O compagno se tu mi chiedi
"Cosa vedi?" io ti dirò:
vedo il mondo della paura
e se ho paura la vincerò:
O compagno se tu mi chiedi
"Cosa senti?" io ti dirò:
sento a ridere tutti i padroni
e per questo io canterò:
O compagno se tu mi chiedi
"Cosa pensi?" io ti dirò:
penso a questi giorni fascisti
e per questo io canterò:
O compagno se tu mi chiedi
"Cosa speri?" io ti dirò:
spero che noi si cresca insieme
e per questo io canterò:
O compagno se tu mi chiedi
"Cosa vuoi?" io ti dirò:
voglio l'uomo senza paure
e per questo io canterò:
O compagno se ancora chiedi
"Cosa vuoi?" io ti dirò:
voglio un mondo senza paure
un mondo rosso e io canterò:
Ma da qualche anno l'ultima strofa si canta così:
"Cosa vedi?" io ti dirò:
vedo il mondo della paura
e se ho paura la vincerò:
Compagni stiamo uniti
cantiamo ancor più forte:
"Scarpe rotte, scarpe rotte
bisogna andare, bisogna andare
dove sorge il rosso sole
dell'avvenire!"
cantiamo ancor più forte:
"Scarpe rotte, scarpe rotte
bisogna andare, bisogna andare
dove sorge il rosso sole
dell'avvenire!"
O compagno se tu mi chiedi
"Cosa senti?" io ti dirò:
sento a ridere tutti i padroni
e per questo io canterò:
Compagni stiamo uniti
cantiamo ancor più forte:
"Scarpe rotte, scarpe rotte
bisogna andare, bisogna andare
dove sorge il rosso sole
dell'avvenire!"
cantiamo ancor più forte:
"Scarpe rotte, scarpe rotte
bisogna andare, bisogna andare
dove sorge il rosso sole
dell'avvenire!"
O compagno se tu mi chiedi
"Cosa pensi?" io ti dirò:
penso a questi giorni fascisti
e per questo io canterò:
Compagni stiamo uniti
cantiamo ancor più forte:
"Scarpe rotte, scarpe rotte
bisogna andare, bisogna andare
dove sorge il rosso sole
dell'avvenire!"
cantiamo ancor più forte:
"Scarpe rotte, scarpe rotte
bisogna andare, bisogna andare
dove sorge il rosso sole
dell'avvenire!"
O compagno se tu mi chiedi
"Cosa speri?" io ti dirò:
spero che noi si cresca insieme
e per questo io canterò:
Compagni stiamo uniti
cantiamo ancor più forte:
"Scarpe rotte, scarpe rotte
bisogna andare, bisogna andare
dove sorge il rosso sole
dell'avvenire!"
cantiamo ancor più forte:
"Scarpe rotte, scarpe rotte
bisogna andare, bisogna andare
dove sorge il rosso sole
dell'avvenire!"
O compagno se tu mi chiedi
"Cosa vuoi?" io ti dirò:
voglio l'uomo senza paure
e per questo io canterò:
Compagni stiamo uniti
cantiamo ancor più forte:
"Scarpe rotte, scarpe rotte
bisogna andare, bisogna andare
dove sorge il rosso sole
dell'avvenire!"
cantiamo ancor più forte:
"Scarpe rotte, scarpe rotte
bisogna andare, bisogna andare
dove sorge il rosso sole
dell'avvenire!"
O compagno se ancora chiedi
"Cosa vuoi?" io ti dirò:
voglio un mondo senza paure
un mondo rosso e io canterò:
Compagni stiamo uniti
cantiamo ancor più forte:
"Scarpe rotte, scarpe rotte
bisogna andare, bisogna andare
dove sorge il rosso sole
dell'avvenire!"
cantiamo ancor più forte:
"Scarpe rotte, scarpe rotte
bisogna andare, bisogna andare
dove sorge il rosso sole
dell'avvenire!"
Ma da qualche anno l'ultima strofa si canta così:
Compagni stiamo uniti
cantiamo ancor più forte:
"Scarpe rotte, scarpe rotte
bisogna andare, bisogna andare
fino al cuore, fino al cuore
della rivolta!"
cantiamo ancor più forte:
"Scarpe rotte, scarpe rotte
bisogna andare, bisogna andare
fino al cuore, fino al cuore
della rivolta!"
inviata da Riccardo Venturi - 29/4/2012 - 20:11
Lingua: Francese
Version française de Riccardo Venturi
29 avril 2012
29 avril 2012
Ivan Della Mea et Davide Giromini. Fosdinovo (Carrare), festival de la Résistance Jusqu'au cœur de la Révolte, août 2008.
