Helebçe
Şivan Perwer| Original | Svensk översättning / Wergera swêdî / Traduzione svedese / T... |
| HELEBÇE [axaftin] Hey gidî dunyayê! Dunya bi xweşi û bi zilm. Ma qey tu têra însana na ke? Te însanê xweş û delal çê kirî û bi afrandî, bû çi çavê însanan bar û têr na be? Geh ser te xweş di kin û geh dûman û ewren reş û tarî li ser te di barînin. Hev dû di qalînin… Hey gidî însan bû çi çavê te bar û ter na be? Ma rû kê dunyayê tera te na ke? Pêr li Nagasaki û Hiroshima, dûh li Vietnam e, îro li Kurdistan e. Ma Helebçe hindik e? Sal 1988 meha adarê, gulê Newrozê disa di bişkivîn. Ewre reş û tarî bi ser Newroza te hatin, bê kef û şahî, bê xweşî. Newroz e dîsa serê xwe bar kirin u tovê xwe li bera erdê dan. Ji bû carek din di jîn werin. wey lo lo wey lo lo lo lo ... Ez ê daketim kel kas, xanan Ez ê daketim serê birc û van diyaran Ez ê bi ser kela dilê xwe de mijûl bûm Dîsa ji xeman û kulan û derdan birîn in Ax de wey lo lo lo lo lo lo… Dîsa bombe û baran e, her derê girtî mij û dûman e Dîsa nalenala birîndaran e Dengê dayika tê li ser lorikên wan e Bavik bi keder xwe diavêje ser zarokan e Lê zarok mane bênefes, bêruh û bêcan e Ax birîndar im wey lo lo lo... Hey lê lê, wey lê lê ferman e hawar hawar hawar hawar Dîsa li me ferman e Li jor tête giregir û hume-huma ba virok û teyaran e Her der xistiye nava agir û mij û dûman e Li jêr tête qireqîra zarokan, hawara dayîk û bavan e Dîsa dîrok xwe nû ve dike, weke carek dinê ji caran e Weke Diyarbakir, weke Palo û Gênc û Agirî, Dêrsim Wehe Mehabad û weke Berzan e Îro dîsa li Deşta[1] Silêmaniyê, li kêleka Hendirê Li bajarê Helebçebomb fermana me Kurdan e ferman e, ferman e ferman e, ferman e ferman e, ferman e ferman e Dîsa hatin qelandin zarok û zêç, tev dayik û bavan e, Ax hawar hawar hawar hawar hawar hawar li me ferman e ferman e li min ay... Ax birîndarê we me, li min oy... Erê hey lê lê lê lê... ere hey lo lo... hey lo lo hey lo lo hey lo lo Hawar Kurdino hûn ê bikin bilezînin Hûnê kaxez û pênûsekê bibînin, binivisînin Dinya alemê pê bihisînin Serok û rêberên Kurdan li hev bînin Bira bi yek bin ji halê me re tistekî ji dinyayê re binivisînin Bira xelk û aleman pê bihisînin Da ku çarekê ji hatê me Kurdan re bibînim Me ji bin ve bindestiyê derînin hawar hawar... hawar hawar... hawar... Heyfa Kurdistan ku îro disewitînin[2] Agir li serê me Kurdan dibarînin Ax de ay... lo ax de li min birîndarê we me. | HELEBÇE HELEBÇE [talande röst] O, värld full av lidande och förtryck Må människan bli god Må hon formas lycklig och fager Vad är orsaken till människans omätliga begär? Först välvilja, sedan mörker och kolsvart dimma över henne faller Tillsammans i lågor O, människa varför mättas inte ditt begär? Varför är du inte tillfreds? Förrgår Nagasaki och Hiroshima I går Vietnamn I dag Kurdistan Är angreppet i Halabja oansenlig? Året är 1988, i mars Vårens blommor blomstrar på nytt Men Newroz möts av svarta moln och mörker Utan fröjd och fest, utan nyårets lust Med huvudet nedböjt, faller på knä För att en dag ånyo leva Å, lo lo... Å, lo lo ... Jag gick ner för fästningar och citadell Jag gick ner från torn och slott Jag lyssnade till mitt hjärtas rop Återigen sårad av vemod, sorg och lidande Å, jag lider, lo lo... Ve, lo lo... Återigen regnar bomberna Överallt dimma och rök Ånyo, gråter skadade Mödrar skriker invid sina barns vaggor Fäder skyddar sina barn med sina kroppar Men barnen är andfådda, själlösa och livlösa Jag är sårad... Å, lo lo... Å, lo lo... Å, le le... Å, le le... Order om utrotning... Å, å, å... Skri, rop... Än en gång ordern på oss verkställs Under dånande plan och vrålande bomber Allt täckt av dimma och rök Barnen gråter, mödrar och fäder våndas Såsom fasan i det förlidna Som i Diyarbakir, i Palu och Genj, Liksom folkmordet i Dersim Som i Mehabad, såsom i Barzan I dag är det slätten i Silemani, intill berget Hendren En order om staden Halabja, förintelse av kurder Det är en order, det är en order... Ånyo de kommer, bränner våra barn, mödrar och fäder Å, skri, rop... förintelsens order, ack, ack, ve... Å, jag är sårad... Å... Å, å, le le... Ä, lo lo... Skri, visa barmhärtighet, undsätt oss, vi är i nöd Ta ett papper och en penna, Låt oss tillsammans skriva dem Låt oss väcka världen ur håglöshet Kurdiska ledare och överhuvuden vänligen, samla eder Bli ense, upplys världen om vår situation De är apatiska Låt dem se och höra om vår tillstånd Befria oss från dessa bojor Skri, skri, rop, rop... Det är en skam att Kurdistan brinner ånyo Lågor faller åter på kurder Å, ack... Ååå, lo, lo... Mot mig... Jag lider för er... Jag är bedrövad...Ack.. |
[2] Instead of dis, ewitînin, as per the web text transcriptions