(401
Αγωνία για ηλεκτροσόκ. Νεκροζώντανοι στο Kuttaro. Σκηνές ροκ.
Φωτογραφία με την Μπέλλου).
Μ' αεροπλάνα και βαπόρια
και με τους φίλους τους παλιούς
τριγυρνάμε στα σκοτάδια
κι όμως εσύ δε μας ακούς
Δε μας ακούς που τραγουδάμε
με φωνές ηλεκτρικές
μες στις υπόγειες στοές
ώσπου οι τροχιές μας συναντάνε
τις βασικές σου τις αρχές
Ο πατέρας μου ο Μπάτης (Απρόσιτη μητέρα μορφή από χώμα και ουρανό
ήρθε απ' τη Σμύρνη το '22 ( θα χαθώ απ'τα μάτια σου τα δυο)
κι έζησε πενήντα χρόνια (μες στον κόσμο)
σ' ένα κατώι μυστικό (σαν πρόσφυγας σ'ένα κατώι μυστικό)
Σ' αυτόν τον τόπο όσοι αγαπούνε (αν αγαπούνε)
τρώνε βρώμικο ψωμί (τρώνε βρώμικο ψωμί)
(του λόγου σου οι πιστοί)
κι οι πόθοι τούς ακολουθούνε (κι οι πόθοι τούς ακολουθούνε υπόγεια διαδρομή)
υπόγεια διαδρομή
Χθες το βράδυ είδα ένα φίλο
σαν ξωτικό να τριγυρνά
πάνω στη μοτοσικλέτα
και πίσω τρέχανε σκυλιά
Σήκω ψυχή μου δώσε ρεύμα
βάλε στα ρούχα σου φωτιά (σαν τον Μάρκο)
βάλε στα όργανα φωτιά ( βάλε στα όργανα φωτιά)
να τιναχτεί σαν μαύρο πνεύμα (να κλείσει η λαβωματιά μα τιναχτεί σαν μαυρο πνευμα)
η τρομερή μας η λαλιά (η τρομερή μας η λαλιά)
(Μες στις παρενθέσεις είναι τα λόγια του Σαββόπουλου)
Αγωνία για ηλεκτροσόκ. Νεκροζώντανοι στο Kuttaro. Σκηνές ροκ.
Φωτογραφία με την Μπέλλου).
Μ' αεροπλάνα και βαπόρια
και με τους φίλους τους παλιούς
τριγυρνάμε στα σκοτάδια
κι όμως εσύ δε μας ακούς
Δε μας ακούς που τραγουδάμε
με φωνές ηλεκτρικές
μες στις υπόγειες στοές
ώσπου οι τροχιές μας συναντάνε
τις βασικές σου τις αρχές
Ο πατέρας μου ο Μπάτης (Απρόσιτη μητέρα μορφή από χώμα και ουρανό
ήρθε απ' τη Σμύρνη το '22 ( θα χαθώ απ'τα μάτια σου τα δυο)
κι έζησε πενήντα χρόνια (μες στον κόσμο)
σ' ένα κατώι μυστικό (σαν πρόσφυγας σ'ένα κατώι μυστικό)
Σ' αυτόν τον τόπο όσοι αγαπούνε (αν αγαπούνε)
τρώνε βρώμικο ψωμί (τρώνε βρώμικο ψωμί)
(του λόγου σου οι πιστοί)
κι οι πόθοι τούς ακολουθούνε (κι οι πόθοι τούς ακολουθούνε υπόγεια διαδρομή)
υπόγεια διαδρομή
Χθες το βράδυ είδα ένα φίλο
σαν ξωτικό να τριγυρνά
πάνω στη μοτοσικλέτα
και πίσω τρέχανε σκυλιά
Σήκω ψυχή μου δώσε ρεύμα
βάλε στα ρούχα σου φωτιά (σαν τον Μάρκο)
βάλε στα όργανα φωτιά ( βάλε στα όργανα φωτιά)
να τιναχτεί σαν μαύρο πνεύμα (να κλείσει η λαβωματιά μα τιναχτεί σαν μαυρο πνευμα)
η τρομερή μας η λαλιά (η τρομερή μας η λαλιά)
(Μες στις παρενθέσεις είναι τα λόγια του Σαββόπουλου)
inviata da Gian Piero Testa - 25/4/2010 - 13:14
Lingua: Italiano
Versione italiana di Gian Piero Testa
(Con una correzione in base a questa osservazione)
Lo Zeimbekiko è il ballo solitario che concentra tutto il dolore greco. Tra parentesi le parole di Savvopulos. [GPT]
ZEIMBEKIKO (Con aeroplani e bastimenti)
(401
Angoscia per elettroshock. Morti viventi al (Teatro) Kyttaro. Scene rock.
