Ο ΕΧΘΡΟΣ ΛΑΟΣ
1. Τοῦ χορισμοῦ
Μὴν παντρευτεῖς τὴ μοναξιά
μὴν πάρεις τὸ σκοτάδι
τραγούδα πάλι κάθε βράδυ
καὶ φέρνε με κοντά.
Βάλε σημάδι ἑσπερινό
τ' ἄστρο ποὺ μοῦ 'χεις δώσει
τό βλέμμα μου θά σ' ἀνταμώσει
ψηλὰ στὸν οὐρανό.
Τρίκλωνη μόνη σιδεριά
δράκοι ποὺ φοβερίζουν
αὐτά μονάχα μᾶς χωρίζουν
ἀνάσα μου γλυκιά.
Ὅσα ἡ ἀγάπη μας χωρᾶ
καλή μου μὴν τ' ἀρνιέσαι
τὴν ἄνοιξη στὸν κήπο δέσε
καὶ κοίταζε μακριά.
3. Ὁ ἐχθρὸς λαός
Ἦταν πατριώτη ἕνας λαός
ἕνας μεγάλος τοπικὸς εχθρός.
Θέλανε νά 'χουν ὅλοι τὸ σπιτάκι τους
καθημερινά τὸ μεροκαματάκι τους
νά 'χουν ακόμα κι ἅμα θὰ κακογεράσουν
μιά συνταξούλα γιὰ νὰ μὴν πεινάσουν.
Νιώθεις πατριώτη τί ἐχθρός
ἤτανε τούτος ὁ παλιολαός...
Θέλανε νὰ μὴν περπατοῦν στὰ τέσσερα
νὰ σκέφτονται και νὰ μιλοῦν ἐλεύθερα
νὰ κυβερνάει αὐτὸς ποὺ θὰ 'χουνε διαλέξει
κανένας πιὰ νὰ μὴν τούς κοροϊδέψει.
Νιώθεις πατριώτη τί ἐχθρός
ἤτανε τούτος ὁ παλιολαός...
Θέλαν τὸ νόμο φίλο κι ὄχι φύλακα
νὰ μὴ φοβούνται πιὰ τὸν χωροφύλακα
τὴν περηφάνια τους κανεῖς νὰ μὴν πληγώνει
οὔτε τὴν πόρτα τους νὰ ξεκλειδώνει.
Νιώθεις πατριώτη τί ἐχθρός
ἤτανε τούτος ὁ παλιολαός...
Ὄνειρα χίλια μέσα στὸ κεφάλι τους
τ' ἀποθηκεύανε στὸ προσκεφάλι τους.
Χρόνια καλύτερα ἐλπίζανε νὰ 'ρθοῦνε
τὸ σήμερα οἱ ληστὲς δεν ἐχτιμοῦνε.
Νιώθεις πατριώτη τί ἐχθρός
ἤτανε τούτος ὁ παλιολαός...
4. Ἀρνιέμαι
Ἀρνιέμαι ἀρνιέμαι ἀρνιέμαι
οἱ ἄλλοι νά βαστάνε τά σκοινιά
ἀρνιέμαι νά με κάνουν ὅ,τι θένε
ἀρνιέμαι νά πνιγῶ στήν καταχνιά.
Ἀρνιέμαι ἀρνιέμαι ἀρνιέμαι
νά εἶσαι σύ καί νά μήν εἶμαι ἐγώ
πού τή δική μου μοίρα διαφεντεύεις
μέ τή δική μου γῆ καί τό νερό.
Ἀρνιέμαι ἀρνιέμαι ἀρνιέμαι
νά βλέπω πιά το δρόμο μου κλειστό
ἀρνιέμαι νά 'χω σκέψη πού σωπαίνει
νά περιμένει μάταια τόν καιρό.