Je sais bien qu'il est possible que nos amis Marco Valdo et Lucien traduisent cette chanson dans leur langue maternelle, qu'ils maîtrisent ânement mieux que moi (je dis "ânement" au lieu de "vachement" parce qu'il ne faut pas confrondre un âne avec une vache, sauf le respect qu'on doit aux vaches, naturellement). En tout cas, j'avais tout simplement envie de le faire; même hier soir il m'arrivait de chanter quelques couplets en français, à livre ouvert...
CHAUSSURES CASSÉES
Camarade, si tu me demandes
“Que vois-tu?”, je te dirai:
Je vois le monde de la peur,
et si j'ai peur, je la vaincrai.
Camarade, si tu me demandes
“Qu'entends-tu?”, je te dirai:
J'entends tous les patrons qui rient,
c'est pour ça que je chanterai:
Camarade, si tu me demandes
“À quoi penses-tu?”, je te dirai:
Je pense à ces jours fascistes,
c'est pour ça que je chanterai:
Camarade, si tu me demandes
“Que espères-tu?”, je te dirai:
J'espère qu'on va croître ensemble,
c'est pour ça que je chanterai:
Camarade, si tu me demandes
“Que veux-tu?”, je te dirai:
Je veux que l'homme n'aie plus peur,
et c'est pour ça que je chanterai:
Camarade, si tu me demandes encore
“Que veux-tu?”, je te dirai:
Je veux que le monde n'aie plus peur,
un monde rouge et je chanterai:
Mais, depuis quelques ans, on chante le dernier couplet comme ça:
Camarade, si tu me demandes
“Que vois-tu?”, je te dirai:
Je vois le monde de la peur,
et si j'ai peur, je la vaincrai.
Camarades, restons unis,
chantons encore plus fort:
"Chaussures cassées, chaussures cassées,
il faut aller, il faut aller
où se lève le soleil rouge
de l'avenir!"
chantons encore plus fort:
"Chaussures cassées, chaussures cassées,
il faut aller, il faut aller
où se lève le soleil rouge
de l'avenir!"
Camarade, si tu me demandes
“Qu'entends-tu?”, je te dirai:
J'entends tous les patrons qui rient,
c'est pour ça que je chanterai:
Camarades, restons unis,
chantons encore plus fort:
"Chaussures cassées, chaussures cassées,
il faut aller, il faut aller
où se lève le soleil rouge
de l'avenir!"
chantons encore plus fort:
"Chaussures cassées, chaussures cassées,
il faut aller, il faut aller
où se lève le soleil rouge
de l'avenir!"
Camarade, si tu me demandes
“À quoi penses-tu?”, je te dirai:
Je pense à ces jours fascistes,
c'est pour ça que je chanterai:
Camarades, restons unis,
chantons encore plus fort:
"Chaussures cassées, chaussures cassées,
il faut aller, il faut aller
où se lève le soleil rouge
de l'avenir!"
chantons encore plus fort:
"Chaussures cassées, chaussures cassées,
il faut aller, il faut aller
où se lève le soleil rouge
de l'avenir!"
Camarade, si tu me demandes
“Que espères-tu?”, je te dirai:
J'espère qu'on va croître ensemble,
c'est pour ça que je chanterai:
Camarades, restons unis,
chantons encore plus fort:
"Chaussures cassées, chaussures cassées,
il faut aller, il faut aller
où se lève le soleil rouge
de l'avenir!"
chantons encore plus fort:
"Chaussures cassées, chaussures cassées,
il faut aller, il faut aller
où se lève le soleil rouge
de l'avenir!"
Camarade, si tu me demandes
“Que veux-tu?”, je te dirai:
Je veux que l'homme n'aie plus peur,
et c'est pour ça que je chanterai:
Camarades, restons unis,
chantons encore plus fort:
"Chaussures cassées, chaussures cassées,
il faut aller, il faut aller
où se lève le soleil rouge
de l'avenir!"
chantons encore plus fort:
"Chaussures cassées, chaussures cassées,
il faut aller, il faut aller
où se lève le soleil rouge
de l'avenir!"
Camarade, si tu me demandes encore
“Que veux-tu?”, je te dirai:
Je veux que le monde n'aie plus peur,
un monde rouge et je chanterai:
Camarades, restons unis,
chantons encore plus fort:
"Chaussures cassées, chaussures cassées,
il faut aller, il faut aller
où se lève le soleil rouge
de l'avenir!"
chantons encore plus fort:
"Chaussures cassées, chaussures cassées,
il faut aller, il faut aller
où se lève le soleil rouge
de l'avenir!"
