Ένας όμηρος
Mikis Theodorakis / Mίκης Θεοδωράκης| Original | Alcune parti del testo inglese di The Hostage reperite da mikis-theodorakis.net Some... |
| ΈΝΑΣ ΌΜΗΡΟΣ Μπρένταν Μπήαν ΕΝΑΣ ΟΜΗΡΟΣ The Hostage - An Giall Μετάφραση: Βασίλης Ρώτας Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης  1. 'Ηταν 18 Νοέμβρη Ήταν 18 Νοέμβρη πέρα στο Μακρούν μπροστά φτάσαν ταχτικοί χακένιοι με τα μεταγωγικά Τα παιδιά τούς καρτερούσαν του στρατού λαΐκού και ξμε τις χειροβομβίδες τούς εκάμαν τ'αλατιού 2. Το γελαστό παιδί Ήταν πρωί του Αυγούστου κοντά στη ροδαυγή βγήκα να πάρω αέρα στην ανθισμένη γη βλέπω μια κόρη κλαίει σπαραχτικά θρηνεί σπάσε καρδιά μου εχάθη το γελαστό παιδί Είχεν αντρεία και θάρρος και αιώνια θα θρηνώ το πηδηχτό του βήμα το γέλιο το γλυκό ανάθεμα την ώρα κατάρα τη στιγμή σκοτώσαν οι εχθροί μας το γελαστό παιδί Μον' να 'ταν σκοτωμένο στου αρχηγού το πλάι και μόνον από βόλι Εγγλέζου να 'χε πάει κι από απεργία πείνας μέσα στη φυλακή θα 'ταν τιμή μου που 'χασα το γελαστό παιδί Βασιλικιά μου αγάπη μ' αγάπη θα στο λέω για το ό,τι έκανες αιώνια θα σε κλαίω γιατί όλους τους εχθρούς μας θα ξέκανες εσύ δόξα τιμή στ' αξέχαστο γελαστό παιδί 3. Δεν έχει η γη ο κόσμος θέση Δεν έχει η γη κι ο κόσμος θέση σαν κι αυτή ανάμεσα σε μας τους δυο. Δεν έχει η γη κι ο κόσμος θέση σαν κι αυτή Ακούσλα ταίρι μου χρυσό. 4. 'Ανοιξε λίγο το παράθυρο Άνοιξε σιγά την πόρτα Κλείσ' τη για να μην τραβάει όλη τη ζωή μου χύνω δάκρυα, δάκρυα το στόμα μου δεν ξέρει να γελάει Άνοιξε λίγο το παράθυρο Κι ασ' το φυρό για το Χριστό, Έμπα και κάτσε κι ύστερα θα σου το πω το μυστικό Μόν' μια φορά σαν έπεσε η εικόνα κι άφησε τη γριά τη βάβω μου ξερή κει που 'λεγε παλιό ιρλανδέζικο τραγούδι πως πούλησαν προδότες τον οδηγητή Άνοιξε λίγο το παράθυρο κι άσ' το φυρό για το Χριστό Έμπα και κάτσε κι ύστερα θα σου το πω το μυστικό Από τους μπάσταρδους τους ξένους κρύψε, καλή μου, το χάλι σου εμείς λιοντάρι και λυκόρνιο και ρόδο στο κεφάλι σου Άνοιξε λίγο το παράθυρο κι άσ' το φυρό για το Χριστό Έμπα και κάτσε κι ύστερα θα σου το πω το μυστικό 5. Δεν έχει θέση η γη Δεν έχει θέση η Γη παρά για τη ζωή δεν έχει θέση όπου κι αν πας. δεν έχει θέση η Γη παρά για τη ζωή σ' το λέω και νιώσ' το αν μ’ αγαπας. Τη μάνα σου μην την πετροβολάς όταν πεθάνει, αυτό θα σε πονάει Τη μάνα σου μην την πετροβολάς κάλλιο ο πατέρας σου πετριές ας φάει 6. Διαβάζεις την Αγία Γραφή Διαβάζεις την Αγία Γραφή, χρυσές σελίδες. Διαβάζεις λόγια ωραία που μιλάν για αγάπη. Διαβάζεις και για τον Πλάτωνα, όλους τους σοφούς που λεν για ελπίδα, για χαρά, για αγάπη, για ειρήνη. Μα αυτά λέω σαν ανόητα τα νιώθει