Lingua   

Τραγούδια της λευτεριάς

Thanos Mikroutsikos / Θάνος Μικρούτσικος


Thanos Mikroutsikos / Θάνος Μικρούτσικος

Lista delle versioni e commenti

Guarda il video

1) Ο Φασισμός



Altri video...


Ti può interessare anche...

Τα τραγούδια μας
(Manos Loïzos / Μάνος Λοΐζος)
Ὁ Ἥλιος καί ὁ χρόνος
(Mikis Theodorakis / Mίκης Θεοδωράκης)
Δον Κιχώτες
(Thanos Mikroutsikos / Θάνος Μικρούτσικος)


Tragoúdia tis lefteriás
Στίχοι: Φώντας Λάδης, Άλκης Αλκαίος, Bertolt Brecht (Απόδοση: Μάριος Πλωρίτης), Μανώλης Αναγνωστάκης, Γιάννης Ρίτσος
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη, Γιάννης Κούτρας (τραγούδι "Τσε Γκεβάρα")
LP: Τραγούδια τῆς λευτεριᾶς - 1978

Testi di Fondas Ladis, Alkis Alkeos, Bertolt Brecht (trad. Marios Ploritis), Manolis Anagnostakis, Yannis Ritsos
Musica di Thanos Mikroutsikos
Prima esecuzione di Maria Dimitriadi, Yannis Koutras (canzone "Che Guevara")
LP: Τραγούδια τῆς λευτεριᾶς (Canzoni della libertà) - 1978

traleft

Una bella silloge di forti canzoni politiche degli anni Settanta, frutto della intensa collaborazione di Thanos Mikroutsikos con Maria Dimitriadi, su testi di poeti di vaglia. La canzone sul testo di Brecht ("Άννα μην κλαις /Anna non piangere"), già nota per essere apparsa per la voce di Yorgos Koutras in un disco di Mikroutsikos interamente dedicato a testi del poeta tedesco (Μουσική πράξη στον Μπρεχτ - 1978) è una reinterpretazione della Dimitriadi. (gpt)
Τραγούδια τῆς λευτεριᾶς
Canzoni della libertà


1. Ο Φασισμός

Στίχοι: Φώντας Λάδης
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη


Ο ποιητής Φώντας Λάδης, γεννημένος στο 1943.
Ο ποιητής Φώντας Λάδης, γεννημένος στο 1943.


Ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον
καινούριο τάχα κάτι να μας φέρει.
Τι κρύβει μέσ' στα δόντια του το ξέρω,
καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι.

Οι ρίζες του το σύστημα αγκαλιάζουν
και χάνονται βαθιά στα περασμένα.
Οι μάσκες του με τον καιρό αλλάζουν,
μα όχι και το μίσος του για μένα.

Το φασισμό βαθιά καταλαβέ τον.
Δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον.

Ο φασισμός δεν έρχεται από μέρος
που λούζεται στον ήλιο και στ' αγέρι,
το κουρασμένο βήμα του το ξέρω
και την περίσσεια νιότη μας την ξέρει.

Μα πάλι θέ ν' απλώσει σα χολέρα
πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου,
και δίπλα σου θα φτάσει κάποια μέρα
αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου.

2. Η Κύπρος

Στίχοι: Φώντας Λάδης
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη


Η Μαρία Δημητριάδη (1951-2009)
Η Μαρία Δημητριάδη (1951-2009)


Στρατιώτες πάνω σ' άρματα,
απ' αντικρύ φερμένοι,
φτάσανε πριν χαράξει η αυγή
στην Κύπρο την καημένη.

Στον ύπνο δεν τη βρήκανε
μήτε και στο χωράφι,
μα να αδερφοσκοτώνεται
λουσμένη μες στο αίμα.

Άκου πως σκούζει τη προσφυγιά,
ελιά ξεριζωμένη
και δες η μαύρη μου καρδιά
κι αυτή στα δυο κομμένη.

Και από βαθιά σου φώναξε,
κατάρα στους φασίστες
κι ανάθεμα στους δυνατούς
που τους μικρούς παιδεύουν.

3. Χιλή

Στίχοι: Φώντας Λάδης
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη


Της Χιλής τα παραθύρια τα κλεισμένα
μες στη νύχτα μισανοίγουν ένα ένα
κι αφουγκράζονται οι γυναίκες μαυροφόρες
του αρχιπέλαγου το κλάμα με τις ώρες.

Στης Χιλής τα περιβόλια τα γεμάτα
οι χωριάτες συχνοβλέπουνε στην στράτα
το Φιντέλ να πολεμά στη Σάντα Κλάρα
και το σώμα το πεσμένο του Γκεβάρα.

Στης Χιλής τα μεταλλεία που στενάζουν
οι εργάτες το χαλκό στον ήλιο βγάζουν
μα για τ' αύριο, κρυφά από τον επιστάτη,
ξαναθάβουν το καλύτερο κομμάτι.