Mais, depuis quelques ans, on chante le dernier couplet comme ça:
Camarades, restons unis,
chantons encore plus fort:
"Chaussures cassées, chaussures cassées,
il faut aller, il faut aller
jusqu'au cœur, jusqu'au cœur
de la révolte!"
chantons encore plus fort:
"Chaussures cassées, chaussures cassées,
il faut aller, il faut aller
jusqu'au cœur, jusqu'au cœur
de la révolte!"
Lingua: Greco moderno
Μετέφρασε στα Ελληνικά ο Ρικάρντος Βεντούρης
29 Απρίλη 2012
Ίβαν Ντέλλα Μέα
ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ (1972)
29 Απρίλη 2012
Ίβαν Ντέλλα Μέα
ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ (1972)
Ελλάδα, στην καρδιά της επανάστασης.
Είναι ίσως η πρώτη φορά που ένα τραγούδι του Ίβαν Ντέλλα Μέα μεταφράζεται στην Ελληνική γλώσσα. Και θέλω να αφιερώσω αυτό το τραγούδι στον Ελληνικό λαό που αγωνίζεται ακόμη ενάντια στο φασισμό και στις “αθόρυβες πλειονότητες” [PB]
ΣΠΑΣΜΕΝΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ
Σύντροφε, αν με ρωτήσεις
“Τι βλέπεις ;”, θα σου πω·
βλέπω τον κόσμο του φόβου
κι αν έχω φόβο, θα τον νικήσω.
Σύντροφε, αν με ρωτήσεις
“Τι ακούς ;”, θα σου πω·
ακούω όλους τους αφεντάδες να γελάνε
και θα τραγουδήσω γι' αυτό·
Σύντροφε, αν με ρωτήσεις
“Τι σκέφτεσαι ;”, θα σου πω·
Σκέφτομαι αυτές τις φασιστικές μέρες
και θα τραγουδήσω γι' αυτό·
Σύντροφε, αν με ρωτήσεις
“Τι ελπίζεις ;”, θα σου πω·
Ελπίζω ότι θα μεγαλώσουμε μαζί,
και θα τραγουδήσω γι' αυτό·
Σύντροφε, αν με ρωτήσεις
“Τι θέλεις ;”, θα σου πω·
θέλω τον άνθρωπο να μην έχει φόβους πια,
και θα τραγουδήσω γι' αυτό·
Σύντροφε, αν με ρωτήσεις ακόμα
“Τι θέλεις ;”, θα σου πω·
θέλω τον κόσμο να μην έχει φόβους πια,
κόκκινον κόσμο, και θα τραγουδήσω·
Αλλά εδώ και κάποια χρόνια η τελευταία στροφή τραγουδιέται έτσι·
Σύντροφε, αν με ρωτήσεις
“Τι βλέπεις ;”, θα σου πω·
βλέπω τον κόσμο του φόβου
κι αν έχω φόβο, θα τον νικήσω.
Σύντροφοι, ας ενώσουμε,
ας τραγουδήσουμε ακόμα πιο δυνατά·
"Σπασμέν' παπούτσια, σπασμέν' παπούτσια,
πρέπει να πάμε, πρέπει να πάμε
όπου ανατέλλει ο κόκκινος ήλιος
του μέλλοντος!"
ας τραγουδήσουμε ακόμα πιο δυνατά·
"Σπασμέν' παπούτσια, σπασμέν' παπούτσια,
πρέπει να πάμε, πρέπει να πάμε
όπου ανατέλλει ο κόκκινος ήλιος
του μέλλοντος!"
Σύντροφε, αν με ρωτήσεις
“Τι ακούς ;”, θα σου πω·
ακούω όλους τους αφεντάδες να γελάνε
και θα τραγουδήσω γι' αυτό·
Σύντροφοι, ας ενώσουμε,
ας τραγουδήσουμε ακόμα πιο δυνατά·
"Σπασμέν' παπούτσια, σπασμέν' παπούτσια,
πρέπει να πάμε, πρέπει να πάμε
όπου ανατέλλει ο κόκκινος ήλιος
του μέλλοντος!"
ας τραγουδήσουμε ακόμα πιο δυνατά·
"Σπασμέν' παπούτσια, σπασμέν' παπούτσια,
πρέπει να πάμε, πρέπει να πάμε
όπου ανατέλλει ο κόκκινος ήλιος
του μέλλοντος!"
