L'infanzia di Maria

Fabrizio De André

Originale	Versione polacca cantabile di Krzysztof Wrona
L'INFANZIA DI MARIA	DZIECIŃSTWO MARII
[...e Gioacchino disse:	[… rzekł Joachim:
"Ecco che ha compiuto	„A oto (właśnie)
i tre anni! Portiamola perciò	ukończyła trzy lata,
al Tempio del Signore	zaprowadzimy ją do świątyni Pana
perchè dobbiamo adempiere	dla wypełnienia przyrzeczenia,
alla promessa..."]	które złożyliśmy… ” ]
Forse fu all'ora terza, forse alla nona,	Może godzina trzecia dnia była lub zmierzchało,
cucito qualche giglio sul vestitino alla buona,	na prostej miałaś sukience lilię wyszytą białą,
forse fu per bisogno o peggio, per buon esempio,	zawiedli cię do świątyni, być może z konieczności,
presero i tuoi tre anni e li portarono al tempio,	lub gorzej, oddali trzyletnią, by przykład dać pobożności,
presero i tuoi tre anni e li portarono al tempio.	lub gorzej, oddali trzyletnią, by przykład dać pobożności.
Non fu più il seno di Anna, fra le mura discrete,	Już nie gasiła pragnienia, już w płaczu nie pocieszała,
a consolare il pianto, a calmarti la sete;	ciepła matczyna pierś Anny, w sypialni, gdy w nią się wtulałaś,
dicono fosse un angelo a raccontarti le ore,	lecz - jak mówią - to anioł, karmił cię strawą czystą,
a misurarti il tempo fra cibo e Signore,	dni twoje odmierzając posiłkiem i modlitwą,
a misurarti il tempo fra cibo e Signore.	dni twoje odmierzając posiłkiem i modlitwą.
[...così Maria bambina visse nel tempio del Signore	[A Maryja przebywała w świątyni Pańskiej i (żyła jak gołąbka),
e la mano di un angelo le offriva il cibo...]	i otrzymywała pokarm z rąk anioła.]
Coro:	Chór:
Scioglie la neve al sole, ritorna l'acqua al mare,	Topnieje śnieg na słońcu, do morza wraca woda,
il vento e la stagione ritornano a giocare.	wiosny wracają pląsy, harcuje wiatr na polach.
Ma non per te, bambina, che nel tempio resti china,	Lecz nie dla ciebie dziecię, bo tyś w świątyni przecie,
ma non per te, bambina, che nel tempio resti china.	lecz nie dla ciebie dziecię, bo tyś w świątyni przecie.
[...e quando raggiunse l'età dei dodici anni	[Gdy zaś osiągnęła dwanaście lat, kapłani zwołali naradę i mówili:
i sacerdoti si riunirono in consiglio e dissero:	„(Oto Maryja osiągnęła dwanaście lat w świątyni Pańskiej).
"Cosa faremo ora di lei	Cóż mamy uczynić,
perché non contamini il Tempio del Signore?"]	by nie splamiła przybytku Pana, Boga naszego?”]
E quando i sacerdoti ti rifiutarono alloggio,	Aby oddalić cię rychło wśród kapłanów radzono,
avevi dodici anni e nessuna colpa addosso;	gdy lat skończyłaś dwanaście i byłaś bez winy istotą,
ma per i sacerdoti fu colpa il tuo maggio,	lecz w oczach kapłanów przewiną maj był twój młody,
la tua verginità che si tingeva di rosso,	czerwienią malujący dziewczęcia niewinne łono,
la tua verginità che si tingeva di rosso.	czerwienią malujący dziewczęcia niewinne łono.
E si vuol dar marito a chi non lo voleva,	Pragną więc wydać za mąż tę, która męża nie pragnie,
si batte la campagna, si fruga la via,	w wioskach Judei grzmi trąbka, drogi przebiega posłaniec:
"Popolo senza moglie, uomini d'ogni leva,	„Kto żony nie ma i wdowcy, mężczyźni każdego stanu
del corpo di una vergine si fa lotteria,	stawią się, by losować dziewicy nietkniętej wianek,
del corpo di una vergine si fa lotteria."	stawią się, by losować dziewicy nietkniętej wianek”.
