| Traduzione russa di Andrej Travin
|
ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΩΝ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΩΝ | БАЛЛАДА ПОВЕШЕННЫХ |
| |
Όλοι μας πεθάναμε με κόπο | Мы умирали, страдая, |
καταπίνοντας την τελευταία φωνή, | звук свой последний глотая. |
δίνοντας κλοτσιές στον άνεμο | Ветер ногами пиная, |
είδαμε το φως να σβήσει. | видели, как свет исчезает. |
| |
Η κραυγή παρέσυρε τον ήλιο, | Солнце наш крик услыхало. |
σφίχτηκε ο αέρας. | Воздух подставил объятья. |
Κρύσταλλοι από λόγια, | Слова превратились в кристаллы |
η τελευταία βλαστήμια μας. | невысказанного проклятья. |
| |
Πριν όλα να τελείωσαν | Прежде, чем все завершилось, |
θυμίσαμε στους επιζώντες | мы всем показали умело: |
ότι πληρώσουμε με τη ζωή | зло, что за час получилось, |
το κακό που κάναμε σε μία ώρα. | стоило нам жизни целой. |
| |
Και γλιστρήσαμε στην παγωνιά | Вот мы скользнули из бреда |
του ανήσυχου θανάτου | к гибели без расслабленья, |
λέγοντας τα παλαιά πιστεύω | вымолвив древнее кредо |
των ασυγχόρητων αποθανόντων. | тех, кто умирал без прощенья. |
| |
Όσοι χλεύασαν την ήττα μας, | Тот, кто осмеял пораженье, |
την εσχάτη ντροπή και τον τρόπό της, | позорил нас или конфузил, |
ας πνιχτούν με το ίδιο σφίξιμο, | в подобном другом удушенье |
ας μάθουν τον ίδιο κόμπο. | пусть сам узнаёт этот узел. |
| |
Όσοι χύσανε γη στα οστά μας | Те, кто нас в землю зарыли, |
και ξανάπηραν ήρεμα τον δρόμο, | шли дальше своею дорогой, |
κι αυτοί ας ταφούν ταραγμένοι | Пусть кто-то в тумане и пыли |
στην ομίχλη νωρίς το πρωί. | подходит к могиле убогой. |
| |
Η γυναίκα που χαμογελώντας | А та озорная девчонка, |
ντράπηκε να μας δώσει μνήμη, | что легкой улыбкою скрыла |
κάθε νύχτα ας βρει στο πρόσωπο | желанье сказать нам вдогонку, |
προσβολές του τρέχοντος χρόνου. | лицом навсегда изменилась. |
| |
Γι' όλους έχουμε μνησικακία | Взращенная злоба ворчаньем |
που μυρίζει πηχτό αίμα, | легла вместе с кровью на плечи. |
ό,τι, τότε, το είπαμε πόνο | А то, что назвали страданьем - |
είναι μόνο κομμένα λόγια. | недоговоренные речи. |