5. Ὁ ἀδελφός τόν ἀδελφό
Ἀπ' τά σαράντα τέσσερα
κι ἀπό τό γλυκοχάραμα
ὁ ἀδελφός τόν ἀδελφό
μέ σύμβουλο ἕνα Βρετανό
ποτίζουν αἷμα τό στενό
μέ σύμβουλο ἕνα Βρετανό.
Σαράντα ἕξι ἐγύρισε
στό σβέρκο μας θρονιάστηκε
ὁ ἀδελφός τόν ἀδελφό
μέ σύμβουλο παλατιανό
κανόνια σέρνουν στό βουνό
μέ σύμβουλο παλατιανό.
Σαράντα ἕφτά κι ἀνάθεμα
ὅλα δικά τους τά 'θελαν
ὁ ἀδελφός τόν ἀδελφό
μέ σύμβουλο ἀμερικανό
χορταίνει νιάτα τό βουνό
μέ σύμβουλο Ἀμερικανό.
Προδότες καί δοσήλογοι
ὅλοι καλοδεχούμενοι
πατριώτες καί ἀγωνιστές
στόν τοῖχο καί στίς φυλακές
Νταχάου σ'ἑλληνικό νησί
κι ἕνας σοφός ὑμνολογεῖ.
ΣΟΦΟΣ:
«Ἡ Μακρόνησος εἶναι Παρθενών
τῆς συγχρόνου Ἑλλάδος».
Κι ἀπ' τά πενήντα τέσσερα
τό μέλλον μας ἀνθόσπαρτο
τό σύστημα ἔχει ὀργανωθεῖ
καί ὁ λαός φακελωθεῖ
οἱ σύντροφοι ἐκτελεστεῖ
οἱ πλάκες ἔχουν πλυθεῖ.
μά ἕνας σοφός ἀνησυχεῖ.
ΣΟΦΟΣ:
«Δέν ἔχω ἀνάγκη ἀπό ἥρωες
θέλω Χίτες, σκυλιά
λυσσασμένα πού νά γαυγίζουν».
Στεριώνουνε τήν τάξη τους
μένουν συναμετάξυ τους
παίρνουν τό φόρο ἀπ΄τό φτωχό
τόν κάνουν δάνειο κρατικό
κεφάλαιο ἐφοπλιστικό
κεφάλαιο βιομηχανικό.
Ὁ πλούσιος πλουσιότερος
κι ὁ φτωχός φτωχότερος
ἡ ἀγροτιά καί ἡ ἐργατιά
τό δρόμο παίρνουν τοῦ βοριᾶ
γιά πρόκοπη στήν ξενητιά
καί ἕνας σοφός δοξολογᾶ.
ΣΟΦΟΣ:
«Ἡ μετανάστευσης εἶναι
εὐλογία διά τόν τόπον...».
Σάν Ἕλληνες περήφανοι
σάν Εὐρωπαῖοι ἐλεύθεροι
σάν κράτος συνεταιρικό
στό ΝΑΤΟ μέλος ἐκλεκτό
ἀπ ' τόν προϋπολογισμό
τό πιό μεγάλο μερδικό
τό δίνουμε γιά τό στρατό
κι εἴμαστε κράτος δυνατό
σέ ἐχθρούς καί φίλους σεβαστό
κι ἀκούμε κείνο τό σοφό
νά λέει σ'ἕνα Ἀμερικανό·
ΣΟΦΟΣ:
«Κύριε Πρόεδρε τῆς ἀμερικανικής
βιομηχανίας ραπτομηχανῶν Σίγγερ·
ΙΔΟΥ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΑΣ».
Τό σύστημα ἔχει ὀργανωθεῖ
καί ὁ λαός φακελωθεῖ
οἱ σύντροφοι ἐκτελεστεῖ
οἱ πλάκες ἔχουν πλυθεῖ.