Fotografia con la Bellou).
Con aeroplani e bastimenti
e con i vecchi amici
incrociamo nelle tenebre
eppure tu non ci ascolti
Non ascolti che cantiamo
con voci elettriche
nei portici sotterranei
affinché le nostre traiettorie incontrino
i tuoi principi basilari
Mio padre Batis ( Madre inaccessibile, figura di terra e cielo)
arrivò da Smirne nel '22 (mi rovinerò per i tuoi due occhi)
e visse cinquant'anni (tra questa gente)
in uno scantinato segreto (da profugo in uno scantinato segreto)
In questo posto quelli che amano (se amano)
mangiano sozzo pane (mangiano sozzo pane)
(quelli che credono alla tua parola)
e i loro desideri seguono (e i loro desideri seguono un corridoio sotterraneo)
un corridoio sotterraneo
Ieri sera ho visto un amico
aggirarsi come un folletto
sopra una motocicletta
e dietro correvano cani
Sù, anima mia da' corrente
da' fuoco ai tuoi vestiti (come Marco)
da' fuoco ai tuoi strumenti (da' fuoco ai tuoi strumenti)
si scuota come uno spirito nero (si rimargini la piaga ma si scuota come uno spirito nero)
la nostra voce spaventosa (la nostra voce spaventosa)
(401
Angoscia per elettroshock. Morti viventi al (Teatro) Kyttaro. Scene rock.
Fotografia con la Bellou).
Con aeroplani e bastimenti
e con i vecchi amici
incrociamo nelle tenebre
eppure tu non ci ascolti
Non ascolti che cantiamo
con voci elettriche
nei portici sotterranei
affinché le nostre traiettorie incontrino
i tuoi principi basilari
Mio padre Batis ( Madre inaccessibile, figura di terra e cielo)
arrivò da Smirne nel '22 (mi rovinerò per i tuoi due occhi)
e visse cinquant'anni (tra questa gente)
in uno scantinato segreto (da profugo in uno scantinato segreto)
In questo posto quelli che amano (se amano)
mangiano sozzo pane (mangiano sozzo pane)
(quelli che credono alla tua parola)
e i loro desideri seguono (e i loro desideri seguono un corridoio sotterraneo)
un corridoio sotterraneo
Ieri sera ho visto un amico
aggirarsi come un folletto
sopra una motocicletta
e dietro correvano cani
Sù, anima mia da' corrente
da' fuoco ai tuoi vestiti (come Marco)
da' fuoco ai tuoi strumenti (da' fuoco ai tuoi strumenti)
si scuota come uno spirito nero (si rimargini la piaga ma si scuota come uno spirito nero)
la nostra voce spaventosa (la nostra voce spaventosa)
inviata da Gian Piero Testa - 25/4/2010 - 21:53
Scusate ma mi sembra piu' corretta questa traduzione: ώσπου οι τροχιές μας συναντάνε τις βασικές σου τις αρχές (ospu i trohes mas sinantnane tis vasikes su arhes)= affinché le nostre traiettorie incontrino i tuoi principi basici
La traduzione proposta nell'osservazione anonima (presumibilmente di Vasiloukos) è stata senz'altro accolta ed integrata alla traduzione di Gian Piero Testa del 25 aprile 2010. Detta osservazione è stata a sua volta corretta ortograficamente. A tale riguardo inviteremmo chiunque abbia intenzione di eseguire interventi critici e/o strutturali su una pagina a prendersi il suo tempo, a non inserire tali interventi da uno "smartphone", e a curare bene ciò che scrive: proporre una traduzione corretta qualificandola come "trduzione corretto" non si presenta bene. Questo naturalmente non vale nel caso di semplici commenti. Grazie.
Riccardo Venturi - Ελληνικό Τμήμα των ΑΠΤ "Gian Piero Testa" - 10/9/2018 - 07:11
×
![]()
Zeïbékiko
Στίχοι: Διονύσης Σαββόπουλος
Μουσική: Διονύσης Σαββόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Σωτηρία Μπέλλου & Διονύσης Σαββόπουλος ( Ντουέτο )
Βρώμικο ψωμί - 1972
Testo e musica di Dionisis Savvopoulos
Prima esecuzione: Sotiria Bellou e Dionisis Savvopoulos
Da "Vròmiko psomì" (Sozzo pane), 1972
La canzone forse più amata dai Greci che si sentono esclusi e alternativi. Testo con oscurità e ambiguità volute, che illuminano spazi profondi e lontani di tutti e di ciascuno. Non deve mancare, qui. E Riccardo mi perdoni se gli mando anche questa, da "lavorare". Ma mi dirà: hai fatto bene. (gpt)