Me llaman calle
Pisando baldosa
La revoltosa y tan perdida
Me llaman calle
Calle de noche calle de día
Me llaman calle
Hoy tan cansada
Hoy tan vacía
Como maquinita
Por la gran ciudad
Me llaman calle
Me subo a tu coche
Me llaman calle
De malegria
Calle dolida
Calle cansada
De tanto amar
Voy calle abajo
Voy calle arriba
No me rebajo
Ni por la vida
Me llaman calle
Y ese es mi orgullo
Yo se que un dia llegara
Yo se que un día
Vendrá mi suerte
Un día me vendrá a buscar
A la salida un hombre bueno
Pa to la vida y sin pagar
Mi corazón no es de alquilar
Me llaman calle
Me llaman calle
Calle sufrida
Calle tristeza
De tanto amar
Me llaman calle
Calle y mas calle
Me llaman calle
La sin futuro
Me llaman calle
La sinsalida
me llaman calle
Calle y mas calle
Las que mujeres
De la vida
Suben pa bajo
bajan pa arriba
Como maquinita
Por la gran ciudad
Me llaman calle
Me llaman calle
Calle sufrida
Calle tristeza
De tanto amar
Me llaman calle
Calle y mas calle
me llaman siempre
Y a cualquier hora
me llaman guapa
Siempre a deshora
Me llaman puta
También princesa
Me llaman calle
Y es mi nobleza
Me llaman calle
Calle sufrida
Calle perdida
De tanto amar
Me llaman calle
Me llaman calle
Calle sufrida
Calle tristeza
De tanto amar
Pisando baldosa
La revoltosa y tan perdida
Me llaman calle
Calle de noche calle de día
Me llaman calle
Hoy tan cansada
Hoy tan vacía
Como maquinita
Por la gran ciudad
Me llaman calle
Me subo a tu coche
Me llaman calle
De malegria
Calle dolida
Calle cansada
De tanto amar
Voy calle abajo
Voy calle arriba
No me rebajo
Ni por la vida
Me llaman calle
Y ese es mi orgullo
Yo se que un dia llegara
Yo se que un día
Vendrá mi suerte
Un día me vendrá a buscar
A la salida un hombre bueno
Pa to la vida y sin pagar
Mi corazón no es de alquilar
Me llaman calle
Me llaman calle
Calle sufrida
Calle tristeza
De tanto amar
Me llaman calle
Calle y mas calle
Me llaman calle
La sin futuro
Me llaman calle
La sinsalida
me llaman calle
Calle y mas calle
Las que mujeres
De la vida
Suben pa bajo
bajan pa arriba
Como maquinita
Por la gran ciudad
Me llaman calle
Me llaman calle
Calle sufrida
Calle tristeza
De tanto amar
Me llaman calle
Calle y mas calle
me llaman siempre
Y a cualquier hora
me llaman guapa
Siempre a deshora
Me llaman puta
También princesa
Me llaman calle
Y es mi nobleza
Me llaman calle
Calle sufrida
Calle perdida
De tanto amar
Me llaman calle
Me llaman calle
Calle sufrida
Calle tristeza
De tanto amar
Lingua: Italiano
Versione italiana di Serena
MI CHIAMANO STRADA
Mi chiamano strada
calpesta pavimento
la ribelle e così persa.
Mi chiamano strada,
strada di notte, strada di giorno.
Mi chiamano strada,
oggi così stanca,
oggi così vuota,
come una macchinina
per la grande città.
Mi chiamano strada,
salgo sulla tua macchina,
mi chiamano strada
di amara allegria,
strada stanca,
strada dolorante
di tanto amare.
Scendo per la strada
salgo per la strada
non mi butto giù,
nemmeno per la vita,
mi chiamano strada,
e questo è il mio orgoglio
io so che un giorno tornerò.
Io so che un giorno
verrà la mia fortuna,
un giorno mi verrà a cercare
all’uscita, un uomo buono
per tutta la vita e senza pagare,
il mio cuore non è in affitto.
Mi chiamano strada,
mi chiamano strada.
Strada sofferta,
strada tristezza,
di tanto amare.
Mi chiamano strada,
strada e ancora strada.
Mi chiamano strada
la senza futuro,
mi chiamano strada,
la senza uscita,
mi chiaman strada,
strada ancora strada,
quelle dove le donne
della vita
salgono e scendono
come una macchinina,
per la grande città…
mi chiamano strada,
mi chiamano strada.
Strada sofferta,
strada tristezza
di tanto amare.
Mi chiamano strada,
strada e ancora strada
Mi chiamano sempre e
a qualsiasi ora,
mi chiamano bella,
sempre a disonore,
mi chiamano puttana
anche principessa,
mi chiamano strada
ed è la mia nobiltà
mi chiamano strada,
strada sofferta,
strada persa
di tanto amare.
Mi chiamano strada,
mi chiamano strada.
Strada sofferta,
strada tristezza
di tanto amare.
Mi chiamano strada
calpesta pavimento
la ribelle e così persa.
Mi chiamano strada,
strada di notte, strada di giorno.
Mi chiamano strada,
oggi così stanca,
oggi così vuota,
come una macchinina
per la grande città.
Mi chiamano strada,
salgo sulla tua macchina,
mi chiamano strada
di amara allegria,
strada stanca,
strada dolorante
di tanto amare.
Scendo per la strada
salgo per la strada
non mi butto giù,
nemmeno per la vita,
mi chiamano strada,
e questo è il mio orgoglio
io so che un giorno tornerò.
Io so che un giorno
verrà la mia fortuna,
un giorno mi verrà a cercare
all’uscita, un uomo buono
per tutta la vita e senza pagare,
il mio cuore non è in affitto.
Mi chiamano strada,
mi chiamano strada.
