|
| Traduzione italiana di Pietro Marchesani
|
| CAMPO DI FIORI | CAMPO DEI FIORI |
| | |
| W Rzymie na Campo di Fiori | A Roma in Campo dei Fiori |
| Kosze oliwek i cytryn, | ceste di olive e limoni, |
| Bruk opryskany winem | spruzzi di vino per terra |
| I odłamkami kwiatów. | e frammenti di fiori. |
| Różowe owoce morza | Rosati frutti di mare |
| Sypią na stoły przekupnie, | vengono sparsi sui banchi, |
| Naręcza ciemnych winogron | bracciate d’uva nera |
| Padają na puch brzoskwini. | sulle pesche vellutate. |
| | |
| Tu na tym właśnie placu | Proprio qui, su questa piazza |
| Spalono Giordana Bruna, | fu arso Giordano Bruno. |
| Kat płomień stosu zażegnął | Il boia accese la fiamma |
| W kole ciekawej gawiedzi. | fra la marmaglia curiosa. |
| A ledwo płomień przygasnął, | E non appena spenta la fiamma, |
| Znów pełne były tawerny, | ecco di nuovo piene le taverne. |
| Kosze oliwek i cytryn | Ceste di olive e limoni |
| Nieśli przekupnie na głowach. | sulle teste dei venditori. |
| | |
| Wspomniałem Campo di Fiori | Mi ricordai di Campo dei Fiori |
| W Warszawie przy karuzeli, | a Varsavia presso la giostra, |
| W pogodny wieczór wiosenny, | una chiara sera d’aprile, |
| Przy dźwiękach skocznej muzyki. | al suono d’una musica allegra. |
| Salwy za murem getta | Le salve del muro del ghetto |
| Głuszyła skoczna melodia | soffocava l’allegra melodia |
| I wzlatywały pary | e le coppie si levavano alte |
| Wysoko w pogodne niebo. | nel cielo sereno. |
| | |
| Czasem wiatr z domów płonących | Il vento dalle case in fiamme |
| Przynosił czarne latawce, | portava neri aquiloni, |
| Łapali skrawki w powietrzu | la gente in corsa sulle giostre |
| Jadący na karuzeli. | acchiappava i fiocchi nell’aria. |
| Rozwiewał suknie dziewczynom | Gonfiava le gonne alle ragazze |
| Ten wiatr od domów płonących, | quel vento dalle case in fiamme, |
| śmiały się tłumy wesołe | rideva allegra la folla |
| W czas pięknej warszawskiej niedzieli. | nella bella domenica di Varsavia. |
| | |
| Morał ktoś może wyczyta, | C’è chi ne trarrà la morale |
| że lud warszawski czy rzymski | che il popolo di Varsavia o Roma |
| Handluje, bawi się, kocha | commercia, si diverte, ama |
| Mijając męczeńskie stosy. | indifferente ai roghi dei martiri. |
| Inny ktoś morał wyczyta | Altri ne trarrà la morale |
| O rzeczy ludzkich mijaniu, | sulla fugacità delle cose umane, |
| O zapomnieniu, co rośnie, | sull’oblio che cresce |
| Nim jeszcze płomień przygasnął. | prima che la fiamma si spenga. |
| | |
| Ja jednak wtedy myślałem | Eppure io allora pensavo |
| O samotności ginących. | alla solitudine di chi muore. |
| O tym, że kiedy Giordano | Al fatto che quando Giordano |
| Wstępował na rusztowanie, | salì sul patibolo |
| Nie znalazł w ludzkim języku | non trovò nella lingua umana |
| Ani jednego wyrazu, | neppure un’espressione, |
| Aby nim ludzkość pożegnać, | per dire addio all’umanità, |
| Tę ludzkość, która zostaje. | l’umanità che restava. |
| | |
| Już biegli wychylać wino, | Rieccoli a tracannare vino, |
| Sprzedawać białe rozgwiazdy, | a vendere bianche asterie, |
| Kosze oliwek i cytryn | ceste di olive e limoni |
| Nieśli w wesołym gwarze. | portavano con gaio brusìo. |
| I był już od nich odległy, | Ed egli già distava da loro |
| Jakby minęły wieki, | come fossero secoli, |
| A oni chwilę czekali | essi attesero appena |
| Na jego odlot w pożarze. | il suo levarsi nel fuoco. |
| | |
| I ci ginący, samotni, | E questi, morenti, soli, |
| Już zapomniani od świata, | già dimenticati dal mondo, |
| Język nasz stał się im obcy | la loro lingua ci è estranea |
| Jak język dawnej planety. | come lingua di antico pianeta. |
| Aż wszystko będzie legendą | Finché tutto sarà leggenda |
| I wtedy po wielu latach | e allora dopo molti anni |
| Na nowym Campo di Fiori | su un nuovo Campo dei Fiori |
| Bunt wznieci słowo poety. | un poeta desterà la rivolta. |