4. Αφρική

Στίχοι: Φώντας Λάδης
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη


Αφρική, σου τραγουδάω
με της Άνοιξης το στόμα,
νάτη η λευτεριά σιμά σου,
μα δεν άστραψεν ακόμα

Φονικό το δόρυ ρίξε
στα κορμιά των σταυροφόρων
κόκκινα τα δόντια δείξε
στα τραπέζια των εμπόρων.

Τώρα πια δεν έχεις γλώσσα,
τώρα η πίκρα σου παρέκει
σώπαινες αιώνια τόσα
που τα λες με το τουφέκι.

Τύμπανα παντού χτυπάνε
σε ρυθμό λευτερωμένο
όσα χρόνια σε πονάνε
τόσα χρόνια περιμένω.

Όλα αλλάζουν χρώμα τώρα,
όλα δες ξαναγεννιούνται,
συ, ταπεινωμένη χώρα,
ξύπνησες και σε φοβούνται.


5. Τσε Γκεβάρα

Στίχοι: Φώντας Λάδης
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη


che saloni1


Από την κορφή του Κιλιμάντζαρο σε κράζω
Τσε, ξεχασμένε στα βουνά της Βολιβίας
Τα χρόνια όλα της φωτιάς ξαναμοιράζω
Γέψου μαζί μας, το φιλί της ουτοπίας

Τα εικοσάχρονα παιδιά που γεννηθήκαν
την ώρα που ‘μπαινε ο Φιντέλ μέσ’ στην Αβάνα
στο Ογκαντέν χιλιάδες τώρα πέφτουν
μέσ' απ' του Λένιν αεροπλάνα

Όμως μην κάθεσαι νεκρός μέσα στα χιόνια
κι έχεις στα μάτια σου μια μάσκα απορίας
Αν εσύ βιάστηκες, ή άργησαν τα χρόνια
έλα ξανά στο ραντεβού της Ιστορίας


6. Φλεβάρης 1848

Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη


O Άλκης Αλκαίος.
O Άλκης Αλκαίος.


Μανουέλ Ντουάρντε απ’ το Πράσινο Ακρωτήρι
ίσως ποτέ και να μη δω το πρόσωπό σου
ωστόσο αν κρίνω απ' το αιμάτινο γραφτό σου
θα πρέπει να ’ναι γιομάτο από λιοπύρι

Ελμπέρτο Κόμπος Παναμέζε αδελφέ μου
ίσως ποτέ να μην ακούσω τη φωνή σου
ωστόσο ασίγαστη θε να ’ναι σαν τη γη σου
αν κρίνω απ’ τα μηνύματα του ανέμου

Ναϊμ Ασχάμπ απ’ τις όχθες του Ιορδάνη
ίσως ποτέ και να μη σφίξουμε το χέρι
ωστόσο δίπλα μου αγρυπνάει το ίδιο αστέρι
που δίπλα σου αγρυπνάει κι αυτό μου φτάνει

Απόψε σμίξαν τις καρδιές μας σ’ έναν έστω
στιγμιαίο συντονισμό ίδιες ελπίδες
καθώς μας φώτιζαν το δρόμο οι σελίδες
απ' το κομμουνιστικό μας μανιφέστο

7. Άννα μην κλαις
Deutsches Lied 1937


Στίχοι: Bertolt Brecht / Απόδοση: Μάριος Πλωρίτης
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Κούτρας


annaminglais


Μιλάνε για καιρούς δοξασμένους, και πάλι
(Άννα μην κλαις)
θα γυρέψουμε βερεσέ απ' τον μπακάλη.

Μιλάνε για του έθνους, ξανά, την τιμή
(Άννα μην κλαις)
στο ντουλάπι δεν έχει ψίχα ψωμί

Μιλάνε για νίκες που το μέλλον θα φέρει
(Άννα μην κλαις)
Εμένα δε με βάζουν στο χέρι.

Ο στρατός ξεκινά
(Άννα μην κλαις)
Σαν γυρίσω ξανά
θ' ακολουθώ άλλες σημαίες.
Ο στρατός ξεκινά

Ο Μάριος Πλωρίτης, 'Ελληνας μεταφραστής του Μπρεχτ.
Ο Μάριος Πλωρίτης, 'Ελληνας μεταφραστής του Μπρεχτ.


DEUTSCHES LIED 1937

Sie sprechen wieder von großen Zeiten
(Anna, weine nicht)
Der Krämer wird uns ankreiden.

Sie sprechen wieder von Ehre
(Anna, weine nicht)
Da ist nichts im Schrank, was zu holen wäre.

Sie sprechen wieder vom Siegen
(Anna, weine nicht)
Sie werden mich schon nicht kriegen.