Τό σύστημα ἔχει ὀργανωθεῖ
καί τά προβλήματα λυθεῖ
οἱ σύντροφοι ἐκτελεστεῖ
οἱ πλάκες ἔχουν πλυθεῖ.
inviata da Gian Piero Testa - 22/4/2011 - 15:56
Lingua: Italiano
IL POPOLO NEMICO
1. Canzone della separazione
Non ti sposare con la solitudine
non scegliere il buio
torna a cantare ogni sera
e prendimi con te
Metti come segnale della sera
la stella che mi hai donato
il mio sguardo ti incontrerà
su in alto nel cielo
Tutto ciò che è contenuto dal nostro amore
non devi rifiutarlo amore mio
lega al tuo giardino la primavera
e spingi il tuo sguardo lontano
3. Il popolo nemico
C'era un popolo vecchio mio
un gran nemico dentro casa.
Volevano avere tutti la loro casetta
il loro salariuccio tutti i giorni
e avere anche per quando fossero vecchi
una pensioncina per non far la fame.
Ti rendi conto vecchio mio che nemico
era questo popolo incivile...
Non volevano camminare sui ginocchi
volevano pensare e parlare in libertà
che governasse quello che avevano scelto loro
e che nessuno li prendesse più per il sedere.
Ti rendi conto vecchio mio che nemico
era questo popolo incivile...
Volevano la legge amica e non guardiana
per smettere di temere la sbirraglia
che nessuno ferisse il loro orgoglio
né li chiudesse fuori dalle porte loro.
Ti rendi conto vecchio mio che nemico
era questo popolo incivile...
Mille sogni ci avevano nella testa
se li posavano fin sopra il cuscino.
Speravano che venissero tempi migliori
quei briganti non apprezzano il presente.
Ti rendi conto vecchio mio che nemico
era questo popolo incivile...
4. Rifiuto
Rifiuto rifiuto rifiuto
che gli altri reggano le fila
rifiuto che di me facciano ciò che gli pare e piace
rifiuto di soffocare nelle nebbie.
Rifiuto rifiuto rifiuto
che tu sia te stesso e che non lo sia io
che tu sia padrone del mio destino
compresa la mia terra e la mia acqua.
Rifiuto rifiuto rifiuto
di vedere ormai chiusa la mia strada
rifiuto di avere idee che devono tacere
che devono aspettare invano il tempo loro.
5. Da fratello a fratello
Dal Quarantaquattro 1
e dal primo albeggiare
da fratello a fratello
un Inglese è il consigliere
innaffiano di sangue il vicolo
un Inglese è il consigliere.
Ritornò, il re, nel Quarantasei 2
s'insediò sul nostro collo
da fratello a fratello
un cortigiano è il consigliere
trascinano cannoni sulle montagne
un cortigiano è il consigliere.
Quarantasette maledizione 3
tutto volevano per loro
da fratello a fratello
un Americano è il consigliere
di gioventù si sazia il monte
un Americano è il consigliere.
Traditori e collaborazionisti
tutti ben accoltii
patrioti e combattenti
al muro o in prigione
Una Dachau in un'isola greca
e un sapiente ci fa su un inno:
SAPIENTE:
«Makronissos è un Partenone
della Grecia contemporanea». 4
E dal Cinquantaquattro 5
il nostro futuro è cosparso di fiori
il nostro sistema è stato organizzato
e il popolo impacchettato
i compagni fucilati
il selciato ben lavato.
Ma un sapiente è un po' inquieto.
SAPIENTE:
«Non mi servono eroi
voglio Hites 6, cani
arrabbiati capaci di latrare».
Consolidano la loro classe
fanno cricca tra di loro
si appropriano delle tasse del povero
le trasformano in debito pubblico
capitale per il riarmo
capitale per l'industria.
Il ricco diventa più ricco
il povero più povero
i contadini e gli operai
prendono la strada del nord
un bel viaggio per le terre straniere
ma un sapiente leva un inno:
SAPIENTE:
«L'emigrazione è
una benedizione per il Paese».
