Βράχο βράχο

Mikis Theodorakis / Mίκης Θεοδωράκης

Originale Versione italiana di Gian Piero Testa	Versione polacca (cantabile!) di Maciej Froński
DI SCOGLIO IN SCOGLIO	MEJ TĘSKNOTY LICZĘ SKAŁY...
Opprimente è la solitudine	Samotność wielki ciężar ma,
amari gli scogli	Goryczą skały stoją,
e mi rattrista il mare	A żal jak morze we mnie łka,
che mi ha offuscato gli occhi	Zalewa duszę moją.
Di scoglio in scoglio il mio dolore	Mej tęsknoty liczę skały,
lo misuro e provo pena	W bólu lepsze to od słów,
e questo è il mio cruccio	Mój niepokój jest w tym cały:
quando madre ti rivedrò	Czy cię, mamo, ujrzę znów?
Prendimi mare amaro	O, gorzkie morze, weź mnie, weź,
prendimi con le tue ali	Na mokrych skrzydłach ponieś,
prendimi con il tuo azzurro	W swój błękit wprowadź, wciągnij, gdzieś
nella frescura del tuo cuore	W swym chłodnym umieść łonie.
Prendimi, che non riveda	Niech widok skał nie męczy mnie,
gli scogli e la morte	Do śmierci nie kołysze,
fa' dell'onda un sogno	Więc rozpuść fale swe we śnie,
e del tuo silenzio un faro	Latarnią uczyń ciszę.
Fatti stella e cielo	Mym rozgwieżdżonym niebem bądź
diventa una strada nuova	I moją nową drogą,
che non vada in solitudine	Bym miał w nią kogo zabrać bądź
che non cammini solo	Odezwać się do kogo.