Es ziehen die Heere
(Anna, weine nicht)
Wenn ich wiederkehre
Kehr ich unter andern Fahnen wieder.


8. Κι ήθελε ακόμη

Στίχοι: Μανώλης Αναγνωστάκης
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη


Ο ποιητής Μανώλης Αναγνωστάκης.
Ο ποιητής Μανώλης Αναγνωστάκης.


Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει
όμως εγώ δεν παραδέχτηκα την ήττα,
έβλεπα τώρα πόσα κρυμμένα τιμαλφή έπρεπε να σώσω
πόσες φωλιές νερού να συντηρήσω μέσα στις φλόγες.

Μιλάτε, δείχνετε πληγές, αλλόφρονες στους δρόμους.
Τον πανικό που στραγγαλίζει την καρδιά σας σαν σημαία
καρφώσατε σ’ εξώστες, με σπουδή φορτώσατε το εμπόρευμα.
Η πρόγνωσή σας ασφαλής: Θα πέσει η πόλις.

Εκεί, προσεκτικά σε μια γωνιά μαζεύω με τάξη,
φράζω με σύνεση το τελευταίο μου φυλάκιο.
Κρεμώ κομμένα χέρια στους τοίχους, στολίζω
με τα κομμένα κρανία τα παράθυρα, πλέκω
με κομμένα μαλλιά το δίχτυ μου και περιμένω
όρθιος και μόνος σαν και πρώτα περιμένω.

9. Όταν αποχαιρέτησα τους φίλους μου

Στίχοι: Μανώλης Αναγνωστάκης
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη


Πώς να μιλήσω
Το πλήθος δάμαζε τους δημεγέρτες
Και τους πλάνους
Μες στιλέτα κάρφωναν τα δικά μου λόγια

Πώς να μιλήσω
Όταν στήνονταν μυστικές αγχόνες
Σε κάθε πόρτα ενεδρεύοντας τον ύπνο
Και τόσα πού να στοιβαχτούνε γεγονότα;
Τόσες μορφές να ξαναγίνουν αριθμοί

Πώς να μιλήσω
Ποιο απλά τι ήταν ο Ηλίας
Η Κλαίρη ο Ραούλ
Η οδός Αιγύπτου
Θα σου μιλήσω πάλι ακόμα με σημάδια
Με σκοτεινές παραβολές
Και παραμύθια

Έχει στηθεί η σκηνή
Μα δεν φωτίζουνε οι προβολείς
Κι όλα τα πρόσωπα είναι εδώ
αντάξια του δράματος
γενεές γενεών υποκριτές:
η θλιβερά ερωμένη
ο άνθρωπος με το χαμόγελο
ο επίορκος
τα κουδουνάκια του τρελού
κάθε κατώτερη ράτσα
άρχοντες και πληβείοι
κι αυτοτιμωρούμενοι

Πώς τόσα πρόσωπα
να γίνουν αριθμοί
και τόσα γεγονότα
απλά βιβλία
χωρίς την επινόηση
νέας διάταξης στοιχείων
χωρίς νέα μύηση που θα σαρώσει την αυλαία

10. Ο στρατώνας

Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Δημητριάδη


Ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος.
Ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος.


Το φεγγάρι μπήκε στο στρατώνα
Ψαχούλεψε τις κουβέρτες των φαντάρων
Έπιασε ένα γυμνό χέρι
Κοιμήσου κοιμήσου

Κάποιος παραμιλάει
Κάποιος ροχαλίζει
Μια σκιά χειρονομεί στον μακρύ τοίχο
Πέρασε το τελευταίο τραμ – ησυχία

Μπορεί όλοι αυτοί
Να’ν’ αύριο πεθαμένοι
Μπορεί από τώρα κιόλας
Να’ναι πεθαμένοι

Ένας φαντάρος ξύπνησε
Κοιτάζει γύρω του με γυάλινα μάτια
Μια κλωστή αίμα
κρέμεται απ’ τα χείλη του φεγγαριού

inviata da Gian Piero Testa - 11/1/2012 - 17:29




Lingua: Italiano

Gian Piero Testa.
Gian Piero Testa.

La versione italiana integrale di Gian Piero Testa
Canzoni della libertà
Τραγούδια τῆς λευτεριᾶς



1. Il fascismo

Testo: Fondas Ladis
Musica: Thanos Mikroutsikos
Primo interprete: Maria Dimitriadi


Il poeta Fondas Ladis, nato nel 1943.
Il poeta Fondas Ladis, nato nel 1943.


Il fascismo non ci arriva dal futuro
anche se ci porta qualche novità.
Io lo so cosa nasconde tra i suoi denti,
mentre sorride e mi dà la mano.

Le sue radici s'abbarbicano al sistema
e si perdono nel profondo del passato.
Le sue maschere cambiano nel tempo,
ma certo non l'odio che riserva a me.

