De Rode Kruis bussen
Gisela Söhnlein & Hetty VôuteOriginal | Traduzione tedesca da questa pagina dedicata alle canzoni provenienti... |
DE RODE KRUIS BUSSEN | DIE ROTKREUZBUSSE |
De Ravensbrückse tijd is afgelopen De dagen van verschrikking zijn voorbij We zijn door't oogje van een naald gekropen 't Is gelukt, we zijn nu eindelijk vrij We konden onze oren niet geloven We werden uitgeroepen op't appel Zouden ze ons nu weer een kooltje stoven Van de Moffen (*) kenden we dat wel. | Die Ravensbrücker Zeit ist abgelaufen Die Tage des Schreckens sind vorbei Wir sind durchs Nadelöhr gekrochen Es ist gelungen, wir sind nun endlich frei Wir trauten unseren Ohren nicht Wurden ausgerufen beim Appell Sollten die uns mal wieder zum Besten halten Von den Moffen kannten wir das nur zu gut. |
Jaren zaten we gevangen Achter't eind'loos wrede prikkeldraad Toch liet geen zijn hoofd ooit hangen Want je wist dat er een eind bestaat Wij verlangden al die jaren naar ons eigen huis Droomden van witte auto's met het rode kruis Die ons redding zouden brengen Van achter't eind'loos wrede prikkeldraad. | Jahre saßen wir gefangen Hinterm endlos grausamen Stacheldraht Doch wir ließen nie die Köpfe hängen Denn wir wussten, dass das Ende naht Wir sehnten uns die ganzen Jahre nach Zuhaus Träumten vom weißen Auto mit rotem Kreuz Die uns Rettung bringen sollten Hinterm endlos grausamen Stacheldraht. |
Opgepakt met buidels en met zakken De rest van't Rode Kruis pak in je hand Trokken wij in smerige barakken Niets was er meer beneden onze stand Eerst de zieken in hun bedden stoppen Met liefde hebben we ze met ons meegesjouwd t [?] Prompt hoor je aan alle kanten kloppen De lekkerste hapjes worden weer gebrouwd. | Beladen mit Beuteln und mit Säcken Den Rest des Rotkreuzpakets in der Hand Zogen wir in dreckige Baracken Nichts war unter unserem Stand Zuerst die Kranken in die Betten stopfen Mit Liebe haben wir sie mitgeschleppt Prompt hört man es von allen Seiten klopfen Die leckersten Häppchen wurden wieder gebraut. |
Menigeen had sombere gedachten Men zei: “We komen hier niet meer vandaan” Jaren hadden we rustig kunnen wachten Maar met ons geduld was't nu gedaan “Anstellen” hebben we nooit willen horen Nu werd het opeens een toverwoord Holder de bolder stormden we naar voren In naam van Oranje, open ging de poort. | Manch eine hatte düstre Gedanken Man sagte: “Wir kommen hier nicht mehr raus” Jahre konnten wir ruhig warten Mit unserer Geduld jedoch war es jetzt aus. “Anstellen” wollten wir nie hören Nun wurde es zum Zauberwort Holterdiepolter stürmten wir vor Im Namen von Oranien ging auf das Tor. |
Nu zijn wij niet meer gevangen Achter't eind'loos wrede prikkeldraad Dit is het eind van ons verlangen Van het hongerlijden en't verraad We reizen nu naar Zweden, ons voorlopig thuis In de witte auto's van het Rode Kruis Die ons redding kwamen brengen Van achter't eind'Ioos wrede prikkeldraad. | Nun sind wir nicht mehr gefangen Hinterm endlos grausamen Stacheldraht Dies ist das Ende von unserem Verlangen Vom Hungern und von dem Verrat Wir reisen jetzt nach Schweden, unserem vorläufigen Zuhaus In den weißen Autos von Roten Kreuz Die kamen, um uns Rettung zu bringen Hinterm endlos grausamen Stacheldraht. |