In quanto Greci orgogliosi
in quanto Europei liberi
con uno stato solidale
membro scelto della NATO
con la legge finanziaria
la porzione più grande
la diamo all'esercito
così siamo uno stato potente
rispettato dai nemici e dagli amici
ma ascoltiamo quel sapiente
che dice a un Americano:
SAPIENTE:
«Signor Presidente della fabbrica
americana di macchine da cucire Singer:
ECCO IL VOSTRO ESERCITO».
Il sistema è stato organizzato
e il popolo impacchettato
i compagni fucilati
il selciato ben lavato.
Il sistema è stato organizzato
e risolti tutti i problemi
i compagni fucilati
il selciato ben lavato.
NOTE alla traduzione
(1) Nel dicembre 1944, un paio di mesi dopo la ritirata tedesca, gli inglesi e i reazionari greci provocarono il primo episodio della guerra civile, noto come Dekemvrianà (Δεκεμβριανά), vale a dire "I fatti di dicembre".
(2) Nel 1946 gli inglesi imposero la restaurazione della monarchia, squalificata dal sostegno dato alla dittatura di Metaxas e dalla fuga ad Alessandria d'Egitto di fronte all'Occupazione: una provocazione che comportò la ripresa del conflitto civile.
(3) Nel 1947 gli inglesi passarono la mano agli U.S.A. come principali sostenitori dello sforzo contro l'Esercito popolare asserragliato a nord sui monti Grammos e a sud su quelli di Arcadia.
(4) Per Makronisso si veda Καντάτα για τη Μακρόνησο.
(5) Finita la guerra civile, il Regno di Grecia venne a far parte della NATO, e permise l'installazione di importanti basi militari in particolare nell'isola di Creta.
(6) Per i Hites, si veda Το μοιρολόϊ του Bασίλη (nota)
(1) Nel dicembre 1944, un paio di mesi dopo la ritirata tedesca, gli inglesi e i reazionari greci provocarono il primo episodio della guerra civile, noto come Dekemvrianà (Δεκεμβριανά), vale a dire "I fatti di dicembre".
(2) Nel 1946 gli inglesi imposero la restaurazione della monarchia, squalificata dal sostegno dato alla dittatura di Metaxas e dalla fuga ad Alessandria d'Egitto di fronte all'Occupazione: una provocazione che comportò la ripresa del conflitto civile.
(3) Nel 1947 gli inglesi passarono la mano agli U.S.A. come principali sostenitori dello sforzo contro l'Esercito popolare asserragliato a nord sui monti Grammos e a sud su quelli di Arcadia.
(4) Per Makronisso si veda Καντάτα για τη Μακρόνησο.
(5) Finita la guerra civile, il Regno di Grecia venne a far parte della NATO, e permise l'installazione di importanti basi militari in particolare nell'isola di Creta.
(6) Per i Hites, si veda Το μοιρολόϊ του Bασίλη (nota)
inviata da Gian Piero Testa - 22/4/2011 - 15:56
Lingua: Francese
Version française – LE PEUPLE ENNEMI – Marco Valdo M.I. – 2012
d'après la version italienne IL POPOLO NEMICO de Gian Piero Testa
d'une Chanson grecque – Ὁ ἐχθρὸς λαός – O ehtrós laós – Mikis Théodorakis – 1975
Texte de Iakovos Kambanelis
Musique de Mikis Theodorakis
Première interprétation par Vassilis Papakonstandinou et Tzeni Karezi
Ο εχθρός λαός/ Le peuple ennemi – 1975
Iakovos Kambanellis est mort au printemps 2011. Kambanellis, qui était né sur l'île de Naxos en 1922, fut un auteur et un organisateur important du théâtre grec de l'après-guerre.
d'après la version italienne IL POPOLO NEMICO de Gian Piero Testa
d'une Chanson grecque – Ὁ ἐχθρὸς λαός – O ehtrós laós – Mikis Théodorakis – 1975
Texte de Iakovos Kambanelis
Musique de Mikis Theodorakis
Première interprétation par Vassilis Papakonstandinou et Tzeni Karezi
Ο εχθρός λαός/ Le peuple ennemi – 1975
Iakovos Kambanellis est mort au printemps 2011. Kambanellis, qui était né sur l'île de Naxos en 1922, fut un auteur et un organisateur important du théâtre grec de l'après-guerre.