Il fascismo devi capirlo a fondo.
Non creperà da solo, devi spezzarlo.

Il fascismo non viene da un posto
dove si fa bagni di sole e vento,
io lo conosco il suo passo stanco
e lui sa la traboccante giovinezza nostra.

Ma come colera si diffonderà di nuovo
poggiando il passo sulla tua indifferenza,
e arriverà al tuo fianco un giorno
se smarrisci i tuoi occhiali di classe.

2. Cipro

Testo: Fondas Ladis
Musica: Thanos Mikroutsikos
Primo interprete: Maria Dimitriadi


Maria Dimitriadi (1951-2009)
Maria Dimitriadi (1951-2009)


Soldati in armi
portati dalla terra dirimpetto
giunsero prima dell'alba
all'infelice Cipro

Non la sorpesero nel sonno
e nemmeno dentro i campi
ma fraternamente uccisa
nel bagno del suo sangue

Senti i profughi come gridano
un olivo rinsecchito
e guarda il mio cuore nero
anche lui spezzato in due

E dal profondo di te stesso urla
ai fascisti una maledizione
anatema per i potenti
che torturano i deboli

3. Cile

Testo: Fondas Ladis
Musica: Thanos Mikroutsikos
Primo interprete: Maria Dimitriadi

Del Cile le finestre ben sbarrate
si schiudono nella notte a una a una
e le donne in nero tendono l'orecchio
dell'arcipelago al pianto d'ora in ora.

Del Cile nei frutteti rigogliosi
i paesani escono spesso in strada a osservare
Fidel che combatte a Santa Clara
e il corpo caduto di Guevara.

Del Cile nelle miniere in gemiti
i lavoratori portano il rame al sole
ma per il domani, di nascosto dal guardiano
riseppelliscono il pezzo più prezioso.

4. Africa

Testo: Fondas Ladis
Musica: Thanos Mikroutsikos
Primo interprete: Maria Dimitriadi


Africa, ti canterò
con la bocca della Primavera
ecco la libertà vicina a te,
ma lampi non ha dato ancora.
Scaglia la zagaglia mortale
nei corpi dei crociati
rossi mostra i tuoi denti
ai banchi dei mercanti.

Una lingua adesso non l'hai più
ora si trova più in là il tuo dolore
per tanti secoli tacesti
che puoi parlare solo col fucile.

In ogni luogo battono tamburi
a un ritmo di liberazione
per quanti anni ti daranno pena
per tanti anni io ti aspetto.

Ogni cosa cambia di colore adesso,
ogni cosa vedi sta rinascendo
tu, terra umiliata,
ti sei svegliata e fai paura.

5. Che Guevara

Testo: Fondas Ladis
Musica: Thanos Mikroutsikos
Primo interprete: Maria Dimitriadi


che saloni1


Dalla vetta del Kilimangiaro ti mando grida
"Che", dimenticato sui monti di Bolivia
Redistribuisco tutti gli anni incandescenti
Assaggia con noi il bacio dell'utopia

I ragazzi ventenni venuti al mondo
nell'ora in cui Fidel entrava nell'Avana
cadono adesso a mille nell'Ogaden
dentro gli aeroplani di Lenin

Ma non rimanere morto nelle nevi
con sopra gli occhi una maschera di dubbio
Se tu forzasti i tempi o quelli furon lenti
ancora vieni all'appuntamento della Storia

6. Febbraio 1848

Testo: Alkis Alkeos
Musica: Thanos Mikroutsikos
Primo interprete: Maria Dimitriadi


Alkis Alkeos.
Alkis Alkeos.


Manuel Duarte di Capo Verde
forse mai m'accadrà di vedere la tua faccia
eppure se giudico dal tuo sanguigno scritto
deve essere piena di calore

Elberto Combos panamense fratello mio
forse mai m'accadrà di ascoltare la tua voce
eppure è irriducibile come la tua terra
se giudico dai messaggi che porta il vento

Naim Ashab delle sponde del Giordano
forse mai ci accadrà di stringerci la mano
eppure veglia accanto a me la stessa stella
che veglia accanto a te e questo è sufficiente

Stasera speranze uguali hanno unito
i nostri cuori in sintonia sia pur per un istante
mentre alla strada nostra davan luce
le pagine del nostro manifesto comunista

7. Anna, non piangere
Deutsches Lied 1937


Testo: Bertolt Brecht (traduzione greca di Marios Ploritis)
Musica: Thanos Mikroutsikos
Primo interprete: Yannis Koutras


Tornano a parlare di tempi gloriosi
(Anna non piangere)
Cercheremo di aver credito dal bottegaio.

Tornano a parlare di nazioni, di valore
(Anna non piangere)
Nella credenza non c'è una briciola di pane.

Parlano di vittorie che ci porterà ilfuturo
(Anna non piangere)
Ma me non mi terranno in pugno.