Σύντροφε, αν με ρωτήσεις
“Τι σκέφτεσαι ;”, θα σου πω·
Σκέφτομαι αυτές τις φασιστικές μέρες
και θα τραγουδήσω γι' αυτό·
Σύντροφοι, ας ενώσουμε,
ας τραγουδήσουμε ακόμα πιο δυνατά·
"Σπασμέν' παπούτσια, σπασμέν' παπούτσια,
πρέπει να πάμε, πρέπει να πάμε
όπου ανατέλλει ο κόκκινος ήλιος
του μέλλοντος!"
ας τραγουδήσουμε ακόμα πιο δυνατά·
"Σπασμέν' παπούτσια, σπασμέν' παπούτσια,
πρέπει να πάμε, πρέπει να πάμε
όπου ανατέλλει ο κόκκινος ήλιος
του μέλλοντος!"
Σύντροφε, αν με ρωτήσεις
“Τι ελπίζεις ;”, θα σου πω·
Ελπίζω ότι θα μεγαλώσουμε μαζί,
και θα τραγουδήσω γι' αυτό·
Σύντροφοι, ας ενώσουμε,
ας τραγουδήσουμε ακόμα πιο δυνατά·
"Σπασμέν' παπούτσια, σπασμέν' παπούτσια,
πρέπει να πάμε, πρέπει να πάμε
όπου ανατέλλει ο κόκκινος ήλιος
του μέλλοντος!"
ας τραγουδήσουμε ακόμα πιο δυνατά·
"Σπασμέν' παπούτσια, σπασμέν' παπούτσια,
πρέπει να πάμε, πρέπει να πάμε
όπου ανατέλλει ο κόκκινος ήλιος
του μέλλοντος!"
Σύντροφε, αν με ρωτήσεις
“Τι θέλεις ;”, θα σου πω·
θέλω τον άνθρωπο να μην έχει φόβους πια,
και θα τραγουδήσω γι' αυτό·
Σύντροφοι, ας ενώσουμε,
ας τραγουδήσουμε ακόμα πιο δυνατά·
"Σπασμέν' παπούτσια, σπασμέν' παπούτσια,
πρέπει να πάμε, πρέπει να πάμε
όπου ανατέλλει ο κόκκινος ήλιος
του μέλλοντος!"
ας τραγουδήσουμε ακόμα πιο δυνατά·
"Σπασμέν' παπούτσια, σπασμέν' παπούτσια,
πρέπει να πάμε, πρέπει να πάμε
όπου ανατέλλει ο κόκκινος ήλιος
του μέλλοντος!"
Σύντροφε, αν με ρωτήσεις ακόμα
“Τι θέλεις ;”, θα σου πω·
θέλω τον κόσμο να μην έχει φόβους πια,
κόκκινον κόσμο, και θα τραγουδήσω·
Σύντροφοι, ας ενώσουμε,
ας τραγουδήσουμε ακόμα πιο δυνατά·
"Σπασμέν' παπούτσια, σπασμέν' παπούτσια,
πρέπει να πάμε, πρέπει να πάμε
όπου ανατέλλει ο κόκκινος ήλιος
του μέλλοντος!"
ας τραγουδήσουμε ακόμα πιο δυνατά·
"Σπασμέν' παπούτσια, σπασμέν' παπούτσια,
πρέπει να πάμε, πρέπει να πάμε
όπου ανατέλλει ο κόκκινος ήλιος
του μέλλοντος!"
Αλλά εδώ και κάποια χρόνια η τελευταία στροφή τραγουδιέται έτσι·
Σύντροφοι, ας ενώσουμε,
ας τραγουδήσουμε ακόμα πιο δυνατά·
"Σπασμέν' παπούτσια, σπασμέν' παπούτσια,
πρέπει να πάμε, πρέπει να πάμε
στην καρδιά, στην καρδιά
της επανάστασης!"
ας τραγουδήσουμε ακόμα πιο δυνατά·
"Σπασμέν' παπούτσια, σπασμέν' παπούτσια,
πρέπει να πάμε, πρέπει να πάμε
στην καρδιά, στην καρδιά
της επανάστασης!"
Ο Ιβαν Ντέλλα Μέα (1940-2009)
Lingua: Svedese
Svensk version / Versione svedese / Swedish version / Version suédoise / Ruotsinkielinen versio:
Riccardo Venturi, 20-2-2019 00:04
(see also Juha Rämö's remarks)
Riccardo Venturi, 20-2-2019 00:04
(see also Juha Rämö's remarks)
TRASIGA SKOR
Kamrater, om ni frågar mig
“Vad ser du?”, så svarar jag:
Jag ser världen full av rädsla,
så ska jag övervinna den.