LE PEUPLE ENNEMI
1. Chanson de la séparation
Ne te marie pas avec la solitude
Ne choisis pas l'obscurité
Reviens chanter chaque soir
Et prends-moi avec toi
Mets comme signal du soir
L'étoile qui tu m'as donnée
Mon regard te retrouvera
Là-haut en haut dans le ciel
Tout ce qu'il y a dans notre amour
Ne le refuse pas, mon amour
Lie le printemps à ton jardin
Et projette ton regard au loin.
3. Le peuple ennemi
Il y a peuple, mon vieux
Un grand ennemi dans notre maison.
Ils veulent tous avoir leur maisonnette
Leur petit salaire tous les jours
Et même quand ils seront vieux
Une petite pension pour ne pas crever de faim.
Tu te rends compte, mon vieux,
Quel ennemi était ce peuple incivil...
Ils ne veulent pas vivre à genoux
Ils veulent penser et parler en liberté
Que gouverne celui qu'ils choisissent
Et que personne ne les arnaque plus.
Tu te rends compte, mon vieux,
Quel ennemi est ce peuple incivil...
Ils veulent une loi amie et pas une gardienne
Pour cesser de craindre la flicaille
Et que personne ne blesse leur orgueil
Ni ne leur ferme les portes au nez.
Tu te rends compte, mon vieux,
Quel ennemi était ce peuple incivil...
Ils ont en tête mille rêves
Ils les posent même sur l'oreiller.
Ils espèrent que viennent des temps meilleurs
Ces brigands n'apprécient pas le présent.
Tu te rends compte, mon vieux,
Quel ennemi était ce peuple incivil...
4. Je refuse
Je refuse refuse refuse
Que les autres tirent les fils
Je refuse qu'ils fassent de moi ce que bon leur semble et leur plaît
Je refuse d'étouffer dans les brouillards.
Je refuse refuse refuse
Que tu sois toi-même et que je ne le sois pas
Que tu sois maître de ma destinée
En ce comprises ma terre et mon eau.
Je refuse refuse refuse
De voir désormais ma rue fermée
Je refuse d'avoir idées qu'il faut taire
Qui doivent attendre leur temps en vain.
5. De frère à frère
Depuis Quarante-quatre *
Et dès la première lueur de l'aube
De frère à frère
Un Anglais est leur conseiller
Ils arrosent de sang la ruelle
Un Anglais est leur conseiller
Revint, le roi, en Quarante-six *
Il s'installa sur notre dos
De frère à frère
Un courtisan est son conseiller
Ils traînent des canons sur nos montagnes
Un courtisan est son conseiller.
Quarante-sept malédiction *
Ils veulent pour eux
De frère à frère
un Américain est leur conseiller
Il rassasie le mont de note jeunesse
Un Américain leur conseiller.
Traîtres et collaborateurs
tout bien accueillis
Patriotes et combattants
Au mur ou en prison
Un Dachau dans une île grecque
Et un savant a posé un hymne dessus :
LE SAVANT :
« Makronissos est le Parthénon
De la Grèce contemporaine»
Et depuis Cinquante-quatre *
Notre futur est parsemé de fleurs
Notre système est organisé
et le peuple ficelé
Nos camarades fusillés
Le pavé bien lavé.
Mais un savant est un peu inquiet.
LE SAVANT:
« Je n'ai pas besoin de héros
Il me faut des Hites, (milices royalistes et de droite)
Ces chiens enragés capables d'aboyer »
Ils consolident leur classe
ils font bande parmi eux
ils s'approprient des taxes du pauvre
ils les transforment en dette publique
capital pour le réarmement
capital pour l'industrie.