L'esercito è in marcia
(Anna non piangere)
Quando ritornerò
avrò davanti a me altre bandiere.
L'esercito è in marcia

Marios Ploritis, traduttore greco di Brecht.
Marios Ploritis, traduttore greco di Brecht.


DEUTSCHES LIED 1937

Sie sprechen wieder von großen Zeiten
(Anna, weine nicht)
Der Krämer wird uns ankreiden.

Sie sprechen wieder von Ehre
(Anna, weine nicht)
Da ist nichts im Schrank, was zu holen wäre.

Sie sprechen wieder vom Siegen
(Anna, weine nicht)
Sie werden mich schon nicht kriegen.

Es ziehen die Heere
(Anna, weine nicht)
Wenn ich wiederkehre
Kehr ich unter andern Fahnen wieder.


8. E ci voleva ancora

Testo: Manolis Anagnostakis
Musica: Thanos Mikroutsikos
Primo interprete: Maria Dimitriadi


Il poeta Manolis Anagnostakis.
Il poeta Manolis Anagnostakis.


E ci voleva molta luce ancora per esser giorno
ma la sconfitta io non l'accettai,
ora vedevo il tesoro nascosto da salvare
quante sorgenti da preservare tra le fiamme.

Parlate, mostrate le ferite, come furie nelle strade.
Il panico che vi affoga il cuore, come una bandiera
inchiodatelo al balcone, le merci caricate attenti.
E' sicura la vostra previsione. La città dovrà cadere.

In un angolo lì con ogni cura metto ordine
dispongo barriere sapienti all'ultimo mio ridotto.
Appendo mani tagliate ai muri, agghindo
di teste mozzate le finestre, intreccio
con capelli tagliati la mia rete e aspetto
in piedi e solo come un tempo aspetto.

9. Quando salutai i miei amici

Testo: Manolis Anagnostakis
Musica: Thanos Mikroutsikos
Primo interprete: Maria Dimitriadi


Come dirlo
La folla teneva a bada i mestatori
E alle loro perfidie le mie parole
inchiodavano gli incantatori

Come dirlo
Quando erigevano patiboli segreti
Insidiando il sonno ad ogni porta
E quanti fatti potrebbero finire nell'archivio
Quante forme sarebbero ancora numeri

Come dirlo
Semplicemente chi e cosa era Ilias
Kleri, Raoul
La via Egitto
Ti parlerò ancora a segni
Con oscure parabole
E favole

La scena è stata allestita
Ma non fanno luce i riflettori
E sono tutti qui i degni
Personaggi del dramma
Generazioni di generazioni teatranti
L'amante addolorata
L'uomo sorridente
I campanelli del matto
Ogni razza inferiore
Patrizi e plebei
E punitori di se stessi

Come tanti personaggi
Possono diventare numeri
E tanti avvenimenti
Semplici libri
Senza l'invenzione
Di una nuova disposizione degli elementi
Senza una nuova iniziazione che spolveri il telone

10. La caserma

Testo: Yannis Ritsos
Musica: Thanos Mikroutsikos
Primo interprete: Maria Dimitriadi


Il poeta Yannis Ritsos.
Il poeta Yannis Ritsos.


La luna entrò nella caserma
Frugò tra le coperte dei soldati
Afferrò una mano nuda
Dormi dormi
Chi farnetica nel sonno
Chi sta russando
Un'ombra gesticola sul lungo muro
L'ultimo tram è passato - quiete

Forse tutti costoro
domani saranno morti
Ma potrebbero già ora
esser morti

Un soldato si è svegliato
Volge intorno uno sguardo vitreo
Un filo di sangue
è rappreso sulle labbra della luna

inviata da Gian Piero Testa - 11/1/2012 - 18:10




Lingua: Francese

Version française – CHANSONS DE LA LIBERTÉ – Marco Valdo M.I. – 2012
D'après la version italienne intégrale de Gian Piero Testa « Canzoni della libertà » de la chanson grecque Τραγούδια τῆς λευτεριᾶς
Textes de Fondas Ladis, Alkis Alkeos, Bertolt Brecht (trad. Marios Ploritis), Manolis Anagnostakis, Yannis Ritsos
Musique de Thanos Mikroutsikos
Première interprétation Maria Dimitriadi, Yannis Koutras (chanson "Che Guevara")
LP: Τραγούδια τῆς λευτεριᾶς (CHANSONS DE LA LIBERTÉ) – 1978

Un beau florilège de fortes chansons politiques des années 70, fruit de la collaboration intense de Thanos Mikroutsikos avec Maria Dimitriadi, sur des textes de poètes de valeur. La chanson sur le texte de Brecht" ("Άννα μην κλαις /Anna ne pleure pas") déjà connue pour être apparue par la voix de Yorgos Koutras dans un disque de Mikroutsikos entièrement dédié aux textes du poète allemand (Μουσική πράξη στον Μπρεχτ – 1978) est une réinterprétation de Maria Dimitriadi. (gpt)
Chansons de la liberté
Τραγούδια τῆς λευτεριᾶς



1. Le fascisme

Texte: Fondas Ladis
Musique: Thanos Mikroutsikos
Premier interprète: Maria Dimitriadi


Le poète Fondas Ladis, né en 1943.
Le poète Fondas Ladis, né en 1943.