ο νους, σα να λένε για λεπρούς ή για νεράιδες. Αλλά το ξέρεις όταν άνθρωπο χρειαστείς, πως σαν τον εαυτό σου εσέ δεν σ' αγαπάει κανείς. Επάσχισα κι εγώ να γίνω κάποιος. Στα δεκατρία εδούλεψα καλά στο τραμ, μα κι αν δεν έγινα γιατρός, στρατιωτικός, τον βασιλιά τον υπηρέτησα πιστά, ποτέ στους χαλεπούς καιρούς δεν πρόδωσα. Ούτε όταν οι Άγγλοι τα 'καναν σμπαράλια εδώ. Κι όταν γίναμε γίναμε ανεξάρτητοι ήμουν νομιμόφρων, μα σαν τον εαυτό σου εσέ δεν σ' αγαπάει κανείς. Πράγματι τους μικρούς εμάς της μεσαίας τάξεως μας φέρνουν γύρω σαν καφέδες σ' αγρυπνία, οι υπάλληλοι μας έχουν σαν γαϊδούρια στη σειρά, μας κοροϊδεύει ο όχλος όταν προσπαθούμε να 'χουμε τρόπους, να μιλάμε καθαρεύουσα. Έτσι ούτε σύλλογο έχουμε και είναι να μας κλαις. Μα μόνο τούτο ξέρουμε καλά και εμείς, πως σαν τον εαυτό σου εσέ δεν σ' αγαπάει κανείς. 7. Το Σεπτέμβριο θυμάμαι Το Σεπτέμβριο θυμάμαι όταν άδειαζαν οι πάγκοι κι έπαψ' ή βουή του κόσμου, πήγαν τα παιδιά για τσάι. Άσε μας θεέ ψηλά, να θυμόμαστε τ' απλά τώρα που έχουν πια πεθάνει όλοι που μας αγαπάνε, λοχαγοί και βασιλιάδες. Πέρα στην παλιά μας Κύπρο και στην Κένυα την καημένη όλοι εκεί βασανισμένοι μαύροι κι άσπροι από τους άσπρους. Και στα ξωτικά τα μέρη κι όπου ρίξουμε το μάτι το κουδούνι του σχολείου στο μισό Μπέλφαστ σημαίνει κι αχ, ή Αγγλία μας ή καημένη, λοχαγοί και βασιλιάδες. Σκόνταψα σ' ένα βραχνά μου και στο πάρκο κει του Ουΐνσδορ, τι θαρρείτε κει πώς ηύρα, περπατώντας στο σκοτάδι; Μισοδαγκωμένο μήλο και το πιο αστείο απ’ όλα χαραγμένα πέντε δόντια πέντε δόντια από παιδάκι, λοχαγοί και βασιλιάδες. 8. Θα σου δώσω ένα τόπι χρυσό Θα σου δώσω ένα τόπι χρυσό για να παίζεις στο χολ με παιδιά αν με πάρεις, με πάρεις, με πάρεις να 'μαι ταίρι σου πια. Θα σου δώσω τα κλειδιά της καρδιάς μου και τα χρήματα όσα κι αν έχω, αν με πάρεις, μ πάρεις, με πάρεις να 'μαι ταίρι σου πια. Θα σου δώσω ρολόι με καδένα να το δείχνεις κρυφά στα παιδιά αν με πάρεις, με πάρεις, με πάρεις να 'μαι ταίρι σου πια. Θ σου δώσω χρυσάφι, χρυσάφι να γεμίζεις τις χούφτες φλωριά αν με πάρεις, με πάρεις, με πάρεις ταίρι να 'μαστε πια Θα σου φτιάξω μια πίτα με κρέας θα σε κρύψω ως να φύγουν οι μάγκες αν με πάρεις, με πάριες με πάρεις ταίρι να 'μαστε πια. Όμως πρώτα να δούμε αν ταιριάζουμε, αν ταιριάζουμε οι δυο μας σωστά 9. Θα σου στείλω μάνα Θα σου στείλω μάνα ένα κουτί σπίρτα από την Ιρλανδία 'Ενας τοκογλύφος σκούζει: “Φτάσε χάρε, πάρε με πάρε με, ένας 'Αγγλος μου 'φαγε τα βόλια.” 