Le riche devient plus riche
Le pauvre plus pauvre
Les paysans et les ouvriers
Prennent la route du nord
Un beau voyage vers les terres étrangères
Le savant élève un hymne:
LE SAVANT :
«L'émigration est
Une bénédiction pour notre pays ».
En tant que Grecs orgueilleux
En tant qu'Européens libres
Avec un état solidaire
Membre choisi de l'OTAN
Avec notre loi financière
La part la plus grande
Nous la donnons à l'armée
Nous sommes ainsi un état puissant
Respecté des ennemis et des amis
Écoutons ce savant qui dit à un Américain :
LE SAVANT :
« Monsieur le Président de l'usine
Américaine de machines à coudre Singer :
VOICI VOTRE ARMÉE ».
Notre système est organisé
Et notre peuple ficelé.
Les camarades fusillés
Le trottoir bien lavé.
Notre système est organisé
Et tous les problèmes résolus
Les camarades fusillés
Le trottoir bien lavé.
inviata da Marco Valdo M.I. - 2/5/2012 - 21:32
Tutte le versioni di Wikipedia che ho consultato cominciando a allestire questa pagina danno purtroppo sí Iakovos Kambanellis per scomparso, ma non il 5 febbraio, bensì il 29 marzo 2011. Meno di un mese fa, quindi. Anche per questo motivo questa pagina sarà costruita in modo da onorarne degnamente la memoria.
Riccardo Venturi - 23/4/2011 - 11:21
Hai perfettamente ragione, Riccardo: Kambanelis è morto il 29 marzo, non il 5 febbraio. E non capisco come io abbia fatto a scrivere tanto prematuramente la notizia in AWS. Ricordo che leggevo tutti i giorni Ta Nea, perché mi era capitato di leggere del suo ricovero per ictus cerebrale. Ma nello stesso quotidiano sul quale ho testé fatto una ricerchina ritrovo la notizia sulla pagina web del 29 marzo, come puoi leggere nell'articolo che incollo. Mistero.
Sono contento della cura che stai mettendo per ricordarlo degnamente, perché è stato un personaggio, anzi una persona grande e bella.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 29 Μαρτίου 2011
Τελευταία ενημέρωση: 29/03/2011 22:57
Web-Only
Πέθανε σήμερα το μεσημέρι ο Ιάκωβος Καμπανέλλης, που νοσηλευόταν για μεγάλο χρονικό διάστημα στο «Μητέρα» με νεφρική ανεπάρκεια. Ήταν 89 ετών. Το Σάββατο, στις 11.30 το πρωί, στην Αγία Ζώνη Κυψέλης θα τελεστεί η νεκρώσιμος ακολουθία. Η κηδεία του θα γίνει από το δεύτερο νεκροταφείο Αθηνών.
Ο Καμπανέλης άφησε πίσω του ένα πλούσιο θεατρικό έργο που θεμελίωσε το σύγχρονο ελληνικό θέατρο, δικαιώνοντας τον τίτλο του «πατριάρχη του ελληνικού θεάτρου» που του είχαν απονείμει.
Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης είχε γεννηθεί στη Νάξο το 1922.
Όπως αναφέρεται στο ιατρικό ανακοινωθέν, «O Ιάκωβος Καμπανέλης απεβίωσε σήμερα Τρίτη 29 Μαρτίου 2011 και ώρα 13.50, στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Γενικού Νοσοκομείου ΜΗΤΕΡΑ του Ομίλου ΥΓΕΙΑ μετά από δίμηνη νοσηλεία».
Άρχισε να γράφει θεατρικά έργα επειδή δεν τον δέχθηκαν στις εισαγωγικές εξετάσεις της δραματικής σχολής του «Θεάτρου Τέχνης»
Το 1950 ανέβηκε το πρώτο του έργο: «Ο χορός πάνω στα στάχυα».