Le fascisme ne nous assure pas de futur
Même s'il nous apporte l'une ou l'autre nouveauté.
Je sais ce qu'il cache entre ses dents,
Tandis qu'il sourit et me donne la main.

Ses racines s'ancrent dans le système
Et se perdent dans la profondeur du passé.
Ses masques changent dans le temps,
Mais certes pas la haine qu'il me voue.

Le fascisme, il faut le comprendre à fond.
Ne crèvera pas tout seul, on doit le briser.


Le fascisme ne vient pas d'un endroit
De bain, de soleil et de vent.
Je connais son pas fatigué
Et lui, sait notre jeunesse exubérante.

Mais comme le choléra, il se répandra de nouveau,
En posant son pas sur ton indifférence
Et il arrivera un jour à ton côté
Si tu perds tes lunettes de classe.

2. Chypre

Texte: Fondas Ladis
Musique: Thanos Mikroutsikos
Premier interprète: Maria Dimitriadi


Maria Dimitriadi (1951-2009)
Maria Dimitriadi (1951-2009)


Des soldats en armes
Amenés de la terre d'en face
Arrivèrent avant l'aube
Sur la malheureuse Chypre

Ils ne la surprirent pas dans son sommeil
Et même pas dans ses champs
Mais l'ont fraternellement tuée
Dans le bain de son sang

Écoute crier les réfugiés
Comme l'olivier desséché
Et regarde mon cœur noir
Lui aussi brisé en deux

Et du plus profond de toi hurle
Aux fascistes une malédiction
Anathèmise les puissants
Qui torturent les faibles

3. Chili

Texte: Fondas Ladis
Musique: Thanos Mikroutsikos
Premier interprète: Maria Dimitriadi


Au Chili les fenêtres bien barrées
S'ouvrent dans la nuit à une à une
Et les femmes en noir tendent l'oreille
Au pleur de l'archipel d'heure en heure.

Au Chili dans les vergers luxuriants
Les paysans sortent souvent en rue pour observer
Fidel qui combat à Santa Clara
Et le corps tombé de Guevara.

Du Chili dans les mines ruisselantes
Les travailleurs portent le cuivre au soleil
Mais pour l'avenir, en cachette du gardien
Ils renterrent le bout le plus précieux.

4. Afrique

Texte: Fondas Ladis
Musique: Thanos Mikroutsikos
Premier interprète: Maria Dimitriadi


Afrique, je te chanterai
Avec la bouche du Printemps
Voici la liberté proche de toi,
Mais elle n'a pas encore donné d'éclairs.

Lance ta sagaie mortelle
Dans les corps des croisés
Montre tes dents rouges
Aux étals des marchands.

Tu n'as plus de langue à présent
Ta douleur se trouve maintenant au-delà
Tu te tus pendant tant de siècles
Que tu ne peux parler qu'avec le fusil.

Dans chaque recoin, battent tes tambours
À un rythme de libération
Pour toutes ces années de peine
Depuis tant d'années, moi, je t'attends

Chaque chose change de couleur maintenant,
Chaque chose, vois-tu, est en train de renaître
Toi, terre humiliée
Tu es réveillée et tu fais peur.

5. Che Guevara

Texte: Fondas Ladis
Musique: Thanos Mikroutsikos
Premier interprète: Maria Dimitriadi


che saloni1


Du sommet du Kilimandjaro je t'envoie des cris
"Che", oublié sur les monts de Bolivie
Je répands tous les ans des escarbilles
Goûte avec nous le baiser de l'utopie

Maintenant les gars de vingt ans venus au monde
À l'heure où Fidel entrait dans La Havane
Tombent à présent par milliers sur l'Ogaden
Dans les avions de Lénine

Mais ne reste pas mort dans les neiges
Avec sur les yeux un masque de doute
Si tu forças les temps ou qu'ils furent lents
Viens encore au rendez-vous de l'Histoire

6. Fevrier 1848

Texte: Alkis Alkeos
Musique: Thanos Mikroutsikos
Premier interprète: Maria Dimitriadi


Alkis Alkeos.
Alkis Alkeos.


Manuel Duarte du Cap Vert
Je ne verrai peut-être jamais ta figure
Pourtant si j'en juge par tes écrits sanglants
Elle devait être pleine de chaleur

Elberto Combos mon frère du Panama
Je n'entendrai peut-être jamais ta voix
Pourtant elle est irréductible comme ta terre
Si j'en juge par les messages que porte le vent

Naim Ashab des rives du Jourdain
On ne se serrera peut-être jamais la main
Pourtant, sur moi veille la même étoile
Qui veille sur toi et cela est suffisant.

