Language   

Lingua e dialettu

Massimo Ferrante
Back to the song page with all the versions


OriginalTraduzione sarda da FP40 (De sa limba nos ant privadu, a nois...
LINGUA E DIALETTU

Un pòpulu
mittìtilu 'a catina
spugghjàtilu
attuppàtici 'a vucca,
è ancora líbbiru.

Livàtici 'u travàgghju
‎'u passaportu
‎'a tavula unni mancia
‎'u lettu runni dormi,
è ancora riccu.

Un populu
diventa pòviru e servu
quannu ci arróbbanu 'a lingua
addutàta dî patri:
è persu pi sempri.

Diventa pòviru e servu
quannu 'i paroli non fígghianu paroli
e si mancianu ntra d'iđđi.
Mi n'addùgnu ora,
mentri accòrdu la chitarra dû dialettu
ca perdi 'na corda a lu jornu..

Mentre arripèzzu
‎'a tila camulúta
ca tissìru i nostri avi
cu lana di pecuri siciliani.

E sugnu poviru:
haju 'i dinàri
e non li pozzu spènniri;
i giujèlli
e non li pozzu rigalàri;
‎'u cantu
‎'nta ghaggia
cu l'ali tagghjàti.

Un poviru
c'ađđatta 'nte minni strippi
dâ matri putativa,
chi 'u chiama figghiu
pi 'nciuria !

Nuàtri l'avevàmu 'a matri,
‎'ni l'arrubbaru;
aveva 'i minni a funtana di latti
e ci vìppiru tutti,
ora ci sputanu.

Ni ristàu 'a vuci d'iđđa,
‎'a cadenza,
‎'a nota vascia
dû sonu e dû lamentu:
chissi nun ni ponnu rubari.

Nun ni ponnu rubari,
ma ristamu poviri
e orfani 'u stissu.

LIMBA E LIMBÀGIU

Unu pòpulu,
ponìdeli sos ferros,
ispogiàdelu,
tupàdeli sa buca,
est lìberu ancoras.

Leàdeli su traballu,
sos papiros,
sa mesa ue màndigat,
su letu ue dormit,
est ricu ancoras.

Unu populu
nch’essit pòberu e isciau
cando li furant sa limba,
s’erèntzia ‘e sos jajos:
est pèrdidu pro semper.

Nch’essit pòberu e isciau
cando paràulas no angiant paràulas
e si màndigant tra issas.
Como mi nd’abbìgio,
acordande sa chiterra de su limbàgiu
chi perdet una corda cada die.

In s’interis chi so cosinde
sa tela orammai tarulada
chi tessesint jajos nostros
cun lana de berbeghe sarda,

e so pòberu
tèngio su dinari
e non lu potho ispèndere,
sas prendas
e non las potho donare;
su càntigu,
intro sa càbbia
cun alas mutzadas

Unu pòberu,
chi sughet dae sa tita sicada
de una bìdriga,
chi li narat fìgiu pro ingiùriu.

Nois àteros l’aiamus sa mama,
no’ nche l’ant furada;
aiat titas che càntaru de late
e b’ant bufadu totus,
como bi gruspint a intro.

Ant a restare sa boghe sua,
sa cadèntzia,
su tumbu
de sonos e cramores:
cussos non los podent furare.

Ant a restare s’assemìgiu,
s’andàntile,
sos tzinnos,
su lugore in ogros:
cussos non los podent furare.

Non los podent furare,
ma pòberos amus a restare
e òrfanos de mama.


Back to the song page with all the versions

Main Page

Note for non-Italian users: Sorry, though the interface of this website is translated into English, most commentaries and biographies are in Italian and/or in other languages like French, German, Spanish, Russian etc.




hosted by inventati.org