Ακολούθησαν τα θεατρικά: «Η ηλικία της νύχτας», «Ο γορίλας και η Ορτανσία», «Παραμύθι χωρίς όνομα», «Βίβα Ασπασία», «Οδυσσέα γύρισε σπίτι», «Η αποικία των τιμωρημένων», «Ασπασία».
Το αντιδικτατορικό έργο, «Το μεγάλο μας τσίρκο», έγινε μεγάλη επιτυχία το 1973, στη διάρκεια της χούντας, με την Τζένη Καρέζη και τον Κώστα Καζάκο.
Στη συνέχεια, ο Καμπανέλλης έγραψε, μεταξύ άλλων, «Το κουκί και το ρεβίθι», «Ο εχθρός λαός», «Πρόσωπα για βιολί και ορχήστρα», «Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού», «Ο μπαμπάς ο πόλεμος», «Ο επικήδειος, «Ο αόρατος θίασος», «Ο δρόμος περνά από μέσα», «Γράμμα στον Ορέστη», «Ο δείπνος», «Πάροδος Θηβών», «Στη χώρα Ίψεν», «Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια», «Η τελευταία πράξη», «Μια συνάντηση κάπου αλλού», «Μια κωμωδία», «Οι δύσκολες νύχτες του κυρίου Θωμά», «Η αυλή των θαυμάτων».
Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης, όμως έγραψε και πολλά σενάρια για τον κινηματογράφο, με διασημότερο όλων, τη «Στέλλα», έργο που έγραψε για τη Μελίνα Μερκούρη. Δικά του είναι ακόμα, «Το ποτάμι» του Νίκου Κούνδουρου, «Η αρπαγή της Περσεφόνης» του Γρηγόρη Γρηγορίου και «Κορίτσια στον ήλιο» του Βασίλη Γεωργιάδη.
Επίσης, έγραψε και τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, του Μάνου Χατζιδάκι, του Σταύρου Ξαρχάκου, του Γιάννη Σπανού και του Νίκου Μαμαγκάκη.
Τέλος, έγραψε και το «Μαουτχάουζεν», τις αναμνήσεις του από τον εγκλεισμό του στο στρατόπεδο συγκέντρωσης των Ναζί, όπου έμεινε δυόμισι χρόνια.
Sono contento della cura che stai mettendo per ricordarlo degnamente, perché è stato un personaggio, anzi una persona grande e bella.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 29 Μαρτίου 2011
Τελευταία ενημέρωση: 29/03/2011 22:57
Web-Only
Πέθανε σήμερα το μεσημέρι ο Ιάκωβος Καμπανέλλης, που νοσηλευόταν για μεγάλο χρονικό διάστημα στο «Μητέρα» με νεφρική ανεπάρκεια. Ήταν 89 ετών. Το Σάββατο, στις 11.30 το πρωί, στην Αγία Ζώνη Κυψέλης θα τελεστεί η νεκρώσιμος ακολουθία. Η κηδεία του θα γίνει από το δεύτερο νεκροταφείο Αθηνών.
Ο Καμπανέλης άφησε πίσω του ένα πλούσιο θεατρικό έργο που θεμελίωσε το σύγχρονο ελληνικό θέατρο, δικαιώνοντας τον τίτλο του «πατριάρχη του ελληνικού θεάτρου» που του είχαν απονείμει.
Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης είχε γεννηθεί στη Νάξο το 1922.
Όπως αναφέρεται στο ιατρικό ανακοινωθέν, «O Ιάκωβος Καμπανέλης απεβίωσε σήμερα Τρίτη 29 Μαρτίου 2011 και ώρα 13.50, στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του Γενικού Νοσοκομείου ΜΗΤΕΡΑ του Ομίλου ΥΓΕΙΑ μετά από δίμηνη νοσηλεία».
Άρχισε να γράφει θεατρικά έργα επειδή δεν τον δέχθηκαν στις εισαγωγικές εξετάσεις της δραματικής σχολής του «Θεάτρου Τέχνης»
Το 1950 ανέβηκε το πρώτο του έργο: «Ο χορός πάνω στα στάχυα».