Ce soir d'égales espérances ont uni
En un accord, nos cœurs ne fût-ce que pour un instant
Alors qu'éclairent notre chemin
Les pages de notre manifeste communiste.

7. Anna, ne pleure pas
Deutsches Lied 1937


Texte: Bertolt Brecht (traduction grecque de Marios Ploritis)
Musique: Thanos Mikroutsikos
Premier interprète: Yannis Koutras


Ils parlent à nouveau de temps glorieux
(Anna, ne pleure pas)
Nous chercherons d'avoir du crédit chez le boutiquier

Ils parlent de nations, de valeur
(Anna, ne pleure pas)
Sur l'étagère, il n'y a pas un bout de pain.

Ils parlent de nouveau de victoire qui nous donnera un avenir
(Anna, ne pleure pas)
Moi, ils ne me tiendront pas

L'armée est en marche
(Anna, ne pleure pas)
Quand je reviendrai
J'aurai devant moi d'autres drapeaux
L'armée est en marche.

Marios Ploritis, traducteur grec de Brecht.
Marios Ploritis, traducteur grec de Brecht.


DEUTSCHES LIED 1937

Sie sprechen wieder von großen Zeiten
(Anna, weine nicht)
Der Krämer wird uns ankreiden.

Sie sprechen wieder von Ehre
(Anna, weine nicht)
Da ist nichts im Schrank, was zu holen wäre.

Sie sprechen wieder vom Siegen
(Anna, weine nicht)
Sie werden mich schon nicht kriegen.

Es ziehen die Heere
(Anna, weine nicht)
Wenn ich wiederkehre
Kehr ich unter andern Fahnen wieder.


8. Et il eût fallu encore

Texte: Manolis Anagnostakis
Musique: Thanos Mikroutsikos
Premier interprète: Maria Dimitriadi


Le poète Manolis Anagnostakis.
Le poète Manolis Anagnostakis.


Il eût fallu encore beaucoup de lumière pour faire le jour
Mais la défaite, moi, je ne l'accepte pas
Maintenant, je vois le trésor caché qu'il faut sauver
Et des flammes tant de sources à préserver

Parlez, montrez vos blessures, me des furies dans les rues.
La panique qui vous noie le cœur, comme un drapeau
Clouez-la au balcon, chargez attentifs les marchandises.
Votre prévision est sûre. La ville devra tomber.

Dans un coin, là avec soin je mets de l'ordre
Je dispose mes savantes barrières de mon dernier réduit.
J'accroche des mains coupées aux murs, je pare
De têtes tranchées mes fenêtres, j'entrelace
Mon filet avec des cheveux coupés et j'attends
Debout et seul comme un temps j'attends.

9. Quand je saluai mes amis

Texte: Manolis Anagnostakis
Musique: Thanos Mikroutsikos
Premier interprète: Maria Dimitriadi


Comment le dire
La foule tenait en respect les provocateurs
Et à leurs perfidies, mes mots
Clouaient les enchanteurs.

Comment le dire
Quand ils érigeaient des échafauds secrets
En piégeant le sommeil à chaque porte
Et combien de faits pourraient finir aux archives
Combien de formes seraient encore des nombres.

Comment le dire
Simplement qui et ce qu'était Ilias
Kleri, Raoul
La rue Egitto
Je te parlerai encore par signes
Avec des paraboles obscures
Et des fables

La scène a été préparée
Mais les réflecteurs ne donnent pas de lumière
Il y a ici tous les dignes
Personnages du drame
Générations de générations de rôles
L'amant affligé
L'homme souriant
Les sonnettes du fou
Chaque race inférieur
Patriciens et plébéiens
Et bourreaux d'eux-mêmes.

Comment tant de personnages
Peuvent-ils devenir des numéros
Et tant d'événements
De simples livres
Sans l'invention
D'une nouvelle disposition des éléments
Sans une nouvelle initiation qui époussette la toile.

10. La caserne

Texte: Yannis Ritsos
Musique: Thanos Mikroutsikos
Premier interprète: Maria Dimitriadi


Le poète Yannis Ritsos.
Le poète Yannis Ritsos.


La lune entra dans la caserne
Elle fouilla entre les couvertures des soldats
Elle saisit une main nue
Dors, dors
Toi qui délires dans le sommeil
Toi qui ronfles
Une ombre gesticule sur le long mur
Le dernier tram il est passé – calme

Peut-être tous ceux-ci
Demain seront morts
Mais ils pourraient maintenant déjà
Être morts

Un soldat s'est réveillé
Il tourne un regard vitreux
Un filet de sang
Est coagulé sur les lèvres de la lune.

inviata da Marco Valdo M.I. - 22/4/2012 - 12:12


Ε βουαλά: δυο τεστικές σελιδάρες σε τρεις μέρες, σχεδόν ένα ρέκορντ! Τώρα λιγάκι παύση για τον φτωχό σελιδαριστή...

