Havsel'in Hawarı

Gel Heval, dokun yüreğime
Dokun yüreğimdeki yangına
Yüreğim Cizre'de yanıyor heval, yüreğim Sur'da
Nusaybin, Silopi, Lice ateşler altında
Yüreğimin cehennemi gibi şimdi yurdum
Bedenler paramparça

Bir çuvala sığdırılıyor yedi insan
Yedi kömür beden
Analar ki çocuklarını kokusundan tanır
Evlat kokusu değil soludukları
Analar ki evlat acısından değil artık
Zulüm vurdu onlarıda

Yedi kente dağılmış kömürleşmiş bedenler
Yedi gündür ölü bedeniyle Taybet ana
Cemile 13 yaşında kaldı buzlu dolaplarda
Unutmayacak gözlerimiz tank paletleri altında ezilen Mahsun'u
Ezilen bir çocuk gülüşünü
Sayı yetmez saymaya

Amet, Amet uyan
Şimdi dirilme zamanı
Dicle'ye karışıp yarına akan senin evlatlarının kanı
Uyan Amet, uyan
Dile gelsin halkın öfkesi
Rabe Amet, rabet Amet, rabe