Ακολούθησαν τα θεατρικά: «Η ηλικία της νύχτας», «Ο γορίλας και η Ορτανσία», «Παραμύθι χωρίς όνομα», «Βίβα Ασπασία», «Οδυσσέα γύρισε σπίτι», «Η αποικία των τιμωρημένων», «Ασπασία».
Το αντιδικτατορικό έργο, «Το μεγάλο μας τσίρκο», έγινε μεγάλη επιτυχία το 1973, στη διάρκεια της χούντας, με την Τζένη Καρέζη και τον Κώστα Καζάκο.
Στη συνέχεια, ο Καμπανέλλης έγραψε, μεταξύ άλλων, «Το κουκί και το ρεβίθι», «Ο εχθρός λαός», «Πρόσωπα για βιολί και ορχήστρα», «Τα τέσσερα πόδια του τραπεζιού», «Ο μπαμπάς ο πόλεμος», «Ο επικήδειος, «Ο αόρατος θίασος», «Ο δρόμος περνά από μέσα», «Γράμμα στον Ορέστη», «Ο δείπνος», «Πάροδος Θηβών», «Στη χώρα Ίψεν», «Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια», «Η τελευταία πράξη», «Μια συνάντηση κάπου αλλού», «Μια κωμωδία», «Οι δύσκολες νύχτες του κυρίου Θωμά», «Η αυλή των θαυμάτων».
Ο Ιάκωβος Καμπανέλλης, όμως έγραψε και πολλά σενάρια για τον κινηματογράφο, με διασημότερο όλων, τη «Στέλλα», έργο που έγραψε για τη Μελίνα Μερκούρη. Δικά του είναι ακόμα, «Το ποτάμι» του Νίκου Κούνδουρου, «Η αρπαγή της Περσεφόνης» του Γρηγόρη Γρηγορίου και «Κορίτσια στον ήλιο» του Βασίλη Γεωργιάδη.
Επίσης, έγραψε και τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, του Μάνου Χατζιδάκι, του Σταύρου Ξαρχάκου, του Γιάννη Σπανού και του Νίκου Μαμαγκάκη.
Τέλος, έγραψε και το «Μαουτχάουζεν», τις αναμνήσεις του από τον εγκλεισμό του στο στρατόπεδο συγκέντρωσης των Ναζί, όπου έμεινε δυόμισι χρόνια.
Gian Piero Testa - 23/4/2011 - 12:54
"Lavorare con lentezza", e infatti avevo lasciato questa pagina in allestimento da un anno esatto (dal 22/23 aprile 2011). Oggi finalmente è pronta: curioso, ma non troppo, che sia un primo maggio...
Riccardo Venturi - 1/5/2012 - 00:35
Festina lente, Riccardo. L'importante è arrivare. Non dimentichiamo quante ne abbiamo passate, tu ed io, in questo ultimo anno...
(Gian Piero Testa)
(Gian Piero Testa)
Parecchie, Gian Piero. E forse anche le mie "scomparse periodiche" derivano da quello. Forse farei meglio a ripensarci e a non scomparire più, visto che prima o poi dovrò comunque farlo... naturalmente non pensate che non mi occuperei del sito. Qualche modo lo troverei! :-P [RV]
Comunque ho cominciato una revisione totale di tutte le pagine della sezione greca, che sono 331 a tutt'oggi...ho bisogno di qualche augurio mi sa :-P
Riccardo Venturi - 1/5/2012 - 23:02
×
O ehtrós laós
Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου & Τζένη Καρέζη
«Ὁ ἐχθρός λαός» - 1975
Testo di Iakovos Kambanelis
Musica di Mikis Theodorakis
Prima esecuzione di Vassilis Papakonstandinou e Tzeni Karezi
Ο εχθρός λαός/ Il popolo nemico - 1975