| Originale | Versione italiana di Riccardo Venturi
7 marzo 2007 |
| ΠΌΣΑ ΧΡΌΝΙΑ ΔΊΣΕΚΤΑ [1940] | QUANTI ANNI DISGRAZIATI |
| | |
| Πόσα χρόνια δίσεκτα μέσα σε μιαν ώρα | Quanti anni disgraziati in una sola ora |
| βάσταξες αδάκρυτη, μάνα Παναγιά. | hai sopportato senza lacrime, Madonna mia. |
| Πόσα βόλια σπείρανε, γιε μου σε μιαν ώρα | Quanti proiettili hanno seminato, figlio mio, |
| και σε μαρμαρώσανε στην ξερολιθιά. | in un'ora, impietrendoti a un muro a secco. |
| | |
| Μέσα στα ερείπια στέκει σαν αηδόνα | Tra le rovine s'innalza come una rondine |
| το καταμεσήμερο και θρηνολογεί. | il mezzogiorno e si lamenta, e piange. |
| Κάλεσε το Χάροντα σε κρυφόν αγώνα | Ha chiamato Caronte a una lotta segreta, |
| πες και στη Χαρόντισσα να σε λυπηθεί. | di' anche a Carontessa d'aver pietà di te. |
| | |
| Κάποια ξημερώματα σε μακρύ τραπέζι | Certe mattine, su una lunga panca |
| θα’ρθουν να καθίσουνε μάνες και παιδιά. | vengono a sedersi le madri coi bambini. |
| Μέρα Αναστάσιμη κι ο λαός θα παίζει | Il giorno della Resurrezione anche il popolo canterà |
| τα πολλά τραγούδια του για τη Λευτεριά. | le tante sue canzoni per la Libertà. |
