Kadınlarımız
Şanar Yurdatapan| English translation / Ingilizce çeviri / Traduzione inglese ... | |
| KADINLARIMIZ | KADINLARIMIZ |
Anadolu Sürat Katarında yemekli vagonda 24'ü 10 geçiyordu saat. Yemekli vagonda üç kişiydiler : Garson Mustafa, Metrdotel ve Aşçıbaşı Mahmut Aşer. Oturmuşlardı birinci masaya, oraya büyüklerden insan oturmuştu bir saat önce. Masaların beyaz örtüleri kaldırılmıştı. Kırmızı abajurlar sönmüştü, şimdi sadece eski kumaş parçalarıydılar. Terkedilmiş bir meyhane kokuyordu. Ve Garson Mustafa destanı okuyordu: 922 SENESi AGUSTOS AYI ve HİKA YEİ KADlNLARlMIZ ve ALTI AGUSTOS EMRi ve HiKA YEi BİR ALETLE BİR İNSAN KADINLARIMIZ” | It was 12:10 a.m. in the dining car of the Anatolia Express. Three people were left in the car: the waiter Mustafa, the maitre d’, and Chef Mahmut Asher. They sat at the first table, where the dignitary had sat an hour ago. The white tablecloths were gone, and the red lights had been turned off— now they were just old lamp shades. It smelled like a deserted bar. And the waiter Mustafa read his epic: “ ‘AUGUST 1922’ and ‘THE STORY OF OUR WOMEN’ and THE ORDERS OF AUGUST 6...’” Chef Mahmut Asher asked: “Is that where we quit?” “Yes. We read the story of Mustafa Suphi and his comrades last, and this section is next.” “Okay, then, read.” “I'm reading: [ THE STORY OF OUR WOMEN ] |
| Sordu Aşçıbaşı Mahmut Aşer : « Burda mı kaldıktı, yavrum?» “- Evet. Hikayei Mustafa Suphi ve Arkadaşları'nı okuduk en son, sonra burası geliyor.» “- Peki öyleysem, oku.” “- Okuyorum: Ayın altında kağnılar gidiyordu. Kağnılar gidiyordu Akşehir üstünden Afyon'a doğru. Toprak öyle bitip tükenmez. dağlar öyle uzakta, sanki gidenler hiçbir zaman hiçbir menzile erişmeyecekti. Kağnılar yürüyordu yekpare meşeden tekerlekleriyle.ve onlar ayın altında dönen ilk tekerlekti. Ayın altında öküzlerbaşka ve çok küçük bir dünyadan gelmişler gibi ufacık, kısacıktılar ve pırıltılar vardı hasta, kırık boynuzlarındave ayakları altında akan toprak Gece aydınlık ve sıcaktoprak ve topraktı . ve kağnılarda tahta yataklarında koyu mavi humbaralar çırılçıplaktı. ve kadınlar birbirlerinden gizleyerek bakıyorlardı ayın altında geçmiş kafilelerden kalan öküz ve tekerlek ölülerine. Ve kadınlar bizim kadınlarımız: korkunç ve mübarek elleri, ince, küçük çeneleri, kocaman gözleriyle ve sanki hiç yaşamamış gibi ölenanamız, avradımız, yarimiz ve soframızdaki yeri öküzümüzden sonra gelen ve dağlara kaçırıp uğrunda hapis yattığımızve ekinde, tütünde, odunda ve pazardaki ve karasabana koşulan ve ağıllarda ışıltısında yere saplı bıçakların oynak, ağır kalçaları ve zilleriyle bizim olan kadınlar şimdi ayın altındabizim kadınlarımız kağnıların ve hartuçların peşinde harman yerine kehribar başaklı sap çeker gibi aynı yürek ferahlığı, aynı yorgun alışkanlık içindeydiler. Ve on beşlik şarapnelin çeliğinde ince boyunlu çocuklar oynuyordu. Ve ayın altında kağnılaryürüyordu Akşehir üstünden Afyon'a doğru. | The ox carts rolled under the moon. The ox carts rolled beyond Akshehir toward Afyon. The land was so vast and the mountains so far in the distance, it seemed they'd never reach their destination. The ox carts advanced on solid oak wheels,the first wheels that ever turned under the moon. The oxen belonged to a world in miniature, under the moon,tiny and dwarfed and the light played on their sickly broken horns and the earth flowed under their feet, The night was bright and warm,earth and more earth. and in their wooden beds on the ox carts the dark-blue bombshells lay stark-naked. And the women hid their glances from one another as they eyed the dead oxen and wheels from past convoys .. . And the women, our women with their awesome, sacred hands, pointed little chins, and big eyes, who die without ever having lived,our mothers, lovers, wives, who get fed at our tables after the oxen, who we abduct and carry off to the hillsand go to prison for, who harvest grain, cut tobacco, chop wood, and barter in the markets,who we harness to our plows, who with their bells and undulant heavy hips surrender to us in sheepfolds in the gleam of knives stuck in the ground- the women, walked under the moon nowour women, behind the ox carts and shells with the same ease and accustomed weariness of women hauling amber-eared sheaves to the threshing floor. And their scrawny-necked children slept on the steel of 15-cm. shrapnel shells. And the ox carts advanced under the moonbeyond Akshehir toward Afyon. |
