La Jolie Rousse
Guillaume ApollinaireTraduzione italiana di C.P. da http://scaffalinvisibili.blogspot | |
PRZEŚLICZNA RUDOWŁOSA | LA BELLA ROSSA |
Oto ja wobec wszystkich człowiek przy zdrowych zmysłach Znający życie i śmierć to co żyjący znać może Który poznałem cierpienia i radość miłości Który potrafiłem niekiedy narzucać swoje myśli Znający wiele języków Który niemało podróżowałem Ja co widziałem wojnę w Artylerii i Piechocie Raniony w głowę z czaszką trepanowaną pod chloroformem Który straciłem najlepszych przyjaciół w straszliwej bitwie Wiem o starym i nowym ile poszczególny człowiek może o tym wiedzieć I nie dbając dzisiaj o tę wojnę Miedzy nami i dla nas przyjaciele moi Rozstrzygam ten długi spór tradycji i wynalazczości Porządku i Przygody | Sono agli occhi di tutti un uomo di buon senso Che conosce la vita e della morte sa quello che un vivente può sapere Che ha provato le pene e le gioie d’amore Che qualche volta ha imposto le sue idee Che conosce le lingue Che ha viaggiato un bel po’ E ha visto la guerra in Fanteria e Artiglieria Ferito alla testa trapanato sotto cloroformio Che ha perso nella lotta spaventosa gli amici migliori Che sa dell’antico e del nuovo tutto ciò che un uomo solo può dei due sapere E senza preoccuparmi oggi di questa guerra Tra di noi e per noi amici miei Giudico questa lunga contesa fra tradizione e invenzione Fra Ordine e Avventura |
Wy których usta są na podobieństwo ust Boga Usta które są samym porządkiem Bądźcie wyrozumiali kiedy nas porównujecie Z tymi co byli doskonałością porządku Nas którzy wszędzie wietrzymy przygodę | Voi con la bocca fatta a immagine di quella di Dio Bocca che è l’ordine stesso Siate indulgenti se ci confrontate Con chi incarnò ordine e perfezione Noi, che inseguiamo ovunque l’avventura |
Nie jesteśmy waszymi wrogami Chcemy wam dać rozległe i dziwne dziedziny Gdzie kwiat tajemniczości prosi chętnych o zerwanie Są tam nowe ognie kolory nigdzie nie widziane Tysiąc nic nie ważnych fantazmów Którym trzeba nadać realność Chcemy wykryć niezmierzoną krainę gdzie wszystko milknie Jest również czas który można ścigać albo zawrócić Litości dla nas walczących zawsze na krańcach Bezkresu i przyszłości Litości dla naszych błędów litości dla naszych grzechów | Non siamo vostri nemici Per noi cerchiamo vasti e strani domini Dove il mistero in fiore s’offre a chi vuole coglierlo Là ci sono fuochi nuovi e colori mai visti Mille fantasie imponderabili A cui bisogna dare consistenza Noi vogliamo esplorare la bontà contrada enorme dove tutto tace C’è anche il tempo da poter scacciare o far ritornare Pietà di noi che sempre combattiamo alle frontiere Dell’infinito e dell’avvenire Pietà dei nostri errori pietà dei peccati |
Oto i lato pora gwałtowna nastała I młodość moja zgasła jak podmuch wiosenny O słońce to już zbliża się rozum płomienny I czekam Aż za urodą którą na koniec przybrała Abym kochał ją miłą i szlachetną pójdę Nadchodzi i z daleka Przyciąga mnie jak siłą stali magnetycznej Ma postać prześlicznej Rudej | Ecco che viene l’estate la stagione violenta E la mia gioventù è morta come la primavera O Sole è il tempo della ragione ardente E aspetto Per seguirla sempre la forma nobile e dolce Che prende perché io soltanto l’ami Viene E mi attrae come un ferro il magnete Ha il fascinoso aspetto Di una bella rossa |
Jej włosy ze złota tak jasno Świecące się nigdy nie zgasną Jak ognie pyszniące się będą Śród róż herbacianych co więdną | Dai capelli che sembrano d’oro Un bel bagliore che durerà O queste fiamme che dardeggiano Nelle rose tee che si disfano |
Ale śmiejcie się ze mnie Ludzie zewsząd ludzie tutejsi Bo tyle jest rzeczy których wam nie śmiem powiedzieć Tyle jest rzeczy których nie dacie mi powiedzieć Zlitujcie się nade mną | Ridete pure di me Uomini d’ogni posto ma soprattutto gente di qui Perché ci sono tante cose che non oso dirvi Tante cose che non mi lascereste mai dire Pietà di me |