Strada sofferta,
strada tristezza,
di tanto amare.
Mi chiamano strada,
strada e ancora strada.
Mi chiamano strada
la senza futuro,
mi chiamano strada,
la senza uscita,
mi chiaman strada,
strada ancora strada,
quelle dove le donne
della vita
salgono e scendono
come una macchinina,
per la grande città…
mi chiamano strada,
mi chiamano strada.
Strada sofferta,
strada tristezza
di tanto amare.
Mi chiamano strada,
strada e ancora strada
Mi chiamano sempre e
a qualsiasi ora,
mi chiamano bella,
sempre a disonore,
mi chiamano puttana
anche principessa,
mi chiamano strada
ed è la mia nobiltà
mi chiamano strada,
strada sofferta,
strada persa
di tanto amare.
Mi chiamano strada,
mi chiamano strada.
Strada sofferta,
strada tristezza
di tanto amare.
Lingua: Polacco
Versione polacca di Marcin Skawiński da lyrics translate
ZWĄ ULICZNICĄ
Zwą ulicznicą
gdyż chodzę ulicą
tak zagubiona, ciągle wkurwiona
zwą ulicznicą
dziwką po nocy
dziwką za dnia
zwą ulicznicą
idę choć ciężko
ciągle do wzięcia
jak jakiś robot idę przez świat
zwą ulicznicą
wchodzę do twego auta
zwą ulicznicą
powinnam się cieszyć
dzwika zmęczona
dziwka pobita
to przez miłość
idę raz w górę
idę raz w dół
ale nie wrócę
takiego chuja
zwą ulicznicą
to moja duma
pewnego dnia będzie
pewnego dnia
dosięgnie mnie szczeście
porządny zobaczy mnie facet
odda mi siebie, nie będzie płacił
mojej duszy nie można kupić
zwą ulicznicą
ciągle cierpiąca
ciągle ma doła
to przez milość
zwą ulicznicą
dziwką nad dziwki
dziwką co tak wlaśnie skończy
dziwką dla której nie ma odwrotu
zwą ulicznicą
dzwiką nad dziwki
taki to kobiecy los
z dołu powstaną
z góry zaś spadną
jak jakiś robot idą przez świat
zwą ulicznicą
dziwką nad dziwki
zawsze wołają
i w dzień i w nocy
zwą mnie ślicznotką
zawsze nie w porę
wołają 'suka'
ale i 'księżniczko'
zwą ulicznicą
to moja duma
zwą ulicznicą
ciągle cierpiąca i zagubiona
to przez milość
Zwą ulicznicą
gdyż chodzę ulicą
tak zagubiona, ciągle wkurwiona
zwą ulicznicą
dziwką po nocy
dziwką za dnia
zwą ulicznicą
idę choć ciężko
ciągle do wzięcia
jak jakiś robot idę przez świat
zwą ulicznicą
wchodzę do twego auta
zwą ulicznicą
powinnam się cieszyć
dzwika zmęczona
dziwka pobita
to przez miłość
idę raz w górę
idę raz w dół
ale nie wrócę
takiego chuja
zwą ulicznicą
to moja duma
pewnego dnia będzie
pewnego dnia
dosięgnie mnie szczeście
porządny zobaczy mnie facet
odda mi siebie, nie będzie płacił
mojej duszy nie można kupić
zwą ulicznicą
ciągle cierpiąca
ciągle ma doła
to przez milość
zwą ulicznicą
dziwką nad dziwki
dziwką co tak wlaśnie skończy
dziwką dla której nie ma odwrotu
zwą ulicznicą
dzwiką nad dziwki
taki to kobiecy los
z dołu powstaną
z góry zaś spadną
jak jakiś robot idą przez świat
zwą ulicznicą
dziwką nad dziwki
zawsze wołają
i w dzień i w nocy
zwą mnie ślicznotką
zawsze nie w porę
wołają 'suka'
ale i 'księżniczko'
zwą ulicznicą
to moja duma
zwą ulicznicą
ciągle cierpiąca i zagubiona
to przez milość
inviata da krzyś - 4/9/2013 - 15:08
×
Album: La Radiolina
No, non ricorre nessun giorno in difesa delle prostitute (o sex workers). No, non ricorre nessun giorno contro la violenza sulle donne, né mi accingo a diventare prostituta di professione (non ancora, quantomeno).
E’ che a volte, soprattutto quando mi capita di accingermi a preparare un esame che so non servirà a nulla se non a me stessa, che so che non mi farà trovare nessun lavoro, l’Internazionale mi sta un po’ sulle palle, mi suona quasi un po’ grottesca, a dir la verità, e preferisco ascoltare Me Llaman Calle, di Manu Chao. Vorrei raccontarvi quanto mi senta simile alle donne descritte nel testo, vorrei raccontarvi che questa precarietà non la reggo più, vorrei ricordarvi che la Fornero mi sta sulla ceppa, e mi hanno stancato pure gli studentuscoli dei licei e dell’università che blaterano di meritocrazia quando non avranno mai un briciolo di niente se non abbasseranno finalmente il capo solo per raccogliere quel sampietrino, e non per fare mille test che non gli garantiranno nessun futuro se non uno di tristezza e miseria e solitudine (si scrive “carriera”, si legge così).
Ecco, non mi soffermerò a parlare di queste cose, perché francamente non serve proprio a nulla se non a deprimermi e a dire cose “impopolari”, ché poi finisce che sembro la solita estremista (tutti i diritti riservati, n.d.r.). E oggi non voglio farlo. Prima di rimettermi a studiare una cosa che sarà utile solo a me, ma che infondo mi piace, e mi fa pure felice farla, vi traduco questa canzone. Sempre perché mi fa piacere farlo.
(Serena)