[...allora gli araldi andarono per tutta la Giudea	[Wyszli więc posłańcy na cały kraj judzki, i zabrzmiała trąbka Pańska,
e risuonò la tromba e il popolo accorse...]	i oto zbiegli się wszyscy.]
Coro:	Chór:
Sciogli i capelli e guarda,	Rozpuść swe włosy i popatrz,
già vengono!	nadchodzą już!
Guardala, guardala, scioglie i capelli,	Rozpuszcza włosy, patrz jak się mienią,
sono più lunghi dei nostri mantelli,	dłuższą od sukni spływają tęczą,
guarda la pelle tenera, lieve,	popatrz na skórę, miękką i gładką,
risplende il sole come la neve.	jak śnieg co skrzy się odbitą gwiazdą.
Guarda le mani, guardale il viso,	Popatrz na dłonie, spójrz na jej lico,
sembra venuta dal Paradiso,	zda się, że Raju jest wysłannicą,
guarda le forme, la proporzione,	spójrz na jej kształty, popatrz na talię,
sembra venuta per Tentazione.	zda się, że kusić przyszła swym ciałem.
Guardala, guardala, scioglie i capelli,	Spójrz tylko na nią, włos rozpleciony,
sono più lunghi dei nostri mantelli,	dłuższy niż płaszczy naszych są poły,
guarda le mani, guardale il viso,	popatrz na dłonie, na ust jej karmin,
sembra venuta dal Paradiso.	zda się przybyła z niebiańskich krain.
Guardale gli occhi, guarda i capelli,	Zajrzyj w te oczy, spójrz na jej włosy,
guarda le mani, guardale il collo,	popatrz na dłonie, szyję łabędzia,
guarda la carne, guarda il suo viso,	spójrz na to ciało, na ust jej karmin,
guarda i capelli del paradiso.	rajskie we włosach tańczące barwy.
Guarda la carne, guardale il collo,	Spójrz na jej ciało, łabędzią szyję,
sembra venuta dal suo sorriso,	zda się uśmiechem beztroskim jasnym,
guardale gli occhi, guarda la neve,	spójrz na biel śniegu, popatrz w te oczy,
guarda la carne del Paradiso.	przyjrzyj się ciału z niebiańskich krain.
[...e Zaccaria, il gran sacerdote, disse a Giuseppe:	[I rzekł kapłan (Zachariasz):
"La sorte ti ha affidato la vergine del Signore,	„Józefie, Józefie, na ciebie wypadło, byś wziął dziewicę Pańską,
abbine cura e custodiscila".]	by jej strzec dla Niego”.]
E fosti tu, Giuseppe, un reduce del passato,	Tyś ciesielką się parał, srebrne były twe skronie,
falegname per forza, padre per professione,	swoich synów żeś chował, jednak to właśnie tobie,
a vederti assegnata, da un destino sgarbato,	właśnie tobie Józefie, drwiącym losu wyrokiem
una figlia di più senza alcuna ragione,	dziewczę to powierzono, co twą córką być mogło,
una bimba su cui non avevi intenzione.	dziecię - które oddano ci - jako pannę młodą.
E mentre te ne vai, stanco di essere stanco,	Na nic były protesty, idziesz krokiem zmęczonym,
la bambina per mano, la tristezza di fianco,	trzymasz małą za rękę, głuchym smutkiem trapiony,
pensi: "Quei sacerdoti la diedero in sposa	myślisz: „Tę żonę młodą, starcy dali niech służy
a dita troppo secche per chiudersi su una rosa,	suchym palcom zbyt twardym, by utulić pąk róży,
a un cuore troppo vecchio che ormai si riposa".	i sercu co odpoczywa, bo u kresu podróży”.
Parlato:	Recytacja:
Secondo l'ordine ricevuto,	[I Józef zdjęty lękiem Bożym wziął ją w swoją opiekę, i rzekł do niej:
Giuseppe portò la bambina nella propria casa	„Maryjo, wziąłem ciebie ze świątyni Pańskiej.
e subito se ne partì per dei lavori	Teraz zaś zostawiam cię w domu moim. Wychodzę bowiem budować domy,
che lo attendevano fuori dalla Giudea.	ale przyjdę do ciebie. Pan będzie cię strzegł”.
Rimase lontano quattro anni.	Pozostał poza domem cztery lata.]