Colors of the Wind

Judy Kuhn

Originale

Versione greca interpretata da Φιόνα Τζαβάρα (Fióna Tzavára) da ...

COLORS OF THE WIND You think I'm an ignorant savage And you've been so many places I guess it must be so But still I cannot see If the savage one is me How can there be so much that you don't know You don't know You think you own whatever land you land on The Earth is just a dead thing you can claim But I know every rock and tree and creature Has a life, has a spirit, has a name You think the only people who are people Are the people who look and think like you But if you walk the footsteps of a stranger You'll learn things you never knew, you never knew Have you ever heard the wolf cry to the blue corn moon Or asked the grinning bobcat why he grinned Can you sing with all the voices of the mountains Can you paint with all the colors of the wind Can you paint with all the colors of the wind Come run the hidden pine trails of the forest Come taste the sun sweet berries of the Earth Come roll in all the riches all around you And for once, never wonder what they're worth The rainstorm and the river are my brothers The heron and the otter are my friends And we are all connected to each other In a circle, in a hoop that never ends How high will the sycamore grow If you cut it down, then you'll never know And you'll never hear the wolf cry to the blue corn moon For whether we are white or copper skinned We need to sing with all the voices of the mountains We need to paint with all the colors of the wind You can own the Earth and still All you'll own is Earth until You can paint with all the colors of the wind

ΤΑ ΧΡΏΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΝΈΜΟΥ Θαρρείς απολίτιστη είμαι Στα μέρη που έχεις πάει είδες πολιτισμό Μα γιατί θεωρείς πως οι άγριοι είμαστε εμείς; Τι έχεις στο μυαλό σου αγνοώ, αγνοώ Θαρρείς αυτή τη γη πως την ορίζεις Σα να 'ταν κάτι άψυχο, νεκρό Μα κάθε πέτρα ή δέντρο που γνωρίζεις Κρύβει μέσα του ένα πνεύμα ζωντανό Θαρρείς πως άνθρωποι είναι όσοι έχουν Μονάχα τη δική σου τη μορφή Μα αν ακολουθήσεις έναν ξένο, Θε να δεις ό,τι δεν είχεις φανταστεί Έχεις δει ποτέ σου μαύρους αετούς που ορμούν; Ρωτάς γιατί ο λύκος αλυχτά; Τραγουδάς ποτέ του δάσους τα σημάδια; Με τα χρώματα του ανέμου εσύ πετάς; Με τα χρώματα του ανέμου εσύ πετάς; Κρυφά του δάσους πάρε μονοπάτια Δοκίμασε γλυκούς καρπούς της γης Βουτήξου μες στα πλούτη αυτής της φύσης Κι άλλο κέρδος μη ζητάς αλλού να βρεις Αδέρφια μου η βροχή και το ποτάμι Παρέα μου τα άγρια πουλιά Και όλοι ενωμένοι προχωράμε Σ' έναν κύκλο στης ζωής την αγκαλιά Αν κόψεις ένα δέντρο, κόβεις μια ζωή, μια γλυκιά ζωή Και ποτέ σου δε θ' ακούσεις αετούς να ορμούν Τι κι αν είμαστε ερυθρόδερμοι ή λευκοί Μας χρειάζονται οι φωνές αυτού του δάσους Και τα χρώματα του ανέμου στην ψυχή Κι αν κρατάς αυτή τη γη, θα 'ναι χώμα επειδή Λείπουν χρώματα του ανέμου στην ψυχή