Originale | ESPERANTO - Renato Corsetti
|
LA GUERRA DI PIERO | LA MILITO DE PJERO |
| |
Dormi sepolto in un campo di grano | Dormu trankvile en kampa la tombo |
non è la rosa non è il tulipano | ne estas rozo por doni la ombron |
che ti fan veglia dall'ombra dei fossi, | por doni la ombron al via terkavo |
ma sono mille papaveri rossi. | jen estas nur ruĝa granda papavo. |
| |
«Lungo le sponde del mio torrente | Apud la bordoj de mia rivero |
voglio che scendan i lucci argentati, | mi volas vidi nur fiŝajn laŭnaĝon |
non più i cadaveri dei soldati | ne plu kadavrojn en tre juna aĝo |
portati in braccio dalla corrente.» | kiujn forpuŝas la flu' al infero |
| |
Così dicevi ed era d'inverno | Tion vi diris dum lasta somero |
e come gli altri verso l'inferno | nun kun aliaj en kota la tero |
te ne vai triste come chi deve | vi trejnadas malĝoje pro endo |
il vento ti sputa in faccia la neve. | kaj neĝon kraĉas al vi frosta vento |
| |
Fermati Piero, fermati adesso | Haltu vi Pjero, haltu momenton |
lascia che il vento ti passi un po' addosso, | kaj vin surblovi permesu la venton |
dei morti in battaglia ti porti la voce, | ĝi flustru la leĝon de ĉiu batalo |
chi diede la vita ebbe in cambio una croce. | se donas vi vivon, jen estas medalo. |
| |
Ma tu non lo udisti e il tempo passava | Sed vi ne aŭskultis pasadis la tagoj |
con le stagioni a passo di giava | kaj la sezonoj kaj multaj fiagoj |
ed arrivasti a varcar la frontiera | kaj vi forfuĝis armean la flagon |
in un bel giorno di primavera. | estis printempo kaj tre bela tago. |
| |
E mentre marciavi con l'anima in spalle | Dum vi kunportis animon tornistre |
vedesti un uomo in fondo alla valle | vi vidis homon ja kvazaŭ prodistre |
che aveva il tuo stesso identico umore | li havis saman pripenson en koro |
ma la divisa di un altro colore. | sed de la vesto malsaman koloron |
| |
Sparagli Piero, sparagli ora | Pafu lin, Pjero! Pafu lin lerte! |
e dopo un colpo sparagli ancora | Kaj por finmurdo pafu lin certe! |
fino a che tu non lo vedrai esangue, | Ĝis lia falo rapida al grundo |
cadere in terra a coprire il suo sangue. | ĝis lia morto la morto de hundo |
| |
«E se gli sparo in fronte o nel cuore | Kaj se vi celos ja rekte la koron |
soltanto il tempo avrà per morire | li havos tempon nur por la foriro |
ma il tempo a me resterà per vedere | sed al vi tempo ne mankos por miro |
vedere gli occhi di un uomo che muore.» | miro pri homo kaj lia doloro. |
| |
E mentre gli usi questa premura | Dum havas vi tian senton anime |
quello si volta ti vede ha paura | li tuj turniĝas, vin vidas, ektime |
ed imbracciata l'artiglieria | abrupte fajras la armilaro |
non ti ricambia la cortesia. | malgraŭ de vi kompleza la faro |
| |
Cadesti a terra senza un lamento | Vi falis al tero sen veo sen krio |
e ti accorgesti in un solo momento | kaj ekrimarkis vi kun emocio |
che il tempo non ti sarebbe bastato | ke via vivo jam longas neniom |
a chieder perdono per ogni peccato. | ke ne plu estos reven' eĉ por iom |
| |
Cadesti a terra senza un lamento | Vi falis al tero sen veo sen krio |
e ti accorgesti in un solo momento | kaj ekrimarkis vi kun emocio |
che la tua vita finiva quel giorno | ke tiu estos la lasta vivsceno |
e non ci sarebbe stato ritorno. | pro vi neniel estos reveno |
| |
«Ninetta mia, crepare di Maggio | Ninjeto mia pro morto en majo |
ci vuole tanto troppo coraggio. | min kaptas multa eĉ troa malgajo |
Ninetta bella, dritto all'inferno | Ninjeto mi al la nigra infero |
avrei preferito andarci in inverno.» | preferus iri dum vintra vetero |
| |
E mentre il grano ti stava a sentire | Kaj dum vin gapis de l'sulkoj la greno |
dentro le mani stringevi il fucile, | pafilon tenis vi per forta teno |
dentro la bocca stringevi parole | vortojn vi tenis ja firme en buŝo |
troppo gelate per sciogliersi al sole. | kiuj ne likvos pro suna la tuŝo. |
| |
Dormi sepolto in un campo di grano | Dormu trankvile en kampa la tombo |
non è la rosa non è il tulipano | ne estas rozo por doni la ombron |
che ti fan veglia dall'ombra dei fossi | por doni la ombron al via terkavo |
ma sono mille papaveri rossi. | jen estas nur ruĝa granda papavo. |