Песенка о бумажном солдатике

Bulat Šalvovič Okudžava / Булат Шалвович Oкуджава

Originale

Versione polacca di Wojciech Młynarski

ПЕСЕНКА О БУМАЖНОМ СОЛДАТИКЕ Один солдат на свете жил, красивый и отважный, но он игрушкой детской был, ведь был солдат бумажный. Он переделать мир хотел, чтоб был счастливым каждый, а сам на ниточке висел: ведь был солдат бумажный Он был бы рад в огонь и в дым за вас погибнуть дважды, но потешались вы над ним, ведь был солдат бумажный. Не доверяли вы ему своих секретов важных, а почему? А потому, что был солдат бумажный. А он, судьбу свою кляня, не тихой жизни жаждал, и все просил: "Огня! Огня!" Забыв, что он бумажный. В огонь? Ну что ж, иди! Идешь? И он шагнул однажды, и там сгорел он ни за грош: ведь был солдат бумажный. (1959)

PIOSENKA O PAPIEROWYM ŻOŁNIERZYKU Raz pewien żołnierz sobie żył odważny i zawzięty, lecz cóż... zabawką tylko był, z papieru był wycięty. Świat zmieniać, uszczęśliwiać go nasz żołnierz był gotowy, lecz nad łóżeczkiem wisiał, bo był tylko papierowy. Pod kule chętnie by jak w dym szedł za was bez namowy i mieliśmy sto pociech z nim: był przecież papierowy. I nigdy mu nie zwierzał sztab tajemnic swych wojskowych. A czemu tak? Dlatego tak, że był on papierowy. Wyzywał los, w pogardzie miał tchórzliwych dezerterów i: "Ognia! Ognia!" ciągle łkał, choć przecież był z papieru. Niejeden wódz już w ogniu znikł, niejeden szeregowy... I poszedł w ogień... Zginął w mig - nasz żołnierz papierowy.