Kalò taxidi Buon viaggio
Paolo Rizzi| Original | Μετέφρασε στα Ελληνικά / Traduzione greca / Greek translation... |
| KALÒ TAXIDI BUON VIAGGIO καλό ταξίδι - buon viaggio Nausicaa fu ospitale e provò pena Offrì allo sventurato ogni supporto Omero ci cantò nel suo poema Che la terra Feacia accoglie in porto “O straniero tu hai senno non sei malvagio Avrai certo una veste e quel che occorre Ogni povero che qui da noi farà naufragio Implorando aiuto avrà chi lo soccorre” Questa terra Europa oggi è il miraggio Di chi è lontano e non la possiede Di chi il mare prende e rischia un viaggio Per posare su di lei il proprio piede Europa è il sogno di chi vien respinto Non di chi sazio l'abita da secoli Per lui quel sogno è stato estinto Dalla finanza e dai suoi miracoli Al largo di Pylos nel mar Egeo A Sud di Morea Peloponneso Giace giù sul fondo come in ipogeo Un peschereccio con l’umano peso Magia di Ecàte calante luna Non salvò le famiglie nella stiva Il mare era calmo non fu sfortuna La Grecia non li volle sulla sua riva O cara Europa figlia dell’Oriente Toro d’Olimpo ti rapì fanciulla Perché respingi tutta quella gente Ti son fratello ti sono sorella A chi fugge Kalò taxidi A chi sogna Kalò taxidi A chi muore Kalò taxidi | Καλό ταξίδι [1] Η Ναυσικά ήταν φιλόξενη και λυπήθηκε Προσέφερε στον άτυχον κάθε συμπαράσταση Ο Όμηρος το τραγούδησε στο ποίημά του Πως η γη των Φαιάκων υποδέχεται στο λιμάνι της «Ξένε, είσαι συνετός , δεν είσαι πονηρός Σίγουρα έχεις ένα φόρεμα κι όλα χρειάζεσαι Κάθε φτωχός που θα ναυαγήσει εδώ, γιά βοήθεια Παρακαλώντας, θα έχει κάποιον που τον βοηθά» Αυτή η γη Ευρώπη σήμερα είναι η χίμαιρα Όλων αυτών που είναι μακριά και δεν την έχουν Και παίρνουν τη θάλασσα μ’ επικίνδυνο ταξίδι Να βάλουν πάνω σ’αυτήν τα πόδια τους Η Ευρώπη είναι το όνειρο όσων απορρίπτονται Κι όχι των χορτασμένων που έζησαν εκεί γι’ αιώνες, Γι’ εκείνους, αυτό το όνειρο το σβήσανε Το κεφάλαιο και τα θαύματά του Σ’ ανοιχτή θάλασσα κοντά σε Πύλο στον Αιγαίο Νότια της Μωριάς στη Πελοπόννησο Κείται στο βυθό, σαν σε υπόγειο Ένα αλιευτικό με ανθρώπινο βάρος Η μαγεία της Εκάτης, η φθίνουσα σελήνη Δεν έσωσε τις οικογένειες στο αμπάρι Η θάλασσα ήταν ήρεμη, δεν ήταν κακή τύχη Η Ελλάδα δεν τους ήθελε στην ακτή της Ω αγαπητή Ευρώπη, θυγατέρα της Ανατολής Ο Ταύρος του Ολύμπου σε απήγαγε κορίτσι Γιατί απορρίπτεις όλους αυτούς τους ανθρώπους Που ‘ναι αδερφοί σου, αδερφές σου Σε όσους φεύγουν καλό ταξίδι Σε όσους ονειρεύονται καλό ταξίδι Σε όσους πεθαίνουν καλό ταξίδι |
I Nafsiká ítan filóxeni ke lypíthike
Proséfere ston átyhon káthe symbarástassi
O Ómiros to tragúdisse sto píimatu
Pos i yi ton Feákon ypodhéhete sto limánitis
“Xéne, ísse synetós, dhen ísse ponirós
Sígura éhis éna fórema kióla hriásesse
Káthe ftohós putha navayíssi edhó, ya voíthia
Parakalóndas, tha íhi kápiom buton voithá”
Aftí i yi Evrópi símera íne i hímera
ólon aftóm buíne makriá ke dhendin éhun
Ke pérnun di thálassa m’epikíndyno taxídhi
Na válum báno s’aftín ta pódhia tus
I Evrópi íne to óniro ósson aporrýptonde
Ki ohi ton hortasménon pu ézissan ekí yayónes,
Yekínus, aftó to óniro to svíssane
To kefáleo ke ta thávmata tu
S’anihtí thálassa kondá se Pýlo ston Eyéo
Nótia tis Moriás sti Pelopónisso
Kíte sto vythó, san se ypóyo
éna alieftikó me anthrópino város
I mayía tis Ekátis, i fthínussa selíni
Dhen éssosse tis ikoyénies sto ambári
I thálassa ítan írimi, dhen ítan kakí týhi
I Eládha dhéndus íthele stin aktí tis
O agapití Evrópi, thygatéra tis Anatolís
O Távros tu Olýmbu se apígaye korítsi
Yatí aporríptis ólus aftús tus anthrópus
Pu’ne adherfí su, adherfés su
Se óssus févgun kaló taxídhi
Se óssus onirévonde kaló taxídhi
Se óssus pethénun kaló taxídhi