| Traduzione galiziana da “Antoloxía de poesía rusa. De Pushkin... |
VOGLIA IL CIELO | DEUS QUEIRA! |
| |
Voglia il Cielo che torni la vista ai ciechi | Deus queira que os cegos a vista recobren |
e si raddrizzino le schiene ai curvi. | e o lombo endereiten os eslombados. |
Voglia il Cielo farci essere un po’ Dio, solo un po’, | Deus queira que sexamos deuses, aínda que sexa un pouquiño, |
ma essere solo un po’ crocifissi non si può. | mais non é posible ser un pouquiño crucificado. |
| |
Voglia il Cielo non farci attaccati al potere | Deus queira que non nos manchemos de poder |
né falsamente eroi | e que non nos fagamos falsamente o heroe, |
e farci essere ricchi, ma ladri no, | e que sexamos ricos, mais sen roubar, |
naturalmente se è possibile ciò. | claro está, se é posible. |
| |
Voglia il Cielo farci vecchie volpi, | Deus queira que sexamos cans vellos, |
che cadano in nessuna tagliola, | sen ser devorados por ningunha banda, |
e non farci vittime, né boia, | sen converternos en vítima nin en verdugo, |
mendicanti neppure, né signori. | nin gran señor nin mendigo. |
| |
Voglia il Cielo che siano poche le ferite, | Deus queira que teñamos poucas feridas abertas |
nel caso di una grossa rissa, | cando haxa grandes pelexas. |
e che tanti paesi possiamo avere, | Deus queira que haxa máis países distintos |
senza però il proprio dover perdere. | sen perdermos nós o noso, claro está. |
| |
Voglia il Cielo che la nostra terra | Deus queira que o teu país |
non ci prenda a pedate. | non te dé un gran couce. |
Voglia il Cielo che le mogli ci amino, | Deus queira que a túa muller |
anche se scalcinati. | te ame mesmo sendo pobre. |
| |
Voglia il Cielo che ai falsi si serri la bocca, | Deus queira pecharlle a boca aos mentireiros |
udendo voce divina in un grido infantile, | cando se escoite a voz de deus no pranto dun neno. |
che Cristo ravvisiamo nei vivi, | Deus queira que contemplemos con vida a Cristo |
sia in volto d’uomo, sia femminile. | mesmo con non de home senón de muller o seu rostro. |
| |
Non la croce portiamo - l’empietà | Non portamos a cruz senón o noso calvario, |
e come miseramente ci curviamo. | pero con que patetismo nos inclinamos. |
Per non avere in tutto sfiducia piena, | Para non perder a fe en todo, |
voglia il Cielo Dio in noi, anche se appena. | Deus queira que se nos conceda un pouquiño de Deus! |
| |
Voglia il Cielo che tutto abbiamo tutti, | Deus queira que teñamos de todo, de todo, de todo |
e subito, perché non ci sia offesa. | e todos de golpe, para que ninguén se ofenda… |
Tutto sì, ma solo ciò per cui | Deus queira que teñamos de todo, pero tan só aquilo |
non dobbiamo vergognarci poi. | polo que non sentir despois vergonza. |