Lingua   

Ik was erbij

Bram Vermeulen
Pagina della canzone con tutte le versioni


OriginaleVersion française – J’Y ÉTAIS – Marco Valdo M.I. – 2016
IK WAS ERBIJJ’Y ÉTAIS
  
En in wat eens de loopgraaf wasDans ce qui fut la tranchée,
Nu een modder plasMaintenant une flaque boueuse,
Biedt het lijk van een soldaatLe cadavre d’un soldat offre
Nog het enig houvast.Encore le seul support.
  
En recht op tegen de wandJuste contre le pan de mur,
Een kameraadUn camarade :
Beide benen zijn verdwenenSans ses deux jambes,
De dood in zijn gelaatLa mort sur son visage
  
En alleen de rug nog zichtbaarLe dos seul encore visible
Naast het smal plankierÀ côté de l’étroite planche,
Geduwd niet uitgegledenPoussé, pas trébuché
De officierL’officier.
  
En er schreeuwt er een voluitGueule à tue-tête
Als hij de armen uitgespreidTandis que les bras déployés
De volle laag ontvangtLa boue recouvre toute
Het einde van zijn strijdLa fin de son combat.
  
En het lichaam van een manLe corps d’un homme
Hangt in het prikkeldraadPend au fil barbelé,
Geraakt onder zijn helmTouché sous son casque
Gezicht zonder gelaatLe visage sans face.
  
Vertel van die verschrikkingRaconte cette horreur,
Maar niet aan mijMais pas à moi,
Ik hoef niet meer te wetenCe n’est pas nécessaire,
Ik was er bijJ’y étais.
  
En tegen over elkaarEt l’un contre l’autre s’affrontent
Twee mannen in het veldDeux hommes dans le champ
Wie het eerste steekt die leeftÀ qui le premier quittera cette vie ;
Maar allebei sowieso een heldMais tous deux, de toute façon, seront des héros.
  
En 's nachts hoor je ze zingenEt la nuit, on les entend chanter
Vanuit de loopgraaf aan de overkantDe la tranchée de l’autre côté.
Zo klinken dus de stemmenAinsi résonnent les voix
Van de vijandDe l’ennemi.
  
En doodstil op zijn rugEt silencieux sur son dos,
Bedekt onder een vlagCouvert par un drapeau,
De man zonder benenL’homme sans jambes
Die naar huis toe magPeut rentrer chez lui.
  
Vertel van die verschrikkingRaconte cette horreur,
Maar niet aan mijMais pas à moi,
Ik hoef niet meer te wetenCe n’est pas nécessaire,
Ik was er bijJ’y étais.
  
En in de stad viert de soldaat het feestEn ville, le soldat fait la fête
Dat hij het heeft gehaaldAvec ce qu’il a reçu,
Terwijl in alle bedden van de stadAlors que dans tous les lits de la ville,
Voor de liefde wordt betaaldOn paye pour l’amour.
  
En veilig verder in de hoofdstadEn sûreté, plus loin, à la capitale,
Met het wijnglas in den handLe verre de vin à la main,
Toasten de hoge hoeden herenLes messieurs en haut-de-forme boivent à la santé
Op volk en vaderlandDe la nation et de la patrie.
  
Vertel maar van die leugenRaconte ce mensonge,
Maar niet aan mijMais pas à moi,
Ik hoef niet meer te wetenCe n’est pas nécessaire,
Ik was er bijJ’y étais.
  
Ik vond daar mijn doodJ’ai trouvé là ma mort
En hoewel vergeten gegaanEt bien que je vais être oublié,
Geeft het als precies kompasTelle une boussole précise
In deze keer bestaanCette fois, elle indique
Mijn richting aanMon chemin.


Pagina della canzone con tutte le versioni

Pagina principale CCG


hosted by inventati.org