Kamrater, om ni frågar mig
“Vad hör du?”, så svarar jag:
Jag hör alla herrarna skratta,
och därför sjunger jag så här:
Kamrater, om ni frågar mig
“Vad tänker du på?”, så svarar jag:
På fascismen som i dag härskar,
och därför sjunger jag så här:
Kamrater, om ni frågar mig
“Vad hoppas du?”, så svarar jag:
Jag hoppas vi växer tillsammans,
och därför sjunger jag så här:
Kamrater, om ni frågar mig
“Vad önskar du?”, så svarar jag:
Att vi alla inte längre är rädda,
och därför sjunger jag så här:
Kamrater, om ni ännu frågar
“Vad önskar du?”, så svarar jag:
Att världen inte längre är rädd,
För en röd värld sjunger jag så här:
Men de senaste åren har sista versen sjungits så här:
Kamrater, om ni frågar mig
“Vad ser du?”, så svarar jag:
Jag ser världen full av rädsla,
så ska jag övervinna den.
Kamrater, låt oss förenas
Och sjunga ännu högre!
Trasiga skor, trasiga skor,
Vi måste gå nu, vi måste gå dit
Där framtidens röda sol
Går upp i himlen!
Och sjunga ännu högre!
Trasiga skor, trasiga skor,
Vi måste gå nu, vi måste gå dit
Där framtidens röda sol
Går upp i himlen!
Kamrater, om ni frågar mig
“Vad hör du?”, så svarar jag:
Jag hör alla herrarna skratta,
och därför sjunger jag så här:
Kamrater, låt oss förenas
Och sjunga ännu högre!
Trasiga skor, trasiga skor,
Vi måste gå nu, vi måste gå dit
Där framtidens röda sol
Går upp i himlen!
Och sjunga ännu högre!
Trasiga skor, trasiga skor,
Vi måste gå nu, vi måste gå dit
Där framtidens röda sol
Går upp i himlen!
Kamrater, om ni frågar mig
“Vad tänker du på?”, så svarar jag:
På fascismen som i dag härskar,
och därför sjunger jag så här:
Kamrater, låt oss förenas
Och sjunga ännu högre!
Trasiga skor, trasiga skor,
Vi måste gå nu, vi måste gå dit
Där framtidens röda sol
Går upp i himlen!
Och sjunga ännu högre!
Trasiga skor, trasiga skor,
Vi måste gå nu, vi måste gå dit
Där framtidens röda sol
Går upp i himlen!
Kamrater, om ni frågar mig
“Vad hoppas du?”, så svarar jag:
Jag hoppas vi växer tillsammans,
och därför sjunger jag så här:
Kamrater, låt oss förenas
Och sjunga ännu högre!
Trasiga skor, trasiga skor,
Vi måste gå nu, vi måste gå dit
Där framtidens röda sol
Går upp i himlen!
Och sjunga ännu högre!
Trasiga skor, trasiga skor,
Vi måste gå nu, vi måste gå dit
Där framtidens röda sol
Går upp i himlen!
Kamrater, om ni frågar mig
“Vad önskar du?”, så svarar jag:
Att vi alla inte längre är rädda,
och därför sjunger jag så här:
Kamrater, låt oss förenas
Och sjunga ännu högre!
Trasiga skor, trasiga skor,
Vi måste gå nu, vi måste gå dit
Där framtidens röda sol
Går upp i himlen!
Och sjunga ännu högre!
Trasiga skor, trasiga skor,
Vi måste gå nu, vi måste gå dit
Där framtidens röda sol
Går upp i himlen!
Kamrater, om ni ännu frågar
“Vad önskar du?”, så svarar jag:
Att världen inte längre är rädd,
För en röd värld sjunger jag så här:
Kamrater, låt oss förenas
Och sjunga ännu högre!
Trasiga skor, trasiga skor,
Vi måste gå nu, vi måste gå dit
Där framtidens röda sol
Går upp i himlen!
Och sjunga ännu högre!
Trasiga skor, trasiga skor,
Vi måste gå nu, vi måste gå dit
Där framtidens röda sol
Går upp i himlen!
Men de senaste åren har sista versen sjungits så här:
Kamrater, låt oss förenas
Och sjunga ännu högre!
Trasiga skor, trasiga skor,
Vi måste gå nu, vi måste gå nu
In i hjärtat, in i hjärtat
Av revolutionen!
Och sjunga ännu högre!
Trasiga skor, trasiga skor,
Vi måste gå nu, vi måste gå nu
In i hjärtat, in i hjärtat
Av revolutionen!
