La prière [including Il n'y a pas d'amour heureux and Preghiera in gennaio]
Georges BrassensTraduzione finlandese della »Preghiera in gennaio« di Fabrizio... | |
MODLITWA STYCZNIOWA Racz, Panie, przyozdobić Dla niego ścieżkę kwieciem, Niech duszę odda Tobie, Choć ciałem wzgardził przecież, I niech zobaczy w końcu, Gdy już wytchnienia zazna, Jak w niebie w pełnym słońcu Rozbłyska każda gwiazda. A kroku gdy przyśpieszy Ostatni widząc mostek, Do samobójców rzeszy Te powie słowa proste: „Do Raju chodźcie śmiało, Gdzie mnie też wiedzie droga, Bo piekło nie ostało Się w świecie Pana Boga”. Pozwólcie, by, zmęczony, Przyjść do was się odważył, A za nim w ślad miliony Tych wszystkich białych twarzy, Bo, by powrócił, trzeba W na śmierć zaszczutych tłumie, Odwagą wobec nieba Dorównać któż im umie? Porządni ludzie, szczerze Uwierzcie w taki obraz: Każdego w niebie bierze Bóg w swe ramiona dobre, Kto ma stargane włosy I drga mu warga blada, Bo miał pogardy dosyć I śmierć sam sobie zadał. O, Miłosierny Panie, Pod Swoje Rajskie Strzechy Tych prosisz na mieszkanie, Co trzeba im pociechy, Mniej tych zaś, co niczego Nie mają na sumieniu... Siedź, piekło, w głowie tego, Kto żyje w piekła cieniu. Nie znajdzie się lepszego, By oddać w Twe ramiona Pomyłki przecież kiedyś Przez Ciebie odkupione. Głos jego słyszeć możesz, Już wiatr go niesie wszędzie, O, Miłosierny Boże, Zobaczysz, warto będzie, O, Miłosierny Boże, Zobaczysz, warto będzie. | TAMMIKUUN RUKOUS Suo, että kukkien peittämä on hänen tiensä, Herra, kun hänen on aika luovuttaa sinulle sielunsa ja maailmalle ruumiinsa, kun hän saapuu taivaaseesi, sinne, missä päivän valkeudessakin tähdet loistavat. Kun hänen tiensä käy yli viimeisen, vanhan sillan, itsemurhan tekijöitä hän suutelee otsalle ja sanoo: Tulkaa paratiisiin, sinne, mihin minäkin menen, sillä helvettiä ei ole hyvän Jumalan maailmassa. Suokaa hänen tulla luoksenne väsyneine luineen seurassaan tuhansittain noita kalpeita kasvoja. Suokaa hänen palata tykönne, torjuttujen kuolleiden joukkoon, niiden, jotka taivaalle ja maalle ovat osoittaneet rohkeutensa. Oikeamieliset herrat, toivottavasti ette pahastu, kun taivaassa pyhiensä keskellä Jumala huomassaan tukahduttaa huokaukset niiden kalvailta huulilta, jotka vihan ja tietämättömyyden asemesta valitsivat kuoleman. Armelias Jumala, kauniin paratiisisi sinä olet tehnyt pääasiassa niille, joilta hymy puuttuu, niille, jotka ovat eläneet omatunto puhtaana; helvetti on vain niille, jotka sitä pelkäävät. Paremmin kuin hän ei kukaan toinen voi sinulle koskaan osoittaa niitä rikkeitä, joita teemme kaikki me, jotka sinä voit ja haluat pelastaa. Kuule hänen ääntään, joka tuulessa laulaa. Armelias Jumala, olet näkevä, että näin on hyvä. |