10. Θες να ζεις απ' τις γυναίκες - Θες να ζεις απ'τις γυναίκες και ποτέ να μη δουλεύσεις; νά 'σαι σωματέμπορος; - Ναί, η μαύρη αλήθεια, θέλω. - Θες το στέκι σου στο Σόχο νά 'σαι Γουέστ Εντ νταβατζής; - Καλοπέραση γουστάρω Και γι'αυτό να γίνω ευτύς. - Tα πορνόφυλλα διαβάζεις Και γι'ανθρώπους σαν κι αυτούς ; Που λέν' γι'ασέλγειες και για φόνους. Δε μου λες, μου το δανείζεις ; - Nαί, μ'αρέσει νταβατζής Θα βαλθώ με τα σωστά μου να πιάσω εγγλέζικο παρά που'χει πέραση παντού. Η γεια σου, ο Θεός μαζί σου Πρωί βράδυ προσευχή Και στέλνε στη μητέρα σου ένα κάλπικο φλουρί. 11. Δεν παίρνει εδώ κανείς Δεν παίρνει εδώ κανείς τη θέση της μητέρας για να του δώσει ένα φιλί γλυκό για μένα. 12. Είμαι 'Αγγλος νιος και τυχερός Είμ' Άγγλος νιος και τυχερός θέλω τον βασιλιά κι ας ακριβαίνουν τον καπνό, φτάνει που με ρωτάν. Την γριά Αγγλία την αγαπώ από δύση σ' ανατολή, απ' τον Ιορδάνη ποταμό ως του Άτλα την ακτή. Την γριά Αγγλία όπου κι αν βρεθώ την έχω στην καρδιά, μόνο αυτούς τους νέγρους να έδιωχνα έξω με μια κλωτσιά. 13. Λατρεύω το Σωτήρα μου Λατρεύω το Σωτήρα μου τον Πλάστη μου αγαπώ, στην κόλαση είν' η θέση για τον οξαποδώ. Και λέω στον Mr Dulles παρακαλώ πολύ για μια μεγάλη χάρη, αχ όχι αστεία με το φεγγάρι. Είμαι μικρούλα Χριστιανή στα πόδια μου άσπρο χιόνι, καθημερνά προσεύχομαι για της Λαμπρής τ' αρνί. Φωνάζω στον McMillan που μοιάζει μανιτάρι για μια μεγάλη χάρη, αχ όχι αστεία με το φεγγάρι 14. Της κόλασης καμπάνες Της κόλασης καμπάνες για σας, όχι για μένα Ω θάνατέ μου έλα πού είν’ η ελπίδα γκλιν γκλαν γκλιν πού να ναι τάφε η νίκη σου Αν δεις τον εργολάβο, αν δεις τον οδηγό να πιείτε μια απ’ ότι έμεινε τώρα σας χαιρετώ 15. Ποιος δε μιλά για τη λαμπρή Ποιος δε μιλά για τη λαμπρή γιορτή ξανανιωμού, πάν τα παιδιά στον πόλεμο και παν του σκοτωμού. Με θάρρος οι τρανές καρδιές έπιασαν τα στενά, ψηλά η σημαία ανέμιζε η αντάρτισσα μπροστά. Δέκα χιλιάδες φτάσανε χακένιοι ταxτικοί για να σκοτώσουν τα παιδιά μα μείναν εδ' εκεί. Με πολυβόλα κι άρματα κανόνια τους σωρό, κανένας τους δε γύρισε, δε φταίμε εμείς για αυτό. Ένας με δέκα, ημέρες εξ, κρατήσαμε γερά και δεν περάσαν τις γραμμές, μ' όλα τους τα πυρά. Μας ρίξαν και φαρμακερά αέρια και καπνούς, μας κάψαν την πρωτεύουσα ωσάν τους Γερμανούς. Σκοτώσαν τους ηγέτες μας χωρίς απολογιά τους, γυναίκες μας, μικρά παιδιά στα γόνατα μπροστά τους. Τους τάφους άνοιγαν κρυφά και θάβαν τους νεκρούς, δεν πιάσαν ούτε σκότωσαν αντάρτες μας πιστούς. Ποιος δε μιλά για τη λαμπρή γιορτή ξανανιωμού, πάν τα παιδιά στον πόλεμο και παν του σκοτωμού. | ΈΝΑΣ ΌΜΗΡΟΣ On the Eighteenth Day of November 1. 