Ρικάνρντος Βεντούρης - 13/1/2012 - 12:16


No!! ancora un piccolo sforzo, sperando che dopo tanto (bellissimo) lavoro non sia già andato a farti la doccia. Mi accorgo di avere omesso la traduzione di un verso della ottava canzone ("E ci voleva ancora" , di Anaghnostakis). L'ultima strofa risulterebbe così:

In un angolo lì con ogni cura metto ordine
dispongo barriere sapienti all'ultimo mio ridotto.
Appendo mani tagliate ai muri, agghindo
di teste mozzate le finestre, intreccio
con capelli tagliati la mia rete e aspetto
in piedi e solo come un tempo aspetto.

Gian Piero Testa - 13/1/2012 - 12:36


...e mi accorgo anche, grazie alla traduzione dell'originale tedesco, di avere male inteso il terzo verso di "Anna non piangere", che vorrei così rettificare:

cercheremo di aver credito dal bottegaio

Gian Piero Testa - 13/1/2012 - 12:46


Ecco fatte anche le correzioni richieste!

Riccardo Venturi - 13/1/2012 - 13:32


E' sparito...II fascismo. Ma solo dal link, purtroppo. Così mi tocca ripristinarlo, per ricordare ai greci che oggi è il 21 aprile, il giorno in cui i Colonnelli, nel 1967, si impadronirono del loro Paese:

Gian Piero Testa - 21/4/2012 - 11:19


Data doppiamente legata al fascismo, questa del 21 aprile: se non mi sbaglio, durante il Ventennio proprio oggi si "festeggiava" il "Natale di Roma" (immagino tutti i romani che facevano di nome Natale come si saranno sentiti...). Invece, attorno a questa data, i fascisti nostrani (tipo tale Storace, detto "Il refuso") non perdono l'occasione per far vedere quanto siano ridicoli:

stupidi


" Ai salti della quaglia di Giuliano Castellino c’eravamo abituati, ma uno così drastico non ce lo saremmo mai aspettati. Spaspodicamente impegnato nella ricerca di una poltrona per sistemare se stesso e il suo clan l’aspirante ducetto de noantri è passato per tutte le organizzazioni dell’estrema destra romana fino ad approdare, qualche anno fa, alla corte di Alemanno. Ma poichè madre natura quando si è trattato di distribuire la materia grigia è stata abbastanza avara con lui, lo scorso ottobre il nostro calimero (sfigato, piccolo e nero) pensò bene di darsi la zappa sui piedi andando a contestare l’allora ministro della cultura Giancarlo Galan al Festival del Cinema di Roma convinto di fare cosa gradita al capo. L’azione futurista (leggi) dei Castellino’s boys mise però in forte imbarazzo lo stesso sindaco che, pur se in polemica da tempo col ministro stesso (leggi), fu costretto a scaricare la sua guardia pretoriana e a chiudere i cordoni della borsa. Tempo qualche mese, smaltita l’evidente delusione per un posto in consiglio comunale sfumato in extremis, il contorsionista nero è finito con entrare nel partitino di Storace aderendo ufficialmente alla manifestazione flop contro il governo Monti dello scorso 3 marzo. Arrivati a questo punto, esaurite le parrocchie a cui andare a bussare, credevamo che se ne sarebbe stato fermo per un po’, almeno fino alle prossime elezioni… e invece ecco la sorpresa. Folgorato sulla via di Damasco il nostro Giulianino è passato armi e bagagli dalla parte della rivoluzione sociale diventando addirittura anarchico. Nei giorni scorsi sono infatti comparsi sui muri di Roma i manifesti che vedete qui sopra in cui non solo è chiaramente ritratta una manifestazione di anarchici greci, ma fra le fila dei compagni, in evidente assetto da sommossa, fa bella mostra di se uno striscione che recita “Apopte petheni o fascismos” ovvero “Stasera muore il fascismo”. Ora le cose sono due, o lui è veramente rinsavito portandosi dietro pure Storace e Buontempo, oppure è assolutamente e incontrovertibilmente stupido. Come diceva Corrado Guzzanti qualche anno fa: la seconda che hai detto! " (da Militant Blog)

NB. Ho tentato inutilmente di far passare sulla Militant il fatto che la frase si legge "Apopse petheni o fasismòs", non "apopte" e "fascismòs", ma non si può chiedere tutto...

Riccardo Venturi - 21/4/2012 - 12:58




Pagina principale CCG

Segnalate eventuali errori nei testi o nei commenti a antiwarsongs@gmail.com




hosted by inventati.org