La chanson de Craonne
Anonymous
| Поэтический перевод на русском языке / Traduzione poetica in lingua ... | |
| HET CHANSON DE CRAONNE Als na acht dagen het verlof ten einde is En we weer terug gaan naar de loopgraven De plaats die zo nuttig is Want zonder ons zouden we er van langs krijgen Maar het is nu over, we hebben het daar gehad Niemand wil meer marcheren Neerslachtig, en met hardstochtelijk snikken Zeggen we adieu tegen de burgerij Zonder geroffel op de trommels en zonder trompetgeschal Gaan we met gebogen hoofd naar daarboven Adieu la vie, adieu l’amour Adieu toutes les femmes Het is helemaal voorbij, en voor altijd Met deze afschuwelijke oorlog Het is in Craonne, op het plateau Dat we onze huid verlaten Want we zijn de veroordeelden Wij zijn degenen die geofferd worden Acht dagen in de loopgraven, acht dagen met lijden Toch nog hoop Deze avond zal de aflossing komen We wachten zonder bestand Plotseling in de stille nacht Horen we iemand naderen Het is de infanterieofficier Die is gekomen om het van ons over te nemen Rustig in de schaduw onder neerdalende regen Gaan de arme infanteristen hun graven zoeken Adieu la vie, adieu l’amour Adieu toutes les femmes Het is helemaal voorbij, en voor altijd Met deze afschuwelijke oorlog Het is in Craonne, op het plateau Dat we onze huid verlaten Want we zijn de veroordeelden Wij zijn degenen die geofferd worden Het is niet goed om te zien op de brede boulevards Naar die voorname mensen die naar feesten gaan Voor hen is het leven goed Maar voor ons is het niet hetzelfde In plaats van dat deze drukkers zich verstoppen Zou het beter zijn dat ze naar de loopgraven gaan Om te verdedigen wat ze hebben, want wij hebben niets Wij andere arme ellendelingen Al onze kamaraden zijn hier begraven Om de rijkdom van de heren daar te verdedigen Degenen met het geld, ze zullen terug komen Omdat het voor hen is dat we sterven Maar het is nu allemaal voorbij, alle infanteristen Ze gaan in nu staking Het is jullie beurt, al jullie rijke en machtige heren Om het plateau te bestijgen En als je oorlog wil voeren Betaal dan met je eigen huid | ПЕСНЯ КРАОННЫ Восьмой день в тылу - что восемь минут, Опять нас траншеи ждут. Высота, твердят, важна, Коль сшибут, так всем хана! Да где же конец, довольно бы с нас, Лезть в пекло - в который раз?! Но с камнем в груди, со зверской тоской, Прощаясь, махнем рукой. Без труб и литавр, без веры в успех, Как будто на казнь, полезем наверх. Прощай, любовь, прощай и жизнь, прощай, жена, ребята! Нам всем конец, но где, скажи, Он для войны проклятой! И для Краонны на плато, Где роты шлют в расход... Здесь головы класть мы должны, Здесь мы обречены... Восьмой день траншей, в аду день восьмой, Надеждой живем одной: Нынче смена, лишь стемнеет, Кто-то да дожить сумеет. В ночи, наконец, движенье теней, шаги в тишине слышней... Идут! Офицер со сменой. Теперь С судьбой им играть - на смерть. Дождь глушит шаги... Мрак скроет, спасет... К могилам своим пехота бредет... Прощай, любовь, прощай и жизнь, прощай, жена, ребята! Нам всем конец, но где, скажи, Он для войны проклятой! И для Краонны на плато, Где роты шлют в расход... Здесь головы класть мы должны, Здесь мы обречены... Для вас, господа, война - не беда, Жизнь розой цветет - всегда. А на фронте погрустнее - Вам - бульвары, нам - траншеи. Не прятаться ж нам в конторах, в пенсне - Надежней окоп в огне. Нам, нищим, терять - лишь головы с плеч, Получше чтоб вас сберечь. Товарищи все закопаны здесь, Чтоб там толстякам послаще поесть. Пришли домой те, кто богат, А мы за них сдыхали! Выход другой есть для солдат - Баста, навоевались! Ну, господа, теперь ваш ход - Вам нравится война? Так шкурами там, на плато Платите за все сполна. |