'Ηταν 18 Νοέμβρη Just outside the town of Macroom. The tans in their big Crossley tenders, Came roaring along to their doom. But the boys of the column were waiting With hand grenades primed on the spot, And the Irish Republican Army Made shit of the whole mucking lot. The Laughing Boy 2. Το γελαστό παιδί It was on an August morning, all in the moring hours, I went to take the warming air all in the month of flowers, And there I saw a maiden and heard her mournful cry, Oh, what will mend my broken heart, I’ve lost my Laughing Boy. So strong, so wide, so brave he was, I’ll mourn his loss too sore When thinking that we’ll hear the laugh or springing step no more. Ah, curse the time, and sad the loss my heart to crucify, Than an Irish son, with a rebel gun, shot down my Laughing Boy. Oh, had he died by Pearse’s side, or in the G.P.O., Killed by an English bullet from the rifle of the foe, Or forcibly fed while Ashe lay dead in the dungeons of Mountjoy, I’d have cried with pride at the way he died, my own dear Laughing Boy. My princely love, can ageless love do more than tell to you Go raibh mile maith Agath, for all you tried to do, For all you did and would have done, my enemies to destroy, I’ll prize your name and guard your fame, my own dear Laughing Boy. Open the Door Softly 4. 'Ανοιξε λίγο το παράθυρο Open the door softly, Shut it-keep out the draught, For years and years, I’ve shed millions of tears, And never but once have I laughed. It was the time the holy picture fell, And knocked me old Granny cold, While she knitted and sang an old Irish song, It was by traitors poor old Ulster was sold. So open the window softly, For Jaysus’ sake, hang an old latch, Come in and lie down, and afterwards You can ask me what’s the catch. Before these foreign-born bastards, dear, See you don’t let yourself down, We’ll be the Lion and Unicorn, My Rose unto your Crown. I Remember in September 7. Το Σεπτέμβριο θυμάμαι I remember in September, When the final stumps were drawn, And the shouts of crowds now silent And the boys to tea were gone. Let us, oh Lord above us, Still remember simple things, When all are dead who love us, Oh the Captains and the Kings, When all are dead who love us, Oh the Captains and the Kings. Far away in dear old Cyprus, Or in Kenya’s dusty land, Where all bear the white man’s burden In many a strange land. As we look across our shoulder In West Belfast the school bell rings, And we sigh for dear old England, And the Captains and the Kings. I wandered in a nightmare All around Great Windsor Park, And what did you think I found there As I stumbled in the dark? It was an apple half-bitten, And sweetest of all things, Five baby teeth had written Of the Captains and the Kings. |
