Lingua   

Brave Margot

Georges Brassens
Pagina della canzone con tutte le versioni


OriginaleVersione milanese di Nanni Svampa
BRAVE MARGOTLA RITA DE L'ORTIGA
Margoton la jeune bergère
Trouvant dans l’herbe un petit chat,
Qui venait de perdre sa mère,
L’adopta.
Elle entrouvre sa collerette
Et le couche contre son sein ;
C’était tout ce qu’elle avait pauvrette
Comme coussin.
Le chat la prenant pour sa mère
Se mit à téter tout de go ;
Émue, Margot le laissa faire,
Brave Margot.
Un croquant passant à la ronde
Trouvant le tableau peu commun,
S’en alla le dire à tout le monde
Et le lendemain.
Dòpo el pont che va giò a l'Ortiga
dove ona volta gh’era on quaj praa
coi sò pegor gh'era la Rita a faj pascolà.
On bell dì ghe va adree on gattin
senza mamma e senza papà
e la Rita le ciappa in brasc e le fa ballà.
El gattin poggiaa in su ona tetta
el se tacca e’l va adree a sciuscià
ma la Rita la dis nagòtt e le lassa fà.
On barbon ch’el passava in bici
el se ferma e’l stà lì a vardà
el di adree le saveven tucc finna giò a Lambraa.
Quand Margot dégrafait son corsage
Pour donner la gougoutte à son chat,
Tous les gars, tous les gars du village
Étaient là, la la la la la la
Étaient là, la la la la la la la
Et Margot, qui était simple et très sage,
Présumait que c’était pour voir son chat
Que tous les gars, tous les gars du village
Étaient là, la la la la la la
Étaient là, la la la la la la la
Quand la Rita con ‘vert la camisa
la ghe dava al gattin el sò latt
tucc i òmen lì in gir de l'Ortiga
eren là la la la la la la
eren là la la la la là
E siccome che lee la credeva
Ch’eren lì per vedè domà el gatt
i e vardava e la ghe sorrideva
e la cantava la la la la la
la cantava la la la là
Le maître d’école et ses potaches,
Le maire, le bedeau, le bougnat
Négligeaient carrément leur tâche
Pour voir ça.
Le facteur d’ordinaire si preste
Pour voir ça, ne distribuait plus
Les lettres que personne au reste
N’aurait lues.
Pour voir ça, Dieu leur pardonne,
Les enfants de chœur au milieu
Du Saint Sacrifice abandonnent
Le saint lieu.
Les gendarmes, même les gendarmes,
Qui sont par nature si ballots
Se laissaient toucher par les charmes
Du joli tableau.
El barista, el rappresentant,
el maester col cervellee
eren lì insemma a quatter ghisa cont el barbee
El postin che l'è vun ch'el tròtta
per vardà el consegnava pú
nanca i espress, tanto ormai nissun i avaria leggiuu.
El sacrista - Dio me ne scampi -
l'era lì cont i cereghett
se capiss che anca a sti fioeu ghe piaseva i tètt.
A vedè gh'era anca la pola
ma sta volta senza randell
a ghe n'era vun ch'el piangeva, se l'era bell!
Quand Margot dégrafait son corsage
Pour donner la gougoutte à son chat,
Tous les gars, tous les gars du village
Étaient là, la la la la la la
Étaient là, la la la la la la la
Et Margot, qui était simple et très sage,
Présumait que c’était pour voir son chat
Que tous les gars, tous les gars du village
Étaient là, la la la la la la
Étaient là, la la la la la la la
Quand la Rita con ‘vert la camisa
la ghe dava al gattin el sò latt
tucc i òmen lì in gir de l'Ortiga
eren là la la la la la la
eren là la la la la là
E siccome che lee la credeva
Ch’eren lì per vedè domà el gatt
i e vardava e la ghe sorrideva
e la cantava la la la la la
la cantava la la la là
Mais les autres femmes de la commune,
Privées de leurs époux, de leurs galants,
Accumulèrent la rancune
Patiemment.
Puis un jour, ivres de colère,
Elles s’armèrent de bâtons
Et farouches, elles immolèrent
Le chaton.
La bergère après bien des larmes
Pour se consoler prit un mari
Et ne dévoila plus ses charmes
Que pour lui.
Le temps passa sur les mémoires,
On oublia l’événement.
Seuls des vieux racontent encore
À leurs petits enfants.
A on bell moment i dònn de l'Ortiga
s'inn trovaa senza nanca on òmm
e hann pensaa de fá on bel corteo in piazza del Dòmm.
Poeu pussee infolarmaa de prima
bann tiraa su tresent randej
e hinn parti per fá foeura el gatt e l'han faa a tocchej.
L'è staa inscì che la pastorella
l'è restada senza el sò gatt
el mes dòpo la s'è sposada per consolass.
E così l'è finida in glòria
quanto temp l'è passaa giamò
gh'è on quaj vecc che però sta stòria la cunta anmò:
Quand Margot dégrafait son corsage
Pour donner la gougoutte à son chat,
Tous les gars, tous les gars du village
Étaient là, la la la la la la
Étaient là, la la la la la la la
Et Margot, qui était simple et très sage,
Présumait que c’était pour voir son chat
Que tous les gars, tous les gars du village
Étaient là, la la la la la la
Étaient là, la la la la la la la
Quand la Rita con ‘vert la camisa
la ghe dava al gattin el sò latt
tucc i òmen lì in gir de l'Ortiga
eren là la la la la la la
eren là la la la la là
E siccome che lee la credeva
Ch’eren lì per vedè domà el gatt
i e vardava e la ghe sorrideva
e la cantava la la la la la
la cantava la la la là


Pagina della canzone con tutte le versioni

Pagina principale CCG


hosted by inventati.org