Uuden ajan kynnyksellä [Laulu Anna Politkovskajalle]

Kerkko Koskinen

Originale

Слова: Т. Кокконен

UUDEN AJAN KYNNYKSELLÄ [LAULU ANNA POLITKOVSKAJALLE] Uuden ajan kynnyksellä syntyy mustelmia Uuden ajan kynnyksellä syntyy ruumiita Se joka kertoo totuuden se joka päättää toimia saa hississä luodin otsaan Ne eivät vielä tiedä sinusta ne eivät vielä tiedä minusta Ammutut laukaukset kuuluvat pitkälle (laukaukset kuuluvat pitkälle) mustelmat näkyvät pikälle (mustelmat näkyvät pitkälle) lopulta ne kuitenkin katoavat ja hautausmaan keskelle kasvaa kymmenen uutta puuta Uuden ajan kynnyksellä syntyy mustelmia Uuden ajan kynnyksellä syntyy ruumiita Kun maa on rumimmillaan ammutut muistetaan paremmin kuin ne jotka maksavat murhan Ne eivät vielä tiedä minusta ne eivät vielä tiedä sinusta Ammutut laukaukset kuuluvat pitkälle (laukaukset kuuluvat pitkälle) mustelmat näkyvät pikälle (mustelmat näkyvät pitkälle) lopulta ne kuitenkin katoavat ja hautausmaan keskelle kasvaa kymmenen uutta puuta.

НА ПОРОГЕ ПЕРЕМЕН (Памяти Анны Политковской) на пороге перемен раздаются синяки на пороге перемен рождаются мертвецы тот, кто правду говорит тот, кто берется за дело тот остается в лифте с пулей во лбу они еще не знают про тебя они еще не знают про меня выстрелы слышны издалека (выстрелы слышны издалека) синяки видны издалека (синяки видны издалека) все равно они исчезнут потом и на кладбище вырастет десять новых деревьев на пороге перемен раздаются синяки на пороге перемен рождаются мертвецы когда покрыта грязью страна убитых помнят лучше чем убийц, и тех, кто им платит они еще не знают про тебя они еще не знают про меня выстрелы слышны издалека (выстрелы слышны издалека) синяки видны издалека (синяки видны издалека) все равно они исчезнут потом и на кладбище вырастет десять новых деревьев