάζουνε στόμα.
Τι να ξεχάσω και πώς
ραγίζει ο λογισμός
ουρλιάζαν τ’ ασθενοφόρα
έπεσε φονικό στη χώρα
αίμα το αίμα τους γυρεύει τώρα.
Τι να ξεχάσω και πώς
σαν κρύσταλλο σπάει ο καιρός
μιλάω για τον δολοφόνο
πλέει η καρδιά μου γι’ αυτόν στον πόνο
μέσα του έκανε πρώτα το φόνο.
inviata da Riccardo Venturi - Ελληνικό Τμήμα των ΑΠΤ "Gian Piero Testa" - 15/11/2023 - 10:34
Lingua: Italiano
Μετέφρασε στα ιταλικά / Traduzione italiana / Italian translation / Traduction italienne / Italiankielinen käännös:
Riccardo Venturi, 15-11-2023 11.11
Riccardo Venturi, 15-11-2023 11.11
Politecnico
Dimenticare cosa, e come?
Fresca è la loro tomba,
Davanti a me sono ancora vivi,
Corrono con il mio corpo,
Con la mia bocca urlano.
Dimenticare cosa, e come?
Il ragionamento si spezza,
Gridavano le ambulanze,
L’assassinio si abbatté sul Paese,
E ora scorre sangue, il loro sangue.
Dimenticare cosa, e come?
Il tempo si spezza come cristallo,
Sto parlando dell’assassino,
Il mio cuore naviga in quel dolore,
Prima in sé ha commesso assassinio.
Dimenticare cosa, e come?
Fresca è la loro tomba,
Davanti a me sono ancora vivi,
Corrono con il mio corpo,
Con la mia bocca urlano.
Dimenticare cosa, e come?
Il ragionamento si spezza,
Gridavano le ambulanze,
L’assassinio si abbatté sul Paese,
E ora scorre sangue, il loro sangue.
Dimenticare cosa, e come?
Il tempo si spezza come cristallo,
Sto parlando dell’assassino,
Il mio cuore naviga in quel dolore,
Prima in sé ha commesso assassinio.
×
![]()
[1985]
Στίχοι / Testo / Lyrics / Paroles / Sanat: Manolis Rasoulis
Μουσική / Musica / Music / Musique / Sävel: Andreas Mikroutsikos – Ανδρέας Μικρούτσικος
'Αλμπουμ / Album / Albumi: Νά’ μαστε πάλι εδώ, Ανδρέα! [1985]
Su testo del cretese Manolis Rasoulis e musica di Andreas Mikroutsikos, una canzone del 1985 ispirata ai fatti del Politecnico di dodici anni prima. La canzone è nota principalmente nell’interpretazione di Maria Dimitriadi, che -tra le altre cose- è stata la prima moglie di Andreas Mikroutsikos. La canzone fa parte di un album interamente su testi di Rasoulis e su musiche di Mikroutsikos (vi partecipano, oltre alla Dimitriadi, anche altri artisti come Sofia Vossou, Kostas Thomaídis e Sakis Voulás). Significativamente, l’album si intitola: Νά’ μαστε πάλι εδώ, Ανδρέα! (“Rieccoci qua, Andreas!”). [RV]