| Originale | Version française – Le bleu profond de Carlo Giuliani – Marc... |
| ΤΟ ΒΑΘΎ ΜΠΛΕ ΤΟΥ ΚΆΡΛΟ ΤΖΟΥΛΙΆΝΙ | LE BLEU PROFOND DE CARLO GIULIANI |
| | |
| Στου Βίγια τον παλμό και του Φραντσίσκο | Dans les palpitations de Bigia et de Francisco, |
| το άσθμα από του όπλου την κλαγγή | dans les hoquets du fracas des armes, |
| σ` αναζητώ, σε χάνω και σε βρίσκω | je te cherche, je te perds, et je te trouve |
| και ξαναρχίζω πάντα απ` την αρχή. | et je recommence toujours au début. |
| | |
| Η ιστορία σου τιμές δεν έχει | Ton histoire n'a reçu aucun honneur, |
| κι ενός αλήτη είναι η ζωή | La vérité unique, c'est la vie |
| που του` ναι αδιάφορο αν λιάζει ή βρέχει | Il ne lui importe pas que le soleil brille ou qu'il pleuve, |
| κι έχει γι` ασήμι την αναπνοή | et que le souffle soit comme l'argent. |
| | |
| Στα δυο σκυλιά σου μόνο να` σαι αφέντης | Sois le maître de tes deux chiens |
| και δούλος να` σαι μόνο στην αυγή | et esclave, sois-le seulement à l'aube |
| που με το φως της έρχεσαι και φεύγεις | quand tu arrives et pars avec sa lumière |
| πριν να χαθείς σε ρότα μυστική. | avant de te perdre sur une route mystérieuse. |
| | |
| Κάρλο... Κάρλο... | Carlo... Carlo... |
| Η ισχνή η μορφή σου τη ζωή μου ταράζει | Ta maigreur tourmente ma vie |
| Κάρλο... Κάρλο... | Carlo... Carlo... |
| Το τελευταίο σου βήμα χίλια δώρα μου τάζει | Ton dernier pas m'offre mille présents... |
| Κάρλο... | Carlo... |
