Inghjustizia
L'Arcusgi| Traducció al català / Traduzione catalana / Catalan translation... | |
| Αδικία Χάραμα πιάνουν τ´άθωον μεσ´απ´το σπίτι του Αβοήθητην ψυχήν και δίχως προστασία Στο γυρισμό η τιμή του πια παραφρωνιέται Κι ένας λαός ολόκληρος προσβεβλημένος νιώθει. Τόσοι πολλοί πληγώθηκαν, τόσοι πολλοί ταπείθηκαν Τόσοι πολλοί πατήθηκαν σ´όλη την οικουμένη Άδικα φυλακήστηκαν τόσοι πολλοί γενναίοι Τ´ανθρώπου τα δικαιώματα στην κόλαση έχουν ρίξει. Πάνω στη γης φυσάει ο αγέρας της αδικίας Φαρμακερός κυλάει κι αργά κι αργά απλώνει Τις χώρες τις εισβάλλει, διώχνει τη δημοκρατία Το δίκαιο τσακίζει, το μπόι του ανθρώπου μειώνει. Kράτη αλαζόνες, δολοφονικά κακούργα, Όσα θα κάντε εγκλήματα, τόσα ανακαλυφτούν Μπροστά σας στρατόν θα βρείτε ίδιο με φράγμα, παντού γροθιές οι δρόμοι σας για να κλειστούν. Το νόημα του Λαού δε το χωράνε οι φυλακές Στα «σώπα!» δεν υπακούει η ελεύτερη κραυγή Αντριεύουνε οι αγώνες με τις καταστολές, Δεν σβήνεται ιστορία, μιά γλώσσα δε θα χαθεί. Πάνω στη γης φυσάει ο αγέρας της αδικίας Φαρμακερός κυλάει κι αργά κι αργά απλώνει Τις χώρες τις εισβάλλει, διώχνει τη δημοκρατία Το δίκαιο τσακίζει, το μπόι του ανθρώπου μειώνει. Tης εξουσίας τα τείχη αύριο θα γκρεμιστούνε Των λαών των τυφλών τα μάτια θα πρωτανοίξουν Φώς θ´αστραποβολεί, σκοτάδια θα ξεφανιστούνε Της ανταρσίας στο τέλος τα πνεύματα θα φυσήξουν. Πάνω στη γης φυσάει ο αγέρας της αδικίας Φαρμακερός κυλάει κι αργά κι αργά απλώνει Τις χώρες τις εισβάλλει, διώχνει τη δημοκρατία Το δίκαιο τσακίζει, το μπόι του ανθρώπου μειώνει. Πάνω στη γης φυσάει ο αγέρας της αδικίας Φαρμακερός κυλάει κι αργά κι αργά απλώνει, Αλλά τα σπόρα φέρνει και η ζωή φυτρώνει Κι αντάμα της το ξέρουμε θα´ρθει κ´η λαοκρατία. | INJUSTÍCIA A l'alba, un innocent és arrabassat d'entre els seus sens rebre'n cap, d'auxili ni defensa. Un altre cop, l'honor és menyspreat i, d'un poble sencer, se'n sent l'ultratge. En hi ha tants, de ferits i d'agemolits, que arreu del món s'hi han sollevat. Els drets de l'home han estat esclafats; homes de gran vàlua han estat empresonats. Bufa pel món el vent de la injustícia; aquest verí s'escola, s'escampa lentament. Envaeix la nació, maleja la democràcia, compromet els drets, envileix a l'ésser humà. Estats arrogants, les vostres malvestats, els vostres assassinats en seran, de revelats. Us trobareu sempre davant d'un exèrcit; d'un puny aixecat que us barrarà el camí. Les idees d'un poble no poden recloure's pas, no podeu pas silenciar una veu que reclama llibertat. Com més creix la repressió, més força pren la lluita: no es pot delir pas una història, no es pot ignorar una llengua. Bufa pel món el vent de la injustícia; aquest verí s'escola, s'escampa lentament. Envaeix la nació, maleja la democràcia, compromet els drets, envileix a l'ésser humà. Els murs del poder s'ensorraran demà, els ulls dels pobles encegats s'obriran, s'esvairà la foscor i la llum resplendirà i car, la ventada de la revolta esclatarà. Bufa pel món el vent de la injustícia; aquest verí s'escola, s'escampa lentament. Envaeix la nació, maleja la democràcia, compromet els drets, envileix a l'ésser humà. Bufa pel món el vent de la injustícia; aquest verí s'escola, s'escampa lentament. Però grifolla la llavor i s'espelleix la via que ens duu, hom sap, vers la democràcia. |