Lingua: Finlandese
Traduzione finlandese / Finnish translation / Traduction finnoise / Suomennos: Juha Rämö
RISAISET KENGÄT
Toverit, jos kysytte minulta,
mitä näen, niin vastaan:
Näen maailman täynnä pelkoa,
jonka olen voittava.
Toverit, jos kysytte minulta,
mitä kuulen, niin vastaan:
Kuulen kaikkien herrojen nauravan
ja siksi laulan näin:
Toverit, jos kysytte minulta,
mitä ajattelen, niin vastaan:
Näitä fasismin aikoja,
ja siksi laulan näin:
Toverit, jos kysytte minulta,
mitä toivon, niin vastaan:
Toivon, että kasvamme rinta rinnan,
ja siksi laulan näin:
Toverit, jos kysytte minulta,
mitä haluan, niin vastaan:
Haluan ihmisen vailla pelkoa,
ja siksi laulan näin:
Toverit, jos vielä kysytte minulta,
mitä haluan, niin vastaan:
haluan maailman vailla pelkoa,
punaisen maailman, jolle laulan näin:
Viime vuosina viimeinen säkeistö on laulettu näin:
Toverit, jos kysytte minulta,
mitä näen, niin vastaan:
Näen maailman täynnä pelkoa,
jonka olen voittava.
Toverit, yhteisin voimin voimme
laulaa entistä suurempaan ääneen!
Risaiset kengät, risaiset kengät,
nyt on mentävä, mentävä sinne,
missä tulevaisuuden punainen aurinko
nousee ylös taivaalle!
laulaa entistä suurempaan ääneen!
Risaiset kengät, risaiset kengät,
nyt on mentävä, mentävä sinne,
missä tulevaisuuden punainen aurinko
nousee ylös taivaalle!
Toverit, jos kysytte minulta,
mitä kuulen, niin vastaan:
Kuulen kaikkien herrojen nauravan
ja siksi laulan näin:
Toverit, yhteisin voimin voimme
laulaa entistä suurempaan ääneen!
Risaiset kengät, risaiset kengät,
nyt on mentävä, mentävä sinne,
missä tulevaisuuden punainen aurinko
nousee ylös taivaalle!
laulaa entistä suurempaan ääneen!
Risaiset kengät, risaiset kengät,
nyt on mentävä, mentävä sinne,
missä tulevaisuuden punainen aurinko
nousee ylös taivaalle!
Toverit, jos kysytte minulta,
mitä ajattelen, niin vastaan:
Näitä fasismin aikoja,
ja siksi laulan näin:
Toverit, yhteisin voimin voimme
laulaa entistä suurempaan ääneen!
Risaiset kengät, risaiset kengät,
nyt on mentävä, mentävä sinne,
missä tulevaisuuden punainen aurinko
nousee ylös taivaalle!
laulaa entistä suurempaan ääneen!
Risaiset kengät, risaiset kengät,
nyt on mentävä, mentävä sinne,
missä tulevaisuuden punainen aurinko
nousee ylös taivaalle!
Toverit, jos kysytte minulta,
mitä toivon, niin vastaan:
Toivon, että kasvamme rinta rinnan,
ja siksi laulan näin:
Toverit, yhteisin voimin voimme
laulaa entistä suurempaan ääneen!
Risaiset kengät, risaiset kengät,
nyt on mentävä, mentävä sinne,
missä tulevaisuuden punainen aurinko
nousee ylös taivaalle!
laulaa entistä suurempaan ääneen!
Risaiset kengät, risaiset kengät,
nyt on mentävä, mentävä sinne,
missä tulevaisuuden punainen aurinko
nousee ylös taivaalle!
Toverit, jos kysytte minulta,
mitä haluan, niin vastaan:
Haluan ihmisen vailla pelkoa,
ja siksi laulan näin:
Toverit, yhteisin voimin voimme
laulaa entistä suurempaan ääneen!
Risaiset kengät, risaiset kengät,
nyt on mentävä, mentävä sinne,
missä tulevaisuuden punainen aurinko
nousee ylös taivaalle!
laulaa entistä suurempaan ääneen!
Risaiset kengät, risaiset kengät,
nyt on mentävä, mentävä sinne,
missä tulevaisuuden punainen aurinko
nousee ylös taivaalle!
Toverit, jos vielä kysytte minulta,
mitä haluan, niin vastaan:
haluan maailman vailla pelkoa,
punaisen maailman, jolle laulan näin:
Toverit, yhteisin voimin voimme
laulaa entistä suurempaan ääneen!
