Άρνηση [Στο περιγιάλι το κρυφό]

Mikis Theodorakis / Mίκης Θεοδωράκης

Originale	Gian Piero Testa.
ΆΡΝΗΣΗ [ΣΤΟ ΠΕΡΙΓΙΆΛΙ ΤΟ ΚΡΥΦΌ]	RINUNCIA
Στο περιγιάλι το κρυφό * κι άσπρο σαν περιστέρι διψάσαμε το μεσημέρι μα το νερό γλυφό. Διψάσαμε το μεσημέρι μα το νερό γλυφό.	Spiaggia segreta era la nostra, lucente come una bianca ala. Avemmo sete a mezzogiorno, ma amara era l'acqua lì d'intorno.
Πάνω στην άμμο την ξανθή γράψαμε τ' όνομά της Ωραία που φύσηξε ο μπάτης και σβήστηκε η γραφή. Ωραία που φύσηξε ο μπάτης και σβήστηκε η γραφή.	Sopra la sabbia che ci abbagliava tracciammo un nome scritto in cuore, ma venne il vento a cancellare, ad ingannare tutto il nostro ardore.
Με τι καρδιά, με τι πνοή, τι πόθους και τι πάθος πήραμε τη ζωή μας· λάθος! κι αλλάξαμε ζωή. Πήραμε τη ζωή μας· λάθος! κι αλλάξαμε ζωή.	Con quale ardire, con che respiro, quali passioni dentro il cuore prendemmo a vivere il nostro amore ! Era uno sbaglio ! e il sogno finì lì.