Carl Sagan: Pale Blue Dot

GLI EXTRA DELLE CCG / AWS EXTRAS / LES EXTRAS DES CCG

Originale

Nederlandse vertaling / Traduzione neerlandese / Traduction néerlandaise...

CARL SAGAN: PALE BLUE DOT “ From this distant vantage point, the Earth might not seem of particular interest. But for us, it's different. Consider again that dot. That's here, that's home, that's us. On it everyone you love, everyone you know, everyone you ever heard of, every human being who ever was, lived out their lives. The aggregate of our joy and suffering, thousands of confident religions, ideologies, and economic doctrines, every hunter and forager, every hero and coward, every creator and destroyer of civilization, every king and peasant, every young couple in love, every mother and father, hopeful child, inventor and explorer, every teacher of morals, every corrupt politician, every "superstar," every "supreme leader," every saint and sinner in the history of our species lived there – on a mote of dust suspended in a sunbeam. The Earth is a very small stage in a vast cosmic arena. Think of the rivers of blood spilled by all those generals and emperors so that, in glory and triumph, they could become the momentary masters of a fraction of a dot. Think of the endless cruelties visited by the inhabitants of one corner of this pixel on the scarcely distinguishable inhabitants of some other corner, how frequent their misunderstandings, how eager they are to kill one another, how fervent their hatreds. Our posturings, our imagined self-importance, the delusion that we have some privileged position in the Universe, are challenged by this point of pale light. Our planet is a lonely speck in the great enveloping cosmic dark. In our obscurity, in all this vastness, there is no hint that help will come from elsewhere to save us from ourselves. The Earth is the only world known so far to harbor life. There is nowhere else, at least in the near future, to which our species could migrate. Visit, yes. Settle, not yet. Like it or not, for the moment the Earth is where we make our stand. It has been said that astronomy is a humbling and character-building experience. There is perhaps no better demonstration of the folly of human conceits than this distant image of our tiny world. To me, it underscores our responsibility to deal more kindly with one another, and to preserve and cherish the pale blue dot, the only home we've ever known. ”

Een klein blauw stipje “Het is ons gelukt vanuit de ruimte deze foto te maken en als je er naar kijkt zie je een stipje. Dat is hier. Dat is thuis. Dat zijn wij. Daarop heeft iedereen van wie je ooit gehoord hebt, elk mens dat ooit geleefd heeft, hun leven doorgebracht. Het is de verzameling van al onze vreugde en ons lijden, duizenden zelfverzekerde religies, ideologiën en economische theorieën, elke jager en verzamelaar, elke held en lafaard, elke schepper en vernietiger van beschavingen, elke koning en knecht, elk verliefd stelletje, elk hoopvol kind, elke moeder en vader, elke uitvinder en ontdekkingsreiziger, elke leraar in moraal, elke corrupte politicus, elke superster, elke hoogste leider, elke heilige en zondaar in de geschiedenis van de mensheid, heeft op dat stukje stof geleefd, dat daar in een zonnestraal is gevangen. De aarde is een zeer klein podium in een grote kosmische arena. Denk eens aan de rivieren van bloed die door generaals en keizers zijn verspild zodat ze in glorie en triomf de tijdelijke meesters van een fractie van dat stipje zouden worden. Denk aan de eindeloze wreedheden die de bewoners van een klein hoekje van dat stipje begingen op de nauwelijks zichtbare bewoners van een ander hoekje van dat stipje. Hoe vaak waren er misverstanden, hoe graag wilden ze elkaar doden, hoe extreem was hun haat. Al de houdingen die we aannemen, ons ingebeelde idee dat we heel belangrijk zijn, de misleiding dat we een of andere bijzondere positie in het universum hebben, worden aangevochten door dit puntje van bleek licht. Onze planeet is een eenzaam spatje in een groot omvattend kosmisch duister. In onze onzichtbaarheid — temidden van al die uitgestrekheid — is er geen aanwijzing dat er hulp van elders zal komen om ons van onszelf te redden… Het is aan ons. Er wordt gezegd dat astronomie een mens nederig maakt en ik wil er aan toe voegen, eat het een karaktervormende ervaring is. Naar mijn idee is er waarschijnlijk geen beter voorbeeld van de dwaasheid van menselijke zelfingenomenheid dan dit verre beeld van ons kleine wereldje. Het onderstreept voor mij onze verantwoordelijkheid om vriendelijker met elkaar om te gaan en de bleke blauwe stip te bewaren en te koesteren – het is het enige ‘thuis’ dat we ooit gekend hebben.”