Prejera (Crist pietàt dal nustri pais)
Pier Paolo Pasolini| Traduzione in lingua di Mombarcaro, paese situato nell’Alta L... | |
CRIST PIETAT Crist pietat dal nustri pais no par fani pì siors di chel ch'i sin no par dani ploja no par dani soreli. Patì cjalt e freit e dutis li tempiestis dal seil al è il nustri distìn. Vin ciantat li litanis parsè che Tu ti vedis pietat da la nustra ciera. Crist pietat dal nustri pais no par fani pì siors di chel ch'i sin no par dani ploja no par dani soreli. Vuei i si'necuarzìn di vèj preàt par nuja, tu ti sos massa pì in alt da la nustra ploja, dal nustri soreli, dai nustris afàns Crist dulà ch'i sin stas tant vifs da crodi di stà vifs in eterno e che in eterno Tu ti ves di daighi ploja ai nuestris ciamps cui àia clamat chi zent di un altri mont a puartanu la fin da la nustra vita, vita sensa pretesis, sensa ideai, sensa una gota di ambition Crist dulà ch'i sin stas tant vifs da crodi di stà vifs in eterno e che in eterno Tu ti ves di daighi ploja ai nuestris ciamps Sint se bon odor ch'al sofla dal nustri pais odor di fen e di erbis odor di fogolar odor ch'i sintivi di fantassin tornant dal ciamp Crist pietat dal nustri pais no par fani pi siors di chel chi sin tu almancul tu ch'i ti vedis pietat ch'i ti fermis il Turc | ORATSION Nòst Ësgnó, pietò pëř ëř nòstr paìs. Naint pëř fene ciù rich ëd lò ch’e soma. Naint pëř dene la cieuvia. Naint pëř dene o so. Patì còd, fřagg e tute ëř tampeste dëř cel o ř’é o nostř dëstén. Řo soma. Quante mai vòte ent řa nòstřa Gesiëtta ëd Santa Cřos i oma cantò ëř lòdi, përché té ti àissi pietò dřa nòstřa tèra. Encheù capioma d’avaj přegò për niente. Encheù capioma che té t’é tròp ciù òt dřa nòstřa cieuvia, do nòstr so e di nòs-cc afänn. Encheù a ř’é la mòrt ch’a në speta tsé entorna. Tsé entorna, Nòst Ësgnó, and’e soma stò tant viv da chërzi ëd restè viv en eterno, e che en eterno té ët dovòvi dé cieuvia ai nòstř camp e salute ai nòstr còrp. Ma da landi a ven sa mòrt? Chi o i hä ciamò se giaint d’in òtr mònd a portene řa fén dřa nòstřa pòvřa vita, santsa përtaise, santsa ideòl, santsa na stitsa d’ambitsion? Tsé, tsé stòva, Nòst Ësgnó, còn ëř nòstr chèr, còn řa nòstra sapa, còn řa nòstr concim, còn řa nòstra gesiëtta… O ř’élo poscìbil che tut lò o dòva finì? Che miròcol o ř’élo s-lè, Nòst Ësgnó, che té ‘t dòvi vivi encó, quandi tut tsé entorna, che adess vivo come dovàisso vivi për saimpre, sarà dësfacc, sparì, desmantiò? E Té, Vérgine Beata, saint che bon odó che es saint dař nòstr paìs. Odó ëd fagn e d’erba bagnò, odó ëd feu visch, odó ch’e saintiva da masnò tornandi dai camp. Té, armeno té, che ti hò pietò ëd niòcc, che ‘t fermi ëř Turch. |
