Изгнаници [Креће се лађа француска]
Branislav Milosavljević / Бранислав Милосављевић| Преовлађујућа верзија / Versione prevalente / Prevailing version... | |
| ESILIATI Il mare azzurro è vasto , vasto, freddo, profondo. Eccola muoversi la nave francese dai moli di Salonicco. I miei compagni se ne vanno I miei compagni , cavalieri serbi, in Africa terra lontana; portano con sé una grande pena. Banditi dalla loro terra, giovani vagano nel mondo; Matrigna, non madre, addio per sempre, Serbia! Così, quando il mare comincia a oscillare, battendo freneticamente forte, tutti pregano San Nicola, il suo potere in mare! Molti di loro saranno prede dei sottomarini tedeschi in agguato, molti serbi furono abbandonati per marcire nel fondo del mare freddo. In cosa ha sbagliato il serbo? Ha sempre pregato Dio; ha combattuto per sette anni; ha festeggiato in trincea il suo santo. Mamma, aspetti invano, lui non tornerà sano e salvo, il mare è pieno - è calmo; il tuo unico figlio nel suo grembo! | КРЕЋЕ СЕ ЛАЂА ФРАНЦУСКА Силно је море дубоко, [1] Дубоко, плаво, широко. Нигде му краја видети, Не могу мисли поднети. Креће се лађа француска Са пристаништа солунска, Транспорт се креће србади, Ратници, браћа, болесни. Сваки се војник борио, У рову славу славио, Срећан се Богу молио, Да би се кући вратио. Радости нема ни за трен, Наиђе швапски сумарен, Сви моле светог Николу, Његову силу на мору Полазим тужан, болестан, Помислиm: Боже, нисам сам, И моја браћа путују, Да са мном скупа тугују. |
KREĆE SE LAĐA FRANCUSKA
Silno je more duboko,
Duboko, plavo, široko.
Nigde mu kraja videti,
Ne mogu misli podneti.
Kreće se lađa francuska
Sa pristaništa solunska,
Transport se kreće srbadi,
Ratnici, braća, bolesni.
Svaki se vojnik borio,
U rovu slavu slavio,
Srećan se Bogu molio,
Da bi se kući vratio.
Polazim tužan, bolestan,
Pomislim: Bože, nisam sam,
I moja braća putuju,
Da sa mnom skupa tuguju.
Radosti nema ni za tren,
Naiđe švapski sumaren,
Svi mole svetog Nikolu,
Njegovu silu na moru