Risaiset kengät, risaiset kengät,
nyt on mentävä, mentävä sinne,
missä tulevaisuuden punainen aurinko
nousee ylös taivaalle!
laulaa entistä suurempaan ääneen!
Risaiset kengät, risaiset kengät,
nyt on mentävä, mentävä sinne,
missä tulevaisuuden punainen aurinko
nousee ylös taivaalle!
Viime vuosina viimeinen säkeistö on laulettu näin:
Toverit, yhteisin voimin voimme
laulaa entistä suurempaan ääneen!
Risaiset kengät, risaiset kengät,
nyt on mentävä, on mentävä
perille suoraan
vallankumouksen sydämeen!
laulaa entistä suurempaan ääneen!
Risaiset kengät, risaiset kengät,
nyt on mentävä, on mentävä
perille suoraan
vallankumouksen sydämeen!
inviata da Juha Rämö - 22/2/2019 - 16:34
Μα τι λες ρε γαμωτο; καναμε εμεις δυο την μεταφραση της Γατα οταν εφυγε ο Ιβαν...
Gian Piero Testa - 1/5/2012 - 21:20
'Εχεις δίκιο, γαμωτηπαναγιά... ! καλά...αυτή είναι η δεύτερη φορά που κτλ κτλ...
Riccardo Venturi - 1/5/2012 - 23:00
Here are a couple of remarks concerning the Swedish translation of the song:
- inte mer in the 5th and 6th stanza should be inte längre, because the reference is not quantitative but temporal
- 6th stanza: rädd instead of radd
- alternative chorus: in i hjärtat instead of inn i hjärtat
- inte mer in the 5th and 6th stanza should be inte längre, because the reference is not quantitative but temporal
- 6th stanza: rädd instead of radd
- alternative chorus: in i hjärtat instead of inn i hjärtat
Juha Rämö - 22/2/2019 - 19:09
(I'm writing in English so that everyone can understand.)
Someone might wonder why I'm translating so many songs by Ivan Della Mea in these days (or rather, in these nights or early mornings). The fact is that next 14 June will be the 10th anniversary of Ivan Della Mea's death. Just that: Ivan, the author of several songs about Che Guevara, died on the same day Che Guevara was born.
Ivan Della Mea was not only Italy's most important militant folksinger, but also a poet. Some of his songs are real specimens of fine poetry, and that's why they often are so difficult to be translated. I'm trying to do my best in the languages I know, as this is also my personal tribute to a great folksinger, a comrade and a friend.
This is why I'm pleased to give my personal, and special, thanks to Juha Rämö, who has translated this song in his native Finnish. This is an important song, sort of link between old and new Resistance (it should be noticed that the tune of “Fischia il vento” is included in the song).
“Fino al Cuore della Rivolta” (Up to the Heart, or Core, of Revolution) is the name of the “Festival of Resistance” held every year in Fosdinovo, near Carrara, on 25 April and then in the last week of July. Ivan Della Mea used to be always there: not only as chairman of Istituto Ernesto De Martino, one of the festival's organizing bodies, but also as a singer and musician on stage, and not only on stage. He used to sing, eat, drink (whole bottles of wine), joke and discuss with everybody, accompanied by Paolo Ciarchi, Isabella Cagnardi, Claudio Cormio and others.
The last time Ivan Della Mea appeared and sang at the Fosdinovo festival was on 25 April 2009, about two months before his death. This is the last song he sang, El me gatt (the awful voice heard in the background is my voice, "singing" in the crowd while taking the video).
That's why the last verse of the song has been modified the way it appears in this page. This happened after Ivan Della Mea's death; the author of the change is Davide Giromini, who improvised it on a concert in a bookshop of Lucca, Ivan Della Mea's native city. I was there.
And that's why the white cat of Istituto Ernesto De Martino is called “Mea”. “La Mea”. Friends called Ivan Della Mea simply “Il Mea”.
In spite of my terrible voice, I swear I'll try and sing "Scarpe rotte" in Finnish next time in Fosdinovo.
Riccardo Venturi.
Someone might wonder why I'm translating so many songs by Ivan Della Mea in these days (or rather, in these nights or early mornings). The fact is that next 14 June will be the 10th anniversary of Ivan Della Mea's death. Just that: Ivan, the author of several songs about Che Guevara, died on the same day Che Guevara was born.
Ivan Della Mea was not only Italy's most important militant folksinger, but also a poet. Some of his songs are real specimens of fine poetry, and that's why they often are so difficult to be translated. I'm trying to do my best in the languages I know, as this is also my personal tribute to a great folksinger, a comrade and a friend.
This is why I'm pleased to give my personal, and special, thanks to Juha Rämö, who has translated this song in his native Finnish. This is an important song, sort of link between old and new Resistance (it should be noticed that the tune of “Fischia il vento” is included in the song).
“Fino al Cuore della Rivolta” (Up to the Heart, or Core, of Revolution) is the name of the “Festival of Resistance” held every year in Fosdinovo, near Carrara, on 25 April and then in the last week of July. Ivan Della Mea used to be always there: not only as chairman of Istituto Ernesto De Martino, one of the festival's organizing bodies, but also as a singer and musician on stage, and not only on stage. He used to sing, eat, drink (whole bottles of wine), joke and discuss with everybody, accompanied by Paolo Ciarchi, Isabella Cagnardi, Claudio Cormio and others.
The last time Ivan Della Mea appeared and sang at the Fosdinovo festival was on 25 April 2009, about two months before his death. This is the last song he sang, El me gatt (the awful voice heard in the background is my voice, "singing" in the crowd while taking the video).
That's why the last verse of the song has been modified the way it appears in this page. This happened after Ivan Della Mea's death; the author of the change is Davide Giromini, who improvised it on a concert in a bookshop of Lucca, Ivan Della Mea's native city. I was there.
And that's why the white cat of Istituto Ernesto De Martino is called “Mea”. “La Mea”. Friends called Ivan Della Mea simply “Il Mea”.
La Mea in the hands of another admin of this site, Daniela -k.d.-
In spite of my terrible voice, I swear I'll try and sing "Scarpe rotte" in Finnish next time in Fosdinovo.
Riccardo Venturi.
Riccardo Venturi - 22/2/2019 - 19:35
Thanks for your remarks, Juha. I have adjusted my Swedish translation according to them; as for "inn" instead of "in", it's the confusion I usually make, at least in one point, when writing in Swedish ("inn" is Norwegian).
Riccardo Venturi - 22/2/2019 - 20:59
Unfortunately, my Finnish translation is not a singable one and may therefore not lend itself to a successful performance in Fosdinovo.
Juha Rämö - 22/2/2019 - 22:15
×
![]()
[1972]
Testo e musica di Ivan Della Mea
Lyrics and music by Ivan Della Mea
Paroles et musique: Ivan Della Mea
Album: La Balorda
Edizioni del Gallo, Milano 1972
Caro Ivan, ieri ti ho rivisto. E proprio nella tua città natale, la straordinariamente bella, democristiana, fascista Lucca. La famosa "isola bianca", o isola nera, nella Toscana rossa. Dicono, sai, che alle prossime elezioni, fra una settimana, anche Lucca potrebbe diventare di un altro colore; da non crederci, quasi. Ero assieme a qualche amico musicista e cantore, a Darmo Lestremo (o Redelnoir che dir si voglia), a Claudio Cormio e a un giovane candidato di Rifondazione Comunista che s'è lanciato in una serata esagerata imbriacandosi, alla fine, come un tegolo. Ti ho rivisto, sí, in delle immagini. In una bizzarra libreria tenuta da un walser di lontanissime valli alloglotte, delle valli del Bärulussä, il "più bel prato dell'orso"; e raccontavi la tua vita uscendo dallo schermo dove quelle immagini venivano proiettate. Farebbero, dicono, quasi tre anni che sei morto; ma quale "morte", porc'ognicosa. Sempre qui, sei. Sei uno di quelli che ci saranno sempre. Te lo ricordi a Fosdinovo, il 25 aprile prima che tu te ne andassi partendo dal Binario 3? E quei primi d'agosto là, a quella rassegna che prende il nome e il simbolo proprio da questa tua vecchia canzone? Fino al cuore della rivolta e le scarpe rotte. Bisogna andare, bisogna andare. Avrebbe quarant'anni esatti, questa canzone che ieri, alla fine, abbiamo ricantato tutti assieme. Lontanissimi dall'essere "uguali", e non lo saremo mai; ma con una voglia, tutti quanti, di non mollare mai più in cui ti saresti ritrovato, magari anche pigliandoci per il culo, ma con quell'amore acuito dalla civiltà da una parte, e dai sogni dall'altra. E, allora, eccola questa canzone che ha un titolo, ma che si potrebbe chiamare più opportunamente col tuo nome: "Ivan". La si canta, da un po', con l'ultima strofa modificata. Anche iersera l'abbiamo cantata così, nella tua vecchia Lucca, nelle sue stradine oscure, tra chiese e odor di sagrestia, e con una luce che tenta, finalmente, di farsi strada. Con amore dal "Fiorentino", come mi chiamavi le volte che